 |
| baptiste_heschung - pixabay |
Ο Μητσάρας λίγο μετά τη μεταπολίτευση, είχε ανοίξει ένα μαγαζάκι στην άκρη του χωριού και πουλούσε καλώδια , λάμπες και μικροσυσκευές και με ενα άθλιο παπί έκανε ντελίβερι στα διπλανά χωριά.Μεροδούλι,μεροφάι ίσα να βγαίνει το μεροκάματο να ταϊσει τη φαμίλια.
Ο Μητσάρας είχε και έναν τρίτο ξάδελφο, ο επιστήμονας τον έλεγαν στο σόι, σπουδαγμένο στην Ευρώπη, διευθυντή της τράπεζας του διπλανού χωριού. Διευθυντης , δηλαδή, προϊστάμενος του εαυτού του και μιας κοπέλας που εκτελούσε χρέη ταμία. Μιά μέρα περνάει απο το μαγαζί του ξαδέλφου και πιάνουν την κουβέντα.
Κουβέντα στην κουβέντα του λέει ο επιστήμονας,
-Δε βαρέθηκες να μετράς τα φραγκοδίφραγκα;
-Και τι να κάνω να κλέψω καμμια τράπεζα;Απαντά προσβεβλημένος ο Μητσάρας.
-Σχεδόν, του λέει ο άλλος. Ακου να δεις, εδώ εχουμε πολλές καταθέσεις που κάθονται και η δουλειά της τράπεζας είναι να δίνει δάνεια να γίνονται επενδύσεις. Ελα αύριο να κανονίσουμε να πάρεις ενα επιχειρηματικό δάνειο.
Πάει λοιπόν ο Μητσάρας την άλλη μέρα, με τρύπιες σόλες στα παπούτσια, επιχειρηματίας πιά στο γραφείο του ξαδέλφου.
-Καλώς τον λοιπόν θα σου βγάλω εκατο χιλιάδες για αρχή και βλέπουμε.
Ξεκίνησε ο Μητσάρας, έβαλε τηλεοράσεις, έβαλε βίντεο στο μαγαζί το γέμισε με εμπόρευμα.
¨Ηρθε και ο επιστήμονας , στο μαγαζί, του έκλεισε το μάτι και ο Μητσάρας του φόρτωσε μια τηλεόραση ένα βίντεο στο αμάξι και του έδωσε και 5 χιλιάρικα για να πιεί εναν καφέ.
Κάτω απο τον πύργο του Αϊφελ εννοούσε μάλλον, γιατί τα χρήματα έφταναν να πάει στο Παρίσι να πιει τον καφέ , να γυρίσει και να του μείνουν και στην τσέπη αρκετα.
Πελάτες δεν είχε όμως ο Μητσάρας και έσκαγε απο τη στενοχώρια. Γι αυτό σκας του λέει ο επιστήμονας; Θα κάνουμε μια συνεργασία και όποιος ψωνίζει απο σένα θα του βγάζουμε δάνειο.
Πραγματικά όποιος ερχόταν είχε δεν είχε χρήματα έφευγε φορτωμένος με συσκευές. Οι δουλειές του Μητσάρα μεγάλωναν, έκανε δεύτερο,τρίτο, τέταρτο μαγαζί, αυξάνονταν τα χρέη, αυξάνονταν τα δάνεια, όμως υπήρχε η μαγική φράση. "Αυξάνεται ο τζίρος". Απο εκει λοιπόν που έβαζε στο ταμείο του με το ζόρι 100 δραχμές τη μέρα έβαζε πια δεκάδες, εκατοντάδες, εκατομμύρια δραχμές στο ταμείο. Κι άν του έλειπαν χρήματα, έπαιρνε νέο επιχειρηματικό δάνειο γιατί μεγάλωνε ο τζίρος και μεγάλωναν και τα ποσά που επιτρεπόταν να τον δανείζει ο επιστήμονας.
Ετσι ο Μητσάρας έγινε κυριος Δημήτρης , έκανε αλυσίδα καταστημάτων και πήρε και μια μεταχειρισμένη Μερσεντές για να κάνει τη φιγούρα του. Κάποια στιγμή ο επιστήμονας του σφύριξε την ιδέα. Να μπείς χρηματιστήριο Δημήτρη. Να αντλήσεις κεφάλαια.
Τον βοήθησε ο επιστήμονας, τον σύστησε σε κάτι δικά του παιδιά,βρήκαν και μια παλιά εισηγμένη πολλά χρόνια στο χρηματιστήριο,που φυτοζωούσε, έδωσαν κάτι ψιλά και πήραν την πλειοψηφία των μετοχών. ¨Οχημα του είπαν οτι το λένε για την είσοδο στο χρηματιστήριο, κάνανε και μια συγχώνευση,τωρα τι σοι συγχώνευση ηταν αυτη, πλεκτά με τηλεοράσεις , ένας Θεός ξέρει. Μάλλον για να πουλάει τηλεόραση με σεμεδάκι απο πάνω κομπλέ. Μπήκε η μετοχή 1000 δραχμές και έφτασε 10000 μέσα σε λίγους μήνες, τρελλάθηκε ο Μητσάρας πού τωρα πια λέγοταν κυριος Δημήτρης , κυκλοφορούσε με Φεράρι και πήρε και μια μεζονέτα 600 τετραγωνικών στα Βόρεια Προάστια.
Το ζεστό χρήμα που πήρε τον βοήθησε ο επιστήμονας να το στείλει σε χώρες μακρινές σε λογαριασμούς που κανείς δεν γνώριζε.
Τέλειωσε όμως το πάρτυ και ο Μητσάρας ήθελε να ρίξει ενα όμορφο κανόνι και να πάει μόνιμες διακοπές σε εξωτικά νησιά κοντά στα χρήματά του που τόσο νοσταλγούσε να συναντήσει.
Οχι του λέει ο επιστήμονας, είσαι τρελός; Θές να με καταστρέψεις;
Εκαναν κάτι πολύ όμορφο λοιπόν. Την καταχρεωμένη επιχείρηση την έδωσε πίσω ο Μητσάρας στις τράπεζες που για να αποφύγουν το κανόνι και να εγγράψουν ζημίες εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ την κρατούσαν με τους ορούς σε κώμα.
Κάποια στιγμή , επειδή η τράπεζα του επιστήμονα είχε και άλλους τέτοιους
καλούς επιστήμονες, κόντεψε να τα τινάξει, κάτι τα μνημόνια κάτι η ύφεση , κάτι που ο κόσμος είχε ψυλλιαστεί οτι κάτι δεν πήγαινε καλά, τα χρήματα που είχε μέσα δεν έφταναν ούτε για τσίχλες.
Τότε ήταν που οι καλοί πολιτικοί, χωρίς να αναρωτηθούν ούτε για το πώς ο Μητσάρας με το παπί έγινε κυριος Δημήτρης με Φεράρι και πώς ο επιστήμονας των 3000 ευρώ το μήνα είχε περιουσία προσωπική 3 εκατομμυρίων ευρώ, για το καλό όλων μας, έδωσαν χρήματα για ανακεφαλαιοποιηθούν οι τράπεζες. Και μια και δυο και τρεις φορές. Κάθε φορά που έδιναν οι τράπεζες γινόταν δημόσιες και λίγο μετά ως δια μαγείας ξανά ιδιωτικές. Και τα χρήματα, κουβάδες γεμάτους ευρώ, τους ρίχνανε μέσα στη μαύρη τρύπα και αυτή δεν έκλεινε με τίποτα.
Κάποια στιγμή ήρθε και η Ευρωπαϊκή ένωση να βάλει τάξη σε αυτό το χάλι. ¨¨Ηταν άξιοι άνθρωποι, γεμάτοι καλές ιδέες για να σώσουν τη χώρα, έτσι λέγανε. Μιά τους λέγανε Τρόικα , μια θεσμούς, μια κουαρτέτο,μόνο το λουρί της μανας τους που δεν τους είπαν και δε θα είχαν και άδικο. Πρόσταξαν λοιπόν να δώσουν τα κόκκινα δάνεια για να πάρουν χρήματα οι τράπεζες. Αυτό έκαναν οι επιστήμονες. Εδωσαν τα δάνεια 3 σεντς στο ευρώ , έδωσαν και τα δικά τους, και μετά παραιτήθηκαν παίρνοντας και μια καλή αποζημίωση για τις υπηρεσίες τόσων χρόνων.
¨Ετσι ο επιστήμονας που βαφτίστηκε γκόλντεν μπόι πήρε ένα καλό ρεγάλο για τις υπηρεσίες του, χώρια τα τυχερά που τσιμπολογούσε χρόνια ολόκληρα.
Μετά μπήκανε λέει κατι εισαγγελείς, ίερείς, αρχιερείς και εξαπτέρυγα να κάνουν έλεγχο αν είναι καλά καμωμένα ή αν υπάρχει σκάνδαλο στην ιστορία, αλλά η τράπεζα πρόλαβε να πεί οτι δεν πειράζει μωρέ, έτσι και αλλιώς τη χασούρα την είχαμε προβλέψει (ας είναι καλά τα κορόιδα που φορτώθηκαν τα χρέη της τράπεζας, εμείς δηλαδή που οπως λέει και ο κυρ Θόδωρος οτι μαζί τα φάγαμε.
Μόνο που κυρ Θόδωρε , ο γείτονάς μου είναι χρόνια άνεργος, η γριά γειτόνισά μου με κουτσουρεμένη σύνταξη , ο γέροντας παππούς δίπλα τρώει στο συσσίτιο και όσο και αν ψάξανε καλά καλά τα σπίτια τους ούτε φεράρι βρήκανε ούτε μυλοκόπι στο ψυγείο )
Ε τι θα κάνουν και οι εισαγγελείς, θα κάνουν μια βόλτα μέσα στην τράπεζα, οικονομολόγοι οι άνθρωποι δεν είναι , ότι τους δείξουν θα δούν, οτι τους εξηγήσουν θα καταλάβουν. ¨Ασε που οι εποχές είναι σκοτεινές και έχουν ροδάκια οι καρέκλες...
Περιοχή συνημμένων