Ευρωπαϊκή δουλικότητα στην Ουάσιγκτον - Πως θα αποφύγουμε τον Αρμαγεδδώνα;

WikiImages - pixabay.con

Paul Craig Roberts, Foreign Policy Journal, 28-9-17

H Δυτική Ευρώπη είναι δέσμια της Ουάσιγκτον και θα προχωρήσει στην καταστροφή της μάλλον παρά να διαχωρίσει την θέση της από την εξωτερική πολιτική της Ουάσιγκτον.
[Το κατωτέρω άρθρο Αμερικανού «παλαιοσυντηρητικού» καθηγητή, υπουργού οικονομικών, αρχισυντάκτη της Γουόλ Στρητ Τζέρναλ και συγγραφέα διεθνούς φήμης θα σκοντάψει σε κάποια σημεία του σε εδραιωμένες απόψεις αναγνωστών (και αντιθέτων ιδεοληψιών), αλλά η επιμονή στην ανάγνωση μπορεί τελικά να μη κριθεί ως απώλεια χρόνου] 

Παρουσίαση: Μιχαήλ Στυλιανού 

Παρά τις σαφείς ενδείξεις ότι η Ουάσιγκτον έχει επιλέξει την οδό της σύρραξης με την Ρωσία και την Κίνα, οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις δεν έχουν εγείρει αντίρρηση. Η Πολωνία, η Ουκρανία και οι Βαλτικές χώρες φαίνεται να ζητούν μεγαλύτερη σύγκρουση, ή ταχύτερη πορεία προς την σύρραξη.
Οι ίδιοι οι ευρωπαϊκοί λαοί δεν έχουν εκλέξει ηγεσίες έτοιμες ν’ αποκηρύξουν το καθεστώς δουλείας στην Ουάσιγκτον και ν’ ακολουθήσουν μιαν ορθολογική πολιτική απέναντι στη Ρωσία.
Την (προ)περασμένη Κυριακή oι γερμανικές εκλογές ήσαν μια ευκαιρία για το γερμανικό εκλογικό σώμα να αποδοκιμάσει την δουλική στην Ουάσιγκτον ΄Ανγκελα Μέρκελ και την Χριστιανοδημοκρατική ΄Ενωση (CDU)και σε κάποιο βαθμό το έκαναν. Αλλά δεν θα το μαθαίνατε ποτέ από την ειδησεογραφία 

Οι τίτλοι των ειδήσεων έλεγαν πως η Μέρκελ κέρδισε και τέταρτη θητεία. Στις ΗΠΑ η παρέα της Χίλλαρυ τονίζουν πως ο Τραμπ έχασε την λαϊκή ψήφο, αλλά η Μέρκελ την έχασε κατά 70%. Μόνο 3 Γερμανοί στους 10 την ψήφισαν. Η ψήφος του κόμματός της έπεσε από το 41,6% των περασμένων εκλογών σε κάτι λιγότερο του 33%. 

Ο συνεταίρος της Μέρκελ στον κυβερνητικό σχηματισμό, το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα (SPD) υπέστη επίσης μείωση της εκλογικής δύναμής του, που το οδήγησε σε άρνηση συμμετοχής σε νέο κυβερνητικό συνασπισμό με την Μέρκελ. Αυτό σημαίνει πως η Μέρκελ θα πρέπει να προσφύγει στο Ελεύθερο Δημοκρατικό Κόμμα (FDP), το οποίο συγκέντρωσε το 10,7% των Ψήφων και στους Πράσινους, που απέσπασαν το 8,9%. Αυτός ο συνασπισμός συγκεντρώνει τα 52,6%, από το οποίο μπορεί να σχηματιστεί κυβέρνηση. 

Η «νίκη» της Μέρκελ ήταν τέτοια ήττα ώστε ίσως να την ωθεί στην οδό της εξόδου.
Που πήγαν οι ψήφοι που έχασε το κόμμα της Μέρκελ και των εταίρων της στην κυβέρνηση, το SPD;
Επήγαν σ’ ένα νέο κόμμα που έχει κατέβει για τη Γερμανία και όχι για την Ουάσιγκτον, όχι για τους πρόσφυγες των πολέμων της Ουάσιγκτον και όχι για την σύγκρουση με τη Ρωσία. Αυτό το κόμμα, η Εναλλακτική Για την Γερμανία (ΑfD), είναι τώρα το τρίτο μεγαλύτερο κόμμα, με 12,6% των ψήφων και 94 έδρες στην γερμανική Βουλή. 

Επειδή το κόμμα είναι εναντίον της μαζικής εισόδου Μουσουλμάνων μεταναστών, που υποστηρίζει η Μέρκελ και εναντίον της πολιτικής της Ουάσιγκτον κατά της Ρωσίας, το φόρτωσαν αμέσως με τον χαρακτηρισμό « άκρα αριστερά», που συνοδεύεται με ναζιστικά υπονοούμενα.
Με άλλα λόγια αν ορθώνεις το ανάστημά σου για την πατρίδα σου και για τον λαό σου είσαι ναζιστής. 

Ο γερμανικός λαός έχει υποστεί τέτοιαν πλύση εγκεφάλου από την Ουάσιγκτον, από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο ώστε οι Γερμανοί αισθάνονται μόνο ενοχή και τρόμο για οτιδήποτε λέγεται πως είναι «άκρα δεξιά». Και ωστόσο η τρίτη μεγαλύτερη ψήφος πήγε στο κόμμα της «άκρας δεξιάς».
Οι εβραϊκές οργανώσεις πήγαν να λυσσάξουν για την εκλογική επιτυχία του Α f D. Ο Χίτλερ αναστήθηκε… και τα παρόμοια. Είναι δύσκολο να πιστέψουμε πως οι Εβραίοι είναι τόσο παρανοϊκοί. Αναρωτιέται κανείς συχνά μήπως οι εβραϊκές οργανώσεις έχουν κάποιο άλλο σχέδιο στο μυαλό τους. 

Είναι φανερό, στη Γερμανία ένα πολιτικό κόμμα που δεν θέλει να βρίσκεται σε σύγκρουση με τη Ρωσία, ή η χώρα του να είναι η χωματερή για τα ανθρώπινα υπολείμματα των πολέμων της Ουάσιγκτον στην Μέση Ανατολή και στην Αφρική, προσδιορίζεται από τα εκπορνευόμενα ΜΜΕ, στις ΗΠΑ, στην Ευρώπη, στον Καναδά, στην Βρετανία, στην Αυστραλία ακόμη και στα αγγλόγλωσσα ρωσικά μέσα ενημέρωσης, όπως το Σπούτνικ, ως «άκρα δεξιά». 

Μολονότι είναι ενθαρρυντικό να βλέπει κανείς το 12,6 % του γερμανικού λαού να αφυπνίζεται, η ψήφος φαίνεται να οφείλεται λιγότερο στην επαπειλούμενη σύρραξη με την Ρωσία και περισσότερο στο να μην είναι η Γερμανία ο χώρος απόρριψης των ανθρώπινων ερειπίων των πολέμων της Ουάσιγκτον. Πως κρίνει κανείς αυτές τις δυο απειλές για την Γερμανία; 

Η Γερμανία δεν υπάρχει -ούτε υπάρχει Ευρώπη- εάν η Ουάσιγκτον φέρει στον κόσμο τον πυρηνικό πόλεμο. Η Γερμανία δεν υπάρχει εάν η χώρα κατακλυσθεί από άλλους λαούς διαφεύγοντες τις θηριωδίες της Ουάσιγκτον στην Μέση Ανατολή και στην Αφρική.
Στην πρώτη περίπτωση στην Γερμανία δεν απομένει τίποτα. Στην δεύτερη περίπτωση υπάρχει μια χώρα που δεν είναι πια Γερμανία. 

Καθ’ όλες τις υπάρχουσες ενδείξεις, η Δυτική Ευρώπη είναι δέσμια της Ουάσιγκτον και θα πορευθεί και στην καταστροφή της παρά να διαχωρίσει την στάση της από την εξωτερική πολιτική της Ουάσιγκτον. Αλλά υπάρχουν σημάδια ελπίδας σε τμήματα της Ανατολικής Ευρώπης.
Αντίθετα προς την Γερμανία, κάποιες από τις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης αρνήθηκαν να δεχθούν τα καθορισμένα ποσοστά προσφύγων από τους πολέμους της Ουάσιγκτον. Η ίδια η Επιτροπή της ΕΕ αποδέχεται την δουλική αποστολή της ως χώρου απόθεσης των «παράπλευρων ζημιών» -κατά τον ευφημισμό που χρησιμοποιεί η Ουάσιγκτον για τα θύματα των πολέμων της για κέρδη και ηγεμονία- και ασκεί δίωξη στα μέλη της ΕΕ που αρνούνται τις ποσοστώσεις προσφύγων. Ο πρώην Πρόεδρος της Τσεχικής Δημοκρατίας Βάκλαβ Κλάους απάντησε στην επιμονή της Κομισιόν να επιβάλει τους πρόσφυγες στο τσεχικό έθνος, δηλώνοντας: «΄Ηρθε η ώρα ν’ αρχίσουμε να ετοιμάζουμε την έξοδο της χώρας μας από την Ευρωπαϊκή ΄Ενωση».

Ο δικτατορικός χαρακτήρας της ΕΕ είναι ένας σημαντικός λόγος για κάθε μέλος της να την εγκαταλείψει. Χώρες ήδη υποκείμενες σε λεηλασία από αμερικανικές πολυεθνικές εταιρείες και χρηματοπιστωτικές οντότητες δεν έχουν χρήματα για να συντηρούν και τα θύματα των παράνομων πολέμων της Ουάσιγκτον. Με το να προσπαθεί η Ε Ε να φορτώσει βιαίως στα μέλη της το εξωτερικό κόστος των πολέμων της Ουάσιγκτον αποδεικνύει πόσο είναι της Ουάσιγκτον εργαλείο.

Αλλά ο πιο σημαντικός λόγος για την Ανατολική Ευρώπη, ή πάντως το τμήμα της που έχει ακόμη την ικανότητα ανεξάρτητης σκέψης, είναι να αποφύγει τον πυρηνικό Αρμαγεδδώνα. Η επιδίωξη της Ουάσιγκτον για παγκόσμια ηγεμονία οδηγεί τον κόσμο στον 3ον και τελικό Παγκόσμιο Πόλεμο. Οι κυβερνήσεις της Ανατολικής Ευρώπης θα μπορούσαν να εμποδίσουν αυτόν τον επαπειλούμενο πόλεμο, αποσπώμενες από την υποτέλειά τους στην Ουάσιγκτον και δημιουργώντας μιαν ουδέτερη ζώνη ανάσχεσης μεταξύ του ΝΑΤΟ και της Ρωσίας.

Μια τέτοια ρεαλιστική συμπεριφορά από μέρους της Ανατολικής Ευρώπης θα μπορούσε ακόμη και να αφυπνίσει την Γερμανία, την Γαλλία και την Γερμανία στον ακραίο κίνδυνο που διατρέχουν ως υπηρέτες της Ουάσιγκτον. 

Είναι απίστευτο, όπως έχω γράψει, ότι η Ουάσιγκτον δύο φορές κατηύθυνε επιθέσεις εναντίον της Ρωσίας στη Συρία. Αυτή η παραφροσύνη μπορεί να μην έχει καλή κατάληξη. Οι Αμερικανοί είναι τόσο άσχετοι ώστε δεν έχουν ιδέα για το ποιον τρομερό πόλεμο η αμερικανική τρέλα σιγοψήνει. Και προφανώς ούτε οι Ευρωπαίοι ούτε οι Βρετανοί αντιλαμβάνονται.

Αγαπητοί Ευρωπαίοι, ναι, η μη ευρωπαϊκή μετανάστευση είναι απειλή. Απειλή είναι όμως και ο πόλεμος με τη Ρωσία. Σήμερα, λόγω της έλλειψης ηγεσίας και της απουσίας αξιόλογης συνειδητοποίησης του κινδύνου από της πλευράς σας, είστε ανίκανοι να κάνετε οτιδήποτε για να σώσετε τους εαυτούς σας και εμάς τους υπόλοιπους. 

Εξαντλημένη, εγκεφαλοπλυμένη, υπνωτισμένη, μπορεί η Ευρώπη να κάνει τίποτα εκτός του να υποκύψει στον θάνατο, τον δικό της και του κόσμου;

ABOUT THE AUTHOR
Dr. Paul Craig Roberts attended four of the finest universities, studied under two Nobel Prize-winners in economics, authored 20 peer-reviewed articles in journals of scholarship, and published four academic press peer-reviewed books, including Harvard and Oxford Universities, and seven commercially published books. His most recent book is The Neoconservative Threat to World Order: Washington's Perilous War for Hegemony.