Του Στρατή Μαζίδη
«Φίλοι μας είναι μόνο τα βουνά» δήλωσε μεταξύ άλλων ο παραιτηθείς πρόεδρος του ιρακινού Κουρδιστάν, Μασούντ Μπαρζανί. Τα έβαλε με όλους και με όλα. Τους εσωτερικούς προδότες, τους Ρώσους και τις ΗΠΑ που δε σεβάστηκαν τις θυσίες των Κούρδων στο βόρειο Ιράκ στον πόλεμο απέναντι στο ISIS.
Καλώς ήρθατε στην πραγματικότητα κ. Μπαρζανί, απλά αργήσατε, χάσατε το Κιρκούκ και στο τέλος θα βγείτε και ζημιωμένοι.
Ο Μπαρζανί παρουσιάζει σημεία οτσαλανίτιδας όπου ο αρχηγός μέσα στην ασφάλεια του χώρου του θεωρείται ήρωας αλλά μόλις βγει έξω, η κατάσταση είναι διαφορετική. Δείτε την εκπομπή που είχε κάνει ο Βαξεβάνης για τον Οτσαλάν και τη δική του συνάντηση μαζί του το 1998 για να πάρετε μια ιδέα.
Ο μέχρι χθες ισχυρός άνδρας του ιρακινού Κουρδιστάν αποδείχθηκε ότι όπως και ο Οτσαλάν, μπορεί να είναι καλός πολεμιστής αλλά κάκιστος πολιτικός εκτιμητής.
Πχ, τώρα ανακάλυψε ότι μπορεί οι άλλες φατριές να του την έφερναν; Τι περίμενε από τους Αμερικανούς; Δεν είχε καταλάβει ότι η Αγκυρα τον ήθελε ως δεμένο αλλά ιρακινό σκυλάκι για να κάνει business; Δεν εκτίμησε τα μηνύματα τόσων μηνών ως προς το να κάνει ή όχι δημοψήφισμα; Μέχρι να διεξαχθεί, έβγαινε αγέρωχος, μετά τις κατραπακιές άρχισε να ζητά διάλογο και να παγώνει την ανεξαρτησία.
Βέβαια υπάρχει και μια άλλη εκδοχή. Ο Μπαρζανί να μην έκανε 100% του κεφαλιού του αλλά να είχε λάβει υποσχέσεις και προτροπές. Κάποιοι, κάπως, να τον κατηύθυναν στο δημοψήφισμα.
Οι Κούρδοι κάνουν ένα τεράστιο λάθος. Θεωρούν ότι είναι παίκτες στην σκακιέρα ενώ μέχρι σήμερα,επισήμως, δεν υπάρχουν στον χάρτη. Επίσης η ιστορία έχει δείξει ότι πολλές φορές χρησίμευσαν ως τοπικά εργαλεία που μετά τα παρατούσαν στην τύχη τους. Όταν δε μαθαίνεις το μάθημά σου, η ιστορία επαναλαμβάνεται κι αυτό ισχύει για όλα τα έθνη.