Δείτε πριν απ’ όλα κάποιους αριθμούς: το 2014, 2,6 εκατομμύρια φορολογούμενοι (σε σύνολο 6,2 εκατομμυρίων) χρώσταγαν στο δημόσιο (εφορίες και ταμεία) γύρω στα 63 δισεκατομμύρια!
Από αυτά, τα 33, δηλαδή τα μισά περίπου είχαν συσσωρευτεί πριν από την κρίση, δηλαδή πριν το 2009.
Και το μεγαλύτερο μέρος των οφειλών προς τα δημόσια ταμεία πριν την κρίση ήταν οφειλές του κράτους προς τον… εαυτό του, ή οφειλές επιχειρήσεων που είχαν προ πολλού κλείσει!
Ως το 2009, οι πραγματικές ληξιπρόθεσμες οφειλές του ιδιωτικού τομέα στο δημόσιο ήταν γύρω στα 8 δισεκατομμύρια! Κι είχαν «ρυθμιστεί» οι περισσότερες. Αλλά λόγω της κρίσης που ακολούθησε, δεν ξεπληρώθηκε παρά πολύ μικρό μέρος.
Στη συνέχεια, δημιουργήθηκαν άλλα 30 δισεκατομμύρια ληξιπρόθεσμες οφειλές των ιδιωτών στο κράτος, από το 2010 ως το 2012!
Εκ των οποίων:
--27 δισεκατομμύρια επί κυβέρνησης ΓΑΠ και Παπαδήμου.
--Και 3 δισεκατομμύρια περίπου, στα δυόμιση χρόνια διακυβέρνησης Σαμαρά!
Αυτά ως τα τέλη του 2014. Και τώρα πάμε στο «μετά». Από τις αρχές του 2015 ως σήμερα, πόσες νομίζετε ότι είναι οι ληξιπρόθεσμες οφειλές του ιδιωτικού τομέα προς το κράτος;
Πόσες νέες οφειλές που δεν πληρώνουν και δεν μπορούν να πληρώσουν 4 εκατομμύρια πλέον ιδιώτες στο δημόσιο, έχουν προστεθεί στα δυόμιση χρόνια του Τσίπρα;
Πόσες λέτε; Κοντά στα 40 δισεκατομμύρια!
Από 63 δισεκατομμύρια στα τέλη του 2014, οι ληξιπρόθεσμες οφειλές των ιδιωτών στο δημόσιο έχουν ξεπεράσει σήμερα πια, τα 100 δισεκατομμύρια!
Κι από 3 δισεκατομμύρια και κάτι που αυξήθηκαν οι οφειλές αυτές στα δυόμιση χρόνια του Σαμαρά (σε πολύ χειρότερες συνθήκες), επί Τσίπρα αυξήθηκαν σχεδόν κατά 40 δισεκατομμύρια! Στο ίδιο χρονικό διάστημα, 13 φορές περισσότερο!
Η υπέρ-φορολόγηση σε όλο της το… «μεγαλείο»!
--Στο μεταξύ το ΑΕΠ της χώρας είναι σήμερα πιο κάτω απ’ ό,τι ήταν τότε (κατά 4,5 δισεκατομμύρια περίπου).
--Το συνολικό χρέος της είναι μεγαλύτερο απ’ ό,τι ήταν τότε (κατά 7-8 δισεκατομμύρια και… έπεται συνέχεια).
--Οι προοπτικές για μελλοντική ανάπτυξη (όπως τις μετράει το ΔΝΤ) είναι σήμερα οι μισές απ’ ό,τι ήταν τότε.
--Και το χρέος μας σήμερα το θεωρούν εξαιρετικά ΜΗ βιώσιμο, ενώ τότε θεωρούσαν ότι βρισκόταν «σταθερά σε τροχιά βιωσιμότητας» (πάντα κατά τις εκθέσεις του ΔΝΤ - τότε και τώρα).
Υπάρχει κανείς που αμφισβητεί αυτά τα στοιχεία; Ελπίζω πως όχι.
(Άλλωστε, τα δίνω κατά τους πιο μετριοπαθείς υπολογισμούς. Υπάρχουν και πιο «μαύρες περιγραφές» για το που βρισκόμαστε και που βαδίζουμε…)
Ακούστε τώρα και τα υπόλοιπα – από δω και μπρός πια:
--Δεν είναι μόνο τα 95 «προαπαιτούμενα» της τρίτης αξιολόγησης (από τα οποία έχουν πραγματοποιηθεί μόνο το 20% - τα πιο «εύκολα»).
--Δεν είναι μόνο η υστέρηση της ανάπτυξης για φέτος (στο 1,3% αντί για 2,7% - δηλαδή στο μισό απ’ ό,τι την υπολόγιζαν πέρσι και πολύ πιο κάτω απ’ ό,τι την υπολόγιζαν μέχρι και πριν λίγους μήνες).
--Δεν είναι μόνο η υστέρηση τρεχόντων δημοσίων εσόδων κατά 1 δισεκατομμύριο τουλάχιστον (χωρίς τα μη επαναλαμβανόμενα), που έχει ήδη σημειωθεί και διευρύνεται.
--Δεν είναι μόνο η νέα ανακεφαλαίωση των τραπεζών (λόγω «κόκκινων δανείων» που δεν μαζεύονται εύκολα), πράγμα για το οποίο πιέζει κυρίως το ΔΝΤ.
--Δεν είναι μόνο το πρόβλημα της ενέργειας, όπου το«σπάσιμο» της ΔΕΗ, όπως το έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ δεν προχωράει και η ΔΕΗ είναι πια «ωρολογιακή βόμβα» που κάνει τικ-τακ.
--Δεν είναι μόνο η επιμονή του ΔΝΤ να έλθουν οι περικοπές που έχει συμφωνήσει η κυβέρνηση για το 2019 και το 2020 ένα χρόνο νωρίτερα.
Είναι βέβαια, όλα αυτά.
Αλλά το άμεσο γιατί το οποίο ελάχιστος λόγος γίνεται και το οποίο αποτελεί την «Αχίλλειο Πτέρνα» της κυβέρνησης σήμερα: είναι τα «ληξιπρόθεσμα» του δημοσίου προς τους ιδιώτες και οι απλήρωτες συντάξεις. Που όλα αυτά πρέπει να καθαρίσουν τώρα! Όχι σε δύο χρόνια. Τώρα! Στους επόμενους μήνες. Κι εκεί πάνω θα παιχθεί το πολιτικό δράμα της κυβέρνησης.
Μερικά στοιχεία που πρέπει να γνωρίζετε για να καταλάβετε τι «παίζει»:
Η κυβέρνηση Σαμαρά βρήκε όταν ανέλαβε, τον Ιούλιο του 2012 πάνω από 9 δισεκατομμύρια «φέσια» του δημοσίου σε ιδιώτες («ληξιπρόθεσμα»). Και άφησε πίσω της όταν παρέδωσε, τον Ιανουάριο του 2015, γύρω στα 3,5 δισεκατομμύρια.
Επί κυβέρνησης Σαμαρά, τα ληξιπρόθεσμα μειώνονταν σταθερά! Και το μεγαλύτερο μέρος της μείωσης δεν έγινε με δανεισμό και δεν επιβάρυνε το χρέος.
Η κυβέρνηση Τσίπρα δανείστηκε ήδη ως τώρα 5,1 δισεκατομμύρια για να πληρώσει τα «φέσια» της στον ιδιωτικό τομέα. Κι ακόμα χρωστάει πάνω από 3,5 δισεκατομμύρια.
Και πρόκειται να δανειστεί (έχει προγραμματιστεί από το Τρίτο Μνημόνιο να δανειστεί) άλλα 4,6 δισεκατομμύρια για να πληρώσει ληξιπρόθεσμα. Άρα, πρόκειται να δημιουργήσει κι άλλα ως τον επόμενο Ιούλιο!
Η κυβέρνηση Τσίπρα παρέλαβε 3,5 δισεκατομμύρια ληξιπρόθεσμα και της έβγαλαν να δανειστεί άλλα 9,7 δισεκατομμύρια συνολικά για να καλύψει τα ληξιπρόθεσμα που η ίδια δημιούργησε. Και πάλι θα χρωστάει.
Αυτά είναι τα… «πλεονάσματα» για τα οποία κοκορεύονται!
Δεν πληρώνουν τις οφειλές τους, δημιουργούν ληξιπρόθεσμα, τα βαπτίζουν «πλεονάσματα» και ύστερα τους δανείζουν για να τα εξοφλήσουν!
Μόνο που αυτό δεν μπορεί να συνεχίζεται μετά τον Ιούλιο του 2018. Τώρα πρέπει να αποκαλυφθεί και – κυρίως - να «καθαρίσει».
Κι αυτό είναι το λιγότερο: Γιατί τα ανωτέρω είναι τα ληξιπρόθεσμα που φαίνονται. Υπάρχουν και τα ληξιπρόθεσμα που ΔΕΝ φαίνονται – τα «κρυφά»!
Δεν τα βάζουν στο λογαριασμό, ακόμα, αλλά συσσωρεύονται και θα μπουν αναγκαστικά στο λογαριασμό από δω και μπρός (στην επόμενη χρονιά σίγουρα).
Ποια είναι αυτά; Οι νέες συντάξεις!
Πόσες είναι αυτές; Κανείς δεν ξέρει με απόλυτη σιγουριά!
Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία (κάπως χονδρικά) υπάρχουν περί τις 200 χιλιάδες αιτήσεις για κύριες συντάξεις και 100 χιλιάδες για επικουρικές μετά το Γενάρη του 2015.
Αυτές, στη συντριπτική πλειονότητά τους ΔΕΝ μπήκαν στο λογαριασμό των ληξιπροθέσμων – ενώ οι νέες συντάξεις έμπαιναν πριν, επί Σαμαρά.
Γιατί τώρα πια δεν μπαίνουν, ενώ πριν έμπαιναν;
Γιατί απλούστατα επί Σαμαρά (και υπουργού Βρούτση), οι νέοι συνταξιούχοι έπαιρναν το 80-85% της σύνταξης του από το πρώτο δίμηνο της συνταξιοδότησής τους! Και το υπόλοιπο το «εκκαθάριζαν» εντός ενός έτους περίπου.
Έτσι το 80-85% των πληρωμών για νέες συντάξεις έμπαιναν κανονικά και αμέσως στα έξοδα (Προϋπολογισμού και Ταμείων), ενώ το υπόλοιπο έμπαινε κανονικά στα «ληξιπρόθεσμα» του κράτους προς ιδιώτες.
Από τις αρχές του 2015, όμως, η νέα κυβέρνηση Τσίπρα έπαψε να πληρώνει τους νέους συνταξιούχους ο,τιδήποτε! Ούτε το 80% ούτε το 5%. Τίποτε!
Κι επειδή δεν δημιουργούντα πια «νέοι κωδικοί» πληρωμών, οι καθυστερούμενες πληρωμές δεν γράφονται και στα «ληξιπρόθεσμα του κράτους»! Ακόμα.
Κι εδώ θα υπάρξουν στο εξής δύο επιβαρύνσεις, μόνο από τις συντάξεις:
--Πρώτον, τα συσσωρευμένα αναδρομικά που πρέπει να «εκκαθαριστούν» και να πληρωθούν. Κι αυτά είναι, για 200 χιλιάδες κύριες συντάξεις, πάνω από 3,5 δισεκατομμύρια.
Αλλά γίνεται και το εξής «κόλπο»: Η κυβέρνηση καθυστερεί να παραλάβει πολλές νέες αιτήσεις συνταξιοδότησης επικαλούμενη «ελλείψεις δικαιολογητικών» (περιπτώσεις «διαδοχικής σύνταξης» από διαφορετικά ταμεία του ιδιωτικού τομέα κλπ.) Έτσι ο πραγματικός αριθμός των νέων κύριων συντάξεων στο τέλος της φετινής χρονιάς θα είναι πάνω από 300 χιλιάδες!
Και τα αναδρομικά που θα έπρεπε να καταβληθούν (για ως τρία σχεδόν απλήρωτα χρόνια) μαζί με τις επικουρικές, θα ξεπερνούσαν τα 7 δισεκατομμύρια!
Στην πραγματικότητα, όμως, όλα τα αναδρομικά δεν ξεπερνούν τα 4,5 δισεκατομμύρια, γιατί οι νέες συντάξεις (κύριες και επικουρικές) θα υποστούν και τις μεγαλύτερες περικοπές της «προσωπικής διαφοράς».
Άρα, πολύ σύντομα, θα έχουμε ανάγκη εκταμίευσης γύρω στα 4,5 δισεκατομμύρια για αναδρομικά συντάξεων!
Που θα βρεθούν αυτά; Και πώς θα δοθούν;
Συμπτωματικά, τα χρήματα που έχουν επισήμως προγραμματίσει να δανειστούν από δω και μπρος για πληρωμές ληξιπροθέσμων είναι 4,6 δισεκατομμύρια! Περίεργες «συμπτώσεις», έτσι;
--Αλλά υπάρχει κι άλλο! Πέρα από τα αναδρομικά που θα δοθούν «μια φορά» (οne off) υπάρχουν και οι κανονικές πληρωμές των νέων συντάξεων από δω και μπρός.
Κι αυτές από τις αρχές του νέου έτους θα σημαίνουν αυξημένες πληρωμές κατά 3,1 δισεκατομμύρια ετησίως – που δεν καταγράφονταν ως τώρα. Κι αυτό επιβαρύνει κατά τα δύο τρίτα περίπου τον Προϋπολογισμό, δηλαδή 2,1 δισεκατομμύρια ή 1,2% του ΑΕΠ. Που σημαίνει ότι ξαφνικά θα αλλάξουν και οι δαπάνες του δημοσίου (άρα θα μειωθεί και το πλεόνασμα) κατά 1,2% του ΑΕΠ.
Συμπτωματικά η διαφορά ανάμεσα στα «πλεονάσματα» που προβλέπουν οι Ευρωπαίοι (3,5%) και αυτά που προβλέπει το ΔΝΤ (2,4%), είναι περίπου τόσο: 1,2% του ΑΕΠ.
Κι αυτό περίεργη «σύμπτωση», έτσι.
Και τώρα σας λύνονται υποθέτω και μερικές απορίες:
--Όταν ακούτε για «υπέρβαση πλεονάσματος» να ξέρετε: Είναι κυρίως ληξιπρόθεσμες οφειλές του κράτους που δεν πληρώνουν: «Φανερά» ληξιπρόθεσμα σε προμηθευτές του δημοσίου, αλλά και «κρυφά» ληξιπρόθεσμα (νέες συντάξεις που δεν τις έχουν γράψει ακόμα, αλλά κάποια στιγμή θα τις πληρώσουν).
--Κι όταν ακούτε για ξαφνική «άσπρη τρύπα» στα ασφαλιστικά ταμεία, ενώ οι ασφαλισμένοι αδυνατούν πια και πληρώσουν τις εισφορές τους και απορείτε πως είναι δυνατό οι ασφαλισμένοι να μη πληρώνουν και στα ταμεία ξαφνικά να «περισσεύουν λεφτά», να ξέρετε:
Είναι οι συντάξεις που δεν πληρώνονται! Και κάποια στιγμή πρέπει να εκκαθαριστούν τα αναδρομικά τους και να αρχίσουν να πληρώνονται κανονικά.
--Κι όταν ακούτε συζήτηση για το τι θα κάνουν το… «υπέρ-πλεόνασμα» μπορείτε να… γελάσετε, να βρίσετε, να μουτζώσετε – ό,τι τραβάει η ψυχή σας τέλος πάντων.
Γιατί ας πληρώσουν πρώτα τα ληξιπρόθεσμα και τις συντάξεις που χρωστάνε κι ύστερα να δουν τι «περισσεύει» - αν περισσέψει τίποτε. Γιατί δεν πρόκειται να περισσέψει!
Έχουν ήδη προγραμματίσει να δανειστούν αλλά 4,6 δισεκατομμύρια για να καλύψουν ληξιπρόθεσμα. Που κανονικά ΔΕΝ θα έπρεπε να υπάρχουν, αφού βγάζουν… «υπέρ-πλεόνασμα»! Έτσι δεν είναι;
Τα ψέματα τελειώνουν πια!
Τα ψέματα του Τσίπρα, αλλά και τα βολικά ψέματα των δανειστών, που τον «κάλυψαν» σε αρκετές περιστάσεις, ως τώρα για τους δικούς του λόγους:
Για να λύσουν τις μεταξύ του διαφορές απρόσκοπτα, για να πάνε σε εκλογές απερίσπαστοι, για να σχηματίσουν κυβέρνηση, για διάφορους λόγους, ως τώρα.
Αλλά δεν μπορούν να τον καλύψουν άλλο, εκτός κι αν αποφασίσουν να βάλουν οι ίδιοι βαθιά το χέρι στην τσέπη τους – πράγμα, όμως, πολύ-πολύ-πολύ αμφίβολο!
Το «τενεκεδάκι» δεν μπορούν να το «κλοτσήσουν» παρακάτω.
Κι αυτό θα φέρει εξελίξεις…
Από αυτά, τα 33, δηλαδή τα μισά περίπου είχαν συσσωρευτεί πριν από την κρίση, δηλαδή πριν το 2009.
Και το μεγαλύτερο μέρος των οφειλών προς τα δημόσια ταμεία πριν την κρίση ήταν οφειλές του κράτους προς τον… εαυτό του, ή οφειλές επιχειρήσεων που είχαν προ πολλού κλείσει!
Ως το 2009, οι πραγματικές ληξιπρόθεσμες οφειλές του ιδιωτικού τομέα στο δημόσιο ήταν γύρω στα 8 δισεκατομμύρια! Κι είχαν «ρυθμιστεί» οι περισσότερες. Αλλά λόγω της κρίσης που ακολούθησε, δεν ξεπληρώθηκε παρά πολύ μικρό μέρος.
Στη συνέχεια, δημιουργήθηκαν άλλα 30 δισεκατομμύρια ληξιπρόθεσμες οφειλές των ιδιωτών στο κράτος, από το 2010 ως το 2012!
Εκ των οποίων:
--27 δισεκατομμύρια επί κυβέρνησης ΓΑΠ και Παπαδήμου.
--Και 3 δισεκατομμύρια περίπου, στα δυόμιση χρόνια διακυβέρνησης Σαμαρά!
Αυτά ως τα τέλη του 2014. Και τώρα πάμε στο «μετά». Από τις αρχές του 2015 ως σήμερα, πόσες νομίζετε ότι είναι οι ληξιπρόθεσμες οφειλές του ιδιωτικού τομέα προς το κράτος;
Πόσες νέες οφειλές που δεν πληρώνουν και δεν μπορούν να πληρώσουν 4 εκατομμύρια πλέον ιδιώτες στο δημόσιο, έχουν προστεθεί στα δυόμιση χρόνια του Τσίπρα;
Πόσες λέτε; Κοντά στα 40 δισεκατομμύρια!
Από 63 δισεκατομμύρια στα τέλη του 2014, οι ληξιπρόθεσμες οφειλές των ιδιωτών στο δημόσιο έχουν ξεπεράσει σήμερα πια, τα 100 δισεκατομμύρια!
Κι από 3 δισεκατομμύρια και κάτι που αυξήθηκαν οι οφειλές αυτές στα δυόμιση χρόνια του Σαμαρά (σε πολύ χειρότερες συνθήκες), επί Τσίπρα αυξήθηκαν σχεδόν κατά 40 δισεκατομμύρια! Στο ίδιο χρονικό διάστημα, 13 φορές περισσότερο!
Η υπέρ-φορολόγηση σε όλο της το… «μεγαλείο»!
--Στο μεταξύ το ΑΕΠ της χώρας είναι σήμερα πιο κάτω απ’ ό,τι ήταν τότε (κατά 4,5 δισεκατομμύρια περίπου).
--Το συνολικό χρέος της είναι μεγαλύτερο απ’ ό,τι ήταν τότε (κατά 7-8 δισεκατομμύρια και… έπεται συνέχεια).
--Οι προοπτικές για μελλοντική ανάπτυξη (όπως τις μετράει το ΔΝΤ) είναι σήμερα οι μισές απ’ ό,τι ήταν τότε.
--Και το χρέος μας σήμερα το θεωρούν εξαιρετικά ΜΗ βιώσιμο, ενώ τότε θεωρούσαν ότι βρισκόταν «σταθερά σε τροχιά βιωσιμότητας» (πάντα κατά τις εκθέσεις του ΔΝΤ - τότε και τώρα).
Υπάρχει κανείς που αμφισβητεί αυτά τα στοιχεία; Ελπίζω πως όχι.
(Άλλωστε, τα δίνω κατά τους πιο μετριοπαθείς υπολογισμούς. Υπάρχουν και πιο «μαύρες περιγραφές» για το που βρισκόμαστε και που βαδίζουμε…)
Ακούστε τώρα και τα υπόλοιπα – από δω και μπρός πια:
--Δεν είναι μόνο τα 95 «προαπαιτούμενα» της τρίτης αξιολόγησης (από τα οποία έχουν πραγματοποιηθεί μόνο το 20% - τα πιο «εύκολα»).
--Δεν είναι μόνο η υστέρηση της ανάπτυξης για φέτος (στο 1,3% αντί για 2,7% - δηλαδή στο μισό απ’ ό,τι την υπολόγιζαν πέρσι και πολύ πιο κάτω απ’ ό,τι την υπολόγιζαν μέχρι και πριν λίγους μήνες).
--Δεν είναι μόνο η υστέρηση τρεχόντων δημοσίων εσόδων κατά 1 δισεκατομμύριο τουλάχιστον (χωρίς τα μη επαναλαμβανόμενα), που έχει ήδη σημειωθεί και διευρύνεται.
--Δεν είναι μόνο η νέα ανακεφαλαίωση των τραπεζών (λόγω «κόκκινων δανείων» που δεν μαζεύονται εύκολα), πράγμα για το οποίο πιέζει κυρίως το ΔΝΤ.
--Δεν είναι μόνο το πρόβλημα της ενέργειας, όπου το«σπάσιμο» της ΔΕΗ, όπως το έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ δεν προχωράει και η ΔΕΗ είναι πια «ωρολογιακή βόμβα» που κάνει τικ-τακ.
--Δεν είναι μόνο η επιμονή του ΔΝΤ να έλθουν οι περικοπές που έχει συμφωνήσει η κυβέρνηση για το 2019 και το 2020 ένα χρόνο νωρίτερα.
Είναι βέβαια, όλα αυτά.
Αλλά το άμεσο γιατί το οποίο ελάχιστος λόγος γίνεται και το οποίο αποτελεί την «Αχίλλειο Πτέρνα» της κυβέρνησης σήμερα: είναι τα «ληξιπρόθεσμα» του δημοσίου προς τους ιδιώτες και οι απλήρωτες συντάξεις. Που όλα αυτά πρέπει να καθαρίσουν τώρα! Όχι σε δύο χρόνια. Τώρα! Στους επόμενους μήνες. Κι εκεί πάνω θα παιχθεί το πολιτικό δράμα της κυβέρνησης.
Μερικά στοιχεία που πρέπει να γνωρίζετε για να καταλάβετε τι «παίζει»:
Η κυβέρνηση Σαμαρά βρήκε όταν ανέλαβε, τον Ιούλιο του 2012 πάνω από 9 δισεκατομμύρια «φέσια» του δημοσίου σε ιδιώτες («ληξιπρόθεσμα»). Και άφησε πίσω της όταν παρέδωσε, τον Ιανουάριο του 2015, γύρω στα 3,5 δισεκατομμύρια.
Επί κυβέρνησης Σαμαρά, τα ληξιπρόθεσμα μειώνονταν σταθερά! Και το μεγαλύτερο μέρος της μείωσης δεν έγινε με δανεισμό και δεν επιβάρυνε το χρέος.
Η κυβέρνηση Τσίπρα δανείστηκε ήδη ως τώρα 5,1 δισεκατομμύρια για να πληρώσει τα «φέσια» της στον ιδιωτικό τομέα. Κι ακόμα χρωστάει πάνω από 3,5 δισεκατομμύρια.
Και πρόκειται να δανειστεί (έχει προγραμματιστεί από το Τρίτο Μνημόνιο να δανειστεί) άλλα 4,6 δισεκατομμύρια για να πληρώσει ληξιπρόθεσμα. Άρα, πρόκειται να δημιουργήσει κι άλλα ως τον επόμενο Ιούλιο!
Η κυβέρνηση Τσίπρα παρέλαβε 3,5 δισεκατομμύρια ληξιπρόθεσμα και της έβγαλαν να δανειστεί άλλα 9,7 δισεκατομμύρια συνολικά για να καλύψει τα ληξιπρόθεσμα που η ίδια δημιούργησε. Και πάλι θα χρωστάει.
Αυτά είναι τα… «πλεονάσματα» για τα οποία κοκορεύονται!
Δεν πληρώνουν τις οφειλές τους, δημιουργούν ληξιπρόθεσμα, τα βαπτίζουν «πλεονάσματα» και ύστερα τους δανείζουν για να τα εξοφλήσουν!
Μόνο που αυτό δεν μπορεί να συνεχίζεται μετά τον Ιούλιο του 2018. Τώρα πρέπει να αποκαλυφθεί και – κυρίως - να «καθαρίσει».
Κι αυτό είναι το λιγότερο: Γιατί τα ανωτέρω είναι τα ληξιπρόθεσμα που φαίνονται. Υπάρχουν και τα ληξιπρόθεσμα που ΔΕΝ φαίνονται – τα «κρυφά»!
Δεν τα βάζουν στο λογαριασμό, ακόμα, αλλά συσσωρεύονται και θα μπουν αναγκαστικά στο λογαριασμό από δω και μπρός (στην επόμενη χρονιά σίγουρα).
Ποια είναι αυτά; Οι νέες συντάξεις!
Πόσες είναι αυτές; Κανείς δεν ξέρει με απόλυτη σιγουριά!
Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία (κάπως χονδρικά) υπάρχουν περί τις 200 χιλιάδες αιτήσεις για κύριες συντάξεις και 100 χιλιάδες για επικουρικές μετά το Γενάρη του 2015.
Αυτές, στη συντριπτική πλειονότητά τους ΔΕΝ μπήκαν στο λογαριασμό των ληξιπροθέσμων – ενώ οι νέες συντάξεις έμπαιναν πριν, επί Σαμαρά.
Γιατί τώρα πια δεν μπαίνουν, ενώ πριν έμπαιναν;
Γιατί απλούστατα επί Σαμαρά (και υπουργού Βρούτση), οι νέοι συνταξιούχοι έπαιρναν το 80-85% της σύνταξης του από το πρώτο δίμηνο της συνταξιοδότησής τους! Και το υπόλοιπο το «εκκαθάριζαν» εντός ενός έτους περίπου.
Έτσι το 80-85% των πληρωμών για νέες συντάξεις έμπαιναν κανονικά και αμέσως στα έξοδα (Προϋπολογισμού και Ταμείων), ενώ το υπόλοιπο έμπαινε κανονικά στα «ληξιπρόθεσμα» του κράτους προς ιδιώτες.
Από τις αρχές του 2015, όμως, η νέα κυβέρνηση Τσίπρα έπαψε να πληρώνει τους νέους συνταξιούχους ο,τιδήποτε! Ούτε το 80% ούτε το 5%. Τίποτε!
Κι επειδή δεν δημιουργούντα πια «νέοι κωδικοί» πληρωμών, οι καθυστερούμενες πληρωμές δεν γράφονται και στα «ληξιπρόθεσμα του κράτους»! Ακόμα.
Κι εδώ θα υπάρξουν στο εξής δύο επιβαρύνσεις, μόνο από τις συντάξεις:
--Πρώτον, τα συσσωρευμένα αναδρομικά που πρέπει να «εκκαθαριστούν» και να πληρωθούν. Κι αυτά είναι, για 200 χιλιάδες κύριες συντάξεις, πάνω από 3,5 δισεκατομμύρια.
Αλλά γίνεται και το εξής «κόλπο»: Η κυβέρνηση καθυστερεί να παραλάβει πολλές νέες αιτήσεις συνταξιοδότησης επικαλούμενη «ελλείψεις δικαιολογητικών» (περιπτώσεις «διαδοχικής σύνταξης» από διαφορετικά ταμεία του ιδιωτικού τομέα κλπ.) Έτσι ο πραγματικός αριθμός των νέων κύριων συντάξεων στο τέλος της φετινής χρονιάς θα είναι πάνω από 300 χιλιάδες!
Και τα αναδρομικά που θα έπρεπε να καταβληθούν (για ως τρία σχεδόν απλήρωτα χρόνια) μαζί με τις επικουρικές, θα ξεπερνούσαν τα 7 δισεκατομμύρια!
Στην πραγματικότητα, όμως, όλα τα αναδρομικά δεν ξεπερνούν τα 4,5 δισεκατομμύρια, γιατί οι νέες συντάξεις (κύριες και επικουρικές) θα υποστούν και τις μεγαλύτερες περικοπές της «προσωπικής διαφοράς».
Άρα, πολύ σύντομα, θα έχουμε ανάγκη εκταμίευσης γύρω στα 4,5 δισεκατομμύρια για αναδρομικά συντάξεων!
Που θα βρεθούν αυτά; Και πώς θα δοθούν;
Συμπτωματικά, τα χρήματα που έχουν επισήμως προγραμματίσει να δανειστούν από δω και μπρος για πληρωμές ληξιπροθέσμων είναι 4,6 δισεκατομμύρια! Περίεργες «συμπτώσεις», έτσι;
--Αλλά υπάρχει κι άλλο! Πέρα από τα αναδρομικά που θα δοθούν «μια φορά» (οne off) υπάρχουν και οι κανονικές πληρωμές των νέων συντάξεων από δω και μπρός.
Κι αυτές από τις αρχές του νέου έτους θα σημαίνουν αυξημένες πληρωμές κατά 3,1 δισεκατομμύρια ετησίως – που δεν καταγράφονταν ως τώρα. Κι αυτό επιβαρύνει κατά τα δύο τρίτα περίπου τον Προϋπολογισμό, δηλαδή 2,1 δισεκατομμύρια ή 1,2% του ΑΕΠ. Που σημαίνει ότι ξαφνικά θα αλλάξουν και οι δαπάνες του δημοσίου (άρα θα μειωθεί και το πλεόνασμα) κατά 1,2% του ΑΕΠ.
Συμπτωματικά η διαφορά ανάμεσα στα «πλεονάσματα» που προβλέπουν οι Ευρωπαίοι (3,5%) και αυτά που προβλέπει το ΔΝΤ (2,4%), είναι περίπου τόσο: 1,2% του ΑΕΠ.
Κι αυτό περίεργη «σύμπτωση», έτσι.
Και τώρα σας λύνονται υποθέτω και μερικές απορίες:
--Όταν ακούτε για «υπέρβαση πλεονάσματος» να ξέρετε: Είναι κυρίως ληξιπρόθεσμες οφειλές του κράτους που δεν πληρώνουν: «Φανερά» ληξιπρόθεσμα σε προμηθευτές του δημοσίου, αλλά και «κρυφά» ληξιπρόθεσμα (νέες συντάξεις που δεν τις έχουν γράψει ακόμα, αλλά κάποια στιγμή θα τις πληρώσουν).
--Κι όταν ακούτε για ξαφνική «άσπρη τρύπα» στα ασφαλιστικά ταμεία, ενώ οι ασφαλισμένοι αδυνατούν πια και πληρώσουν τις εισφορές τους και απορείτε πως είναι δυνατό οι ασφαλισμένοι να μη πληρώνουν και στα ταμεία ξαφνικά να «περισσεύουν λεφτά», να ξέρετε:
Είναι οι συντάξεις που δεν πληρώνονται! Και κάποια στιγμή πρέπει να εκκαθαριστούν τα αναδρομικά τους και να αρχίσουν να πληρώνονται κανονικά.
--Κι όταν ακούτε συζήτηση για το τι θα κάνουν το… «υπέρ-πλεόνασμα» μπορείτε να… γελάσετε, να βρίσετε, να μουτζώσετε – ό,τι τραβάει η ψυχή σας τέλος πάντων.
Γιατί ας πληρώσουν πρώτα τα ληξιπρόθεσμα και τις συντάξεις που χρωστάνε κι ύστερα να δουν τι «περισσεύει» - αν περισσέψει τίποτε. Γιατί δεν πρόκειται να περισσέψει!
Έχουν ήδη προγραμματίσει να δανειστούν αλλά 4,6 δισεκατομμύρια για να καλύψουν ληξιπρόθεσμα. Που κανονικά ΔΕΝ θα έπρεπε να υπάρχουν, αφού βγάζουν… «υπέρ-πλεόνασμα»! Έτσι δεν είναι;
Τα ψέματα τελειώνουν πια!
Τα ψέματα του Τσίπρα, αλλά και τα βολικά ψέματα των δανειστών, που τον «κάλυψαν» σε αρκετές περιστάσεις, ως τώρα για τους δικούς του λόγους:
Για να λύσουν τις μεταξύ του διαφορές απρόσκοπτα, για να πάνε σε εκλογές απερίσπαστοι, για να σχηματίσουν κυβέρνηση, για διάφορους λόγους, ως τώρα.
Αλλά δεν μπορούν να τον καλύψουν άλλο, εκτός κι αν αποφασίσουν να βάλουν οι ίδιοι βαθιά το χέρι στην τσέπη τους – πράγμα, όμως, πολύ-πολύ-πολύ αμφίβολο!
Το «τενεκεδάκι» δεν μπορούν να το «κλοτσήσουν» παρακάτω.
Κι αυτό θα φέρει εξελίξεις…