Την ώρα που οι Τουρκικές Ενοπλες Δυνάμεις μπαίνουν στο Ιντλίμπ της Συρίας με το πράσινο φως της Μόσχας, το συριακό πρακτορείο ειδήσεων (ΣΑΝΑ) δημοσιεύει αυστηρότατη κυβερνητική ανακοίνωση με την οποία καλούνται οι Τούρκοι να αποχωρήσουν άμεσα από το συριακό έδαφος.
Τι συμβαίνει τελικά εδώ; Κοροϊδευόμαστε ή υπάρχει κάτι άλλο; Το τι πραγματικά συμβαίνει θα το δείξει μόνο ο χρόνος και η πορεία στο πεδίο της μάχης. Μπορούμε όμως να έχουμε κατά νου ορισμένα βασικά δεδομένα.
Θα μπορούσε να υπάρχει μια αντίθεση θέσεων μεταξύ Μόσχας και Δαμασκού; Πρακτικά είναι δύσκολο αλλά θα μπορούσε. Μέσα στη συμμαχία Συρίας - Ρωσίας - Ιράν και Χεζμπολάχ έχουμε διαπιστώσει ότι δεν υπάρχει πάντα σύμπλευση. Το Ιράν και η Συρία βρίσκονται εγγύτερα μεταξύ τους. Η πίεση του Ιράν προς τη Μόσχα ήταν αυτή που έκλεισε τους τζιχαντιστές στη Ράκκα και οδήγησε τις χερσαίες δυνάμεις σε μια ευφυή κυκλωτική κίνηση στα σύνορα με το Ιράκ.
Πρέπει επίσης να θυμηθούμε ότι αντίστοιχες διαμαρτυρίες πραγματοποιήθηκαν και πέρυσι με την Ασπίδα του Ευφράτη. Το αποτέλεσμα όμως ήταν σαφέστατα υπέρ της Δαμασκού. Η Τουρκία μπορεί να έκλεισε τον κουρδικό διάδρομο ωστόσο κατέχει μια μικρή ζώνη μαζί με τους εκεί τρομοκράτες ούσα ανεπιθύμητη. Ωστόσο η Συρία εκκαθάρισε ολοκληρωτικά την πόλη του Χαλεπίου, προήλασε ανατολικά και στη συνέχεια έφτασε στις ακτές του Ευφράτη κινούμενη νότια και εκδιώκοντας τους τρομοκράτες από την επαρχία της Ράκκα και του Ντέιρ Εζόρ.
Είναι πολύ πιθανό μετά από μερικούς μήνες να δούμε εντυπωσιακές μεταβολές στον τοπικό πολεμικό χάρτη.
Είναι σαφές πως ούτε ο Ασαντ ούτε ο Πούτιν επιθυμούν τη δημιουργία ενός μικρού κουρδικού αμερικανικού προτεκτοράτου και πως βολεύονται να κάνει τη βρώμικη δουλειά η Τουρκία, αρκεί μετά να τα μαζέψει και να φύγει. Θα το κάνει όμως;
Εντούτοις η επιχείρηση ενέχει ένα ρίσκο. Την κατάληψη εδαφών από την Τουρκία με σκοπό την προσάρτησή τους. Ήδη στη Τζαραμπλούς οι Τούρκοι δημιούργησαν τοπική αστυνομία ενώ σε χθεσινές φωτογραφίες διαπιστώσαμε το άνοιγμα υποκαταστημάτων των τουρκικών ταχυδρομείων.
Ίσως η δήλωση του Ασαντ να αποσκοπεί σε αυτό ακριβώς, ότι τα εδάφη είναι συριακά και στο τέλος δε θα μείνετε εδώ. Άλλωστε αν σύμφωνα με τη δήλωση η χώρα δέχεται επίθεση από την Τουρκία, γιατί δεν αντικρούεται; Ο Πούτιν μπορεί να μην ενδιαφέρεται για το αν ένα αδιάφορο τμήμα της συριακής επικράτειας ελέγχεται από τους Τούρκους, αρκεί να μην περάσει σε κουρδικά χέρια. Η Δαμασκός όμως έχει εξαρχής ξεκαθαρίσει τον στόχο της, κανένας διαμελισμός, καμία αλλαγή συνόρων.
Το παζλ είναι δύσκολο. Όσο θα μπαίνει κάθε κομμάτι στη θέση του θα διαπιστώνουμε και τους ευρύτερους σχεδιασμούς.