Ποια είναι η κοινή συνισταμένη της ρητορικής της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και του Ποταμιού; Ότι πρέπει να φύγει αυτή η «κακή» κυβέρνηση. Η κυβέρνηση δεν είναι απλά κακή, αλλά ό,τι χειρότερο μπορούσε να μας συμβεί όπως αποδείχθηκε.
Όμως η κυβέρνηση δε φεύγει, τόσο γιατί έχει βγάλει ρίζες στις καρέκλες όσο και επειδή δεν υπάρχει κανένας να τη ρίξει.
Γιατί η ΝΔ έχει κολλήσει στο 25-27%; Για ποιο λόγο το ΠΑΣΟΚ βολοδέρνει κοντά στο 6% όσα ονόματα κι αν αλλάξει; Πώς το Ποτάμι δίχως να έχει κυβερνήσει, κοντεύει να αποξηρανθεί;
Διότι πολύ απλά το καλοκαίρι του 2015 τα κόμματα αυτά αντί να τσακίσουν τον Τσίπρα που έκλεισε τις τράπεζες, δέσμευσε τα όποια χρήματα του κόσμου σε αυτές κι έφερε ένα ακόμη πιο δυσβάστακτο μνημόνιο, του έδωσαν την ψήφο να το περάσει επιβραβεύοντας την ανακολουθία του. Κι όλα αυτά ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ σπαραζόταν με 35-40 βουλευτές να αποχωρούν απέχοντας ένα βήμα από την ολοκληρωτική του κατάρρευση.
Όταν, αντί να τον διαλύσουν αντιπολιτευτικά, του έδωσαν το φιλί της ζωής, γιατί να μην ξαναψηφιζόταν το Σεπτέμβριο του 2015; Και γιατί σήμερα να μην έχουν βαλτώσει δημοσκοπικά όλοι οι παραπάνω; Όταν δηλαδή με λίγα λόγια έδειξαν ότι στηρίζουν και ψηφίζουν τα ίδια. Συνεπώς τότε μεταξύ ομοίων επέλεξαν το νεώτερο αντί για τους φθαρμένους.
Συνεπώς ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και Ποτάμι κράτησαν τον Τσίπρα και το ΣΥΡΙΖΑ στη ζωή και τώρα αφού βλέπουν ότι δεν τραβούν περισσότερο, θυμήθηκαν ότι πρέπει να φύγει αυτή η «κακή» κυβέρνηση. Να λοιπόν που η τακτική του "αφήνω εσένα να τα διαλύσεις όλα και να απορροφήσεις όλη τη ζημιά" δεν αποδεικνύεται πάντα η ορθότερη.