του Μιχάλη Χαιρετάκη
Αγαπητέ Ιωάννη,
Αγαπητέ Ιωάννη,
Ξέρω εκ των προτέρων , ότι δεν πρόκειται να διαβάσεις την επιστολή αυτή, γιατί αν μπορούσες να τη διαβάσεις, είμαι σίγουρος, είτε θα έσκαβες τον τάφο για να βγεις και να φωνάξεις, ή θα χωνόσουν πιο βαθιά στη γη να μην μαθαίνεις άλλο τα νέα αυτής της χώρας.
Ας είναι, την γράφω , μπας και ξυπνήσουν κάποιοι από τους απογόνους αυτών που έδωσαν το αίμα τους για να ζούμε όλο αυτό που ζούμε σήμερα και κάποιοι ψευδεπίγραφα το ονομάζουν ελευθερία και δημοκρατία.
Ξέρω επίσης ότι θα το διαβάσουν και πολλοί από το σημερινό καθεστώς, που ενώ η θέση τους είναι να υπηρετούν το λαό, αυτοί ασχολούνται με τα social media για να ανεβάζουν αηδίες που θεωρούν έξυπνη προπαγάνδα , αφού πέρασε πια η εποχή που ήταν χρήσιμοι είτε ως τραμπούκοι είτε ως αφισοκολλητές και προσπαθούν να συνεχίσουν να είναι οι χρήσιμοι ηλίθιοι. Θα το διαβάσουν και αυτοί που ως ελευθερία και δημοκρατία θεωρούν το να καταγράφουν το τι γράφει και τι διαβάζει ο άλλος, ηλεκτρονικά πια, οι μοντέρνοι χαφιέδες της μεταπολίτευσης αφού εντελώς ανίκανοι και ηλίθιοι, απέτυχαν στον τομέα προπαγάνδας.
Έχω πολλά νέα να σου πω αγαπητέ Ιωάννη και πρώτα πρώτα, ότι δεν είσαι αγαπητός, αλλά δικτάτορας, φασίστας και ναζί του κερατά. Δικτάτορας γιατί πήρες την εξουσία με πραξικόπημα , δεν την πήρες μοιράζοντας επιδόματα , μεταφέροντας ψηφοφόρους ή αλλοιώνοντας εκλογικά αποτελέσματα. Δεν την πήρες μοιράζοντας ιθαγένειες όπου χρειαζόταν μαζί με εκλογικό σύστημα και απογραφή για να βγαίνει το εκλογικό μέτρο, κομμένη και ραμμένη στα μέτρα σου. Αυτό θα πει δημοκρατία.
Φασίστας και ναζί, αυτά να σου πω και εγώ δεν ξέρω γιατί, σήμερα είναι η κατηγορία καραμέλα για όποιους δεν συμφωνούν με όσα συμβαίνουν στη χώρα , για όσους αντιδρούν , οπότε νομίζω σου πάει γάντι, ακόμα και αν με το ΟΧΙ που έδωσες ως απάντηση σε αυτούς τους παλιούς φασίστες και ναζί, μάλλον τότε διαχώρισες τη θέση σου. Ας είναι, εδώ οι νέοι ξέρουν καλύτερα από εσένα.
Αυτό πάλι το ΟΧΙ τι το ήθελες βρε Ιωάννη; Για να μας μπλέξεις σε πολέμους και αηδίες, ας το έκανες ναι να ξεμπερδεύαμε, και αν δεν ήθελες να εκτεθείς τόσο, θα μπορούσες να βάλεις τον Χίτλερ ή τον Μουσολίνι να σου κάνουν μια 17ωρη διαπραγμάτευση να βγάλεις και έναν έρπη και να είναι όλα μέλι γάλα.
Εμείς εδώ σήμερα περνάμε μια χαρά. Έχουμε ανοίξει τα σύνορά μας διάπλατα και όλοι είναι καλοδεχούμενοι, από Άγγλους , Γάλλους, Πορτογάλους μέχρι Πακιστανούς, Μπαγκλαντεσιανούς, Αργεντινούς. Οι περισσότεροι βέβαια είναι Σύριοι πλοιοκτήτες και πρόσφυγες επενδυτές, έτσι τους είχε χαρακτηρίσει ένας πρώην υπουργός του πολυχρονεμένου μας. Και μια άλλη πρώην υπουργός τους έβλεπε να λιάζονται και μετά να εξαφανίζονται.
Εδώ όλα είναι υπέροχα, άνεμος ελευθερίας σε όλη τη χώρα, η δημοκρατία της χαράς, μέχρι τις φυλακές ανοίξαμε διάπλατα να χαίρονται οι φυλακισμένοι μας. Μειώσαμε και τις ποινές. Τα δις ισόβια είναι πλέον 5.5 χρόνια, τα 504 χρόνια 2.5 και κάτι ψιλά. Κάναμε εκπτώσεις στις ποινές, όπως κάνουμε εκπτώσεις στη δημοκρατία.
Τη σημαία , την καίμε, είναι ένα παλιόπανο, που όταν δεν το παίρνει ο αέρας από τα Ίμια, το σηκώνει Αφγανός σημαιοφόρος μετά από κλήρωση. Γιατί πια δεν επιβραβεύουμε την αριστεία, αλλά την κ@λ@φαρδία επειδή ακριβώς σήμερα μόνο απο κ@λ@φαρδία υπάρχουμε ακόμα ως χώρα.
Και όχι μόνο Αφγανός, Πακιστανός, Μπαγκλαντεσιανός, Σύριος, Ιταλός, Γερμανός, οτι προκύψει απο την κλήρωση αυτή για να τιμήσει αυτούς που έδωσαν, το αίμα τους, τη ζωή τους για να μπορεί σήμερα ελεύθερα ο έλληνας αλλά και ο εισαγόμενος κακοποιός να βασανίζει μέχρι θανάτου σιδερώνοντας τους ανήμπορους γέροντες απογόνους τους.
Εδώ κάνουμε γοργά βήματα για να νομιμοποιήσουμε τον μπάφο και την πρέζα, γιατί αυτό ήταν ένα από τα σημαντικά προβλήματα της χώρας, μιας και ο σανός ήταν ελαφρύ ναρκωτικό και σε λίγο θα νομιμοποιήσουμε το να παντρεύεσαι ακόμα και με το κομοδίνο. Είναι η πρόοδος.
Εδώ Ιωάννη, έχουμε δημοκρατία, όλοι έχουν δικαιώματα. ¨Οχι ακριβώς όλοι, αυτοί που είναι μειονότητες μόνο, αλλά δεν πειράζει αυτά είναι ψιλά γράμματα. Η πλειοψηφία δεν χρειάζεται δικαιώματα. Τι να τα κάνει άλλωστε, εδώ είναι δημοκρατία.
¨Εχει μόνο το δικαίωμα στην αναπνοή, αλλά και αυτό πιστεύω σύντομα θα αναθεωρηθεί.
Αυτό το ΟΧΙ πάλι τι το ήθελες; Σε ξαναρωτώ και απάντηση δεν παίρνω. Δεν έλεγες ένα ναι να ξεμπερδεύουμε; Θα μου πεις αν έλεγες ναι θα διακινδύνευες να διαλυθεί η χώρα, να την λεηλατήσει οικονομικά η Γερμανία, να διοικεί ουσιαστικά ο Γερμανός άρχοντας τη χώρα που θα είχε καταντήσει μπανανία και προτεκτοράτο.
Θα έφευγες από τη θέση σου και θα ερχόταν ένας πρωθυπουργός, ένας Τσολάκογλου, ένας που θα συμφωνούσε και θα υπέγραφε ότι μέτρα και εντολές του έδιναν οι κατακτητές, ντροπιασμένος και σκυμμένος στα 4. Αυτός ο πρωθυπουργός θα ξεπουλούσε όλη την ελληνική περιουσία στον κατακτητή και θα έπαιρνε και αυτός το κάτι τις του, όπως όλοι οι δωσίλογοι και οι Εφιάλτες της ιστορίας. Θα έκανε ματωμένη περιουσία από την φτώχια και την απόγνωση.
Γιατί, αν οι Ανδρέας Λόντος, Ζηνόβιος Βάλβης, Επαμεινώντας Δεληγιώργης, Χαρίλαος Τρικούπης, Γεώργιος Καφαντάρης, Νικόλαος Πλαστήρας, ζούσαν λιτά, πέθαναν φτωχοί, και δεν διανοήθηκαν να κάνουν την καβάτζα τους όσο κυβερνούσαν, υπάρχουν και άλλοι που δε θα δίσταζαν να νομοθετήσουν την ασυλία τους, για τις κλεψιές, τις μίζες και τις άνομες πράξεις τους.
Αυτός ο πρωθυπουργός δεν θα χρειαζόταν ούτε να ξέρει ιστορία, ούτε γεωγραφία, ούτε ξένες γλώσσες. Ένας ηλίθιος θα ήταν, από αυτούς που θα τους έβλεπες στο δρόμο και θα τους αγνοούσες αν δεν στους σέρβιρε ως ηγέτες ο κατακτητής. Από αυτούς που δε θα τους έπαιρνες στη δούλεψή σου ούτε για να φτιάχνουν καφέδες, ή να τους έχεις ως παιδιά για τα θελήματα.
Αυτός μετά ο πρωθυπουργός, θα μάζευε τη σάρα και τη μάρα και θα τους έκανε υπουργούς, τον ένα χειρότερο από τον άλλο. Και από δίπλα συμβουλάτορες, από αυτούς που δε γνωρίζουν να ξεχωρίζουν 2 καμήλων άχυρο (ναι αλλάξανε οι παροιμίες Ιωάννη,τα γαϊδούρια τα κάναμε πολιτικούς, τις καμήλες παροιμίες, ενώ το άχυρο και ο σανός μας μείνανε αμανάτι). Και αυτόν όλο τον συρφετό, τον θλιθερό θίασο ηλιθίων, θα τον λέγανε κυβέρνηση.
Αλλά δεν συνέβη τίποτα από αυτά Ιωάννη, και ζούμε σήμερα στη δημοκρατία της χαράς,της κινεζιάς και των μισθών των 100 και 200 ευρω των επιχειρηματιών που ποτέ δεν είναι λαμόγια ή εκμεταλλευτές, αλλά μάγκες και αν έδωσε κάποιος από τους προγόνους μας το αίμα του και τη ζωή του, είναι για να μπορεί σήμερα ελεύθερα ο κάθε πρωθυπουργός να τρώει στο μαγαζί κάποιου μεγαλοεπιχειρηματία που κάνει μπίζνες με το κράτος και να μη θεωρείται αυτό ύποπτο. Ξέρεις Ιωάννη δεν είμαστε καχύποπτοι, ηλίθιοι είμαστε.
Ηλίθιοι που ζούν στη χώρα και μιλούν τη γλώσσα του Σωκράτη,του Πλάτωνα, του Αριστοτέλη, του Αριστοφάνη, του Αισχύλου, του Ευριπίδη,του Ιπποκράτη, του Δημόκριτου, του Λεωνίδα, του Περικλή , του Μιλτιάδη,του Αθανάσιου Διάκου, του Κολοκοτρώνη. Της χώρας του Καζαντζάκη,του Σολωμού, του Παλαμά,του Βάρναλη, του Ελύτη και του Σεφέρη.Ηλίθιοι που κατάφεραν μέχρι σήμερα να επιζούν και να επιβιώνουν, εντελώς, μα εντελώς απο κ@λ@φαρδία Ιωάννη τα τελευταία χρόνια της δημοκρατίας μας.
Και το χειρότερο δεν στο είπα Ιωάννη,εμεις οι νεοηλίθιοι, οι απόγονοι του λαού αυτού που έδωσε το αίμα του τότε, όπως το έκανε πάντα για την ελευθερία, σήμερα κάθομαστε άναυδοι στους καναπέδες μας ,ενώ ήδη έχουμε κατηγορηθεί απο τους ίδιους τους κλέφτες οτι τα φαγαμε όλοι μαζί, μαζί με αυτους, βλέποντας όχι μονο την περιουσία μας αλλά και ολόκληρη την χώρα να χάνεται κάτω από τα πόδια μας κλεμμένη από τους οικονομικούς κατακτητές με τη βοήθεια δωσιλόγων αμφίβολης ευφυΐας.