Φαίνεται πως μετά τα αποκαλυπτήρια μεγάλων “ανακριβειών” στα απομνημονεύματά του από σοβαρούς βιβλιοκριτικούς του “Ανίκητοι Ηττημένοι” (όπως: Νάντια Βαλαβάνη, Παύλος Ελευθεριάδης, Marcus Walker, Στέφανος Καψάσκης, Γιώργος Λακόπουλος, Βασίλης Βιλιάρδος κ.α.) ο Γιάνης άλλαξε τακτική στο επικοινωνιακό μπαράζ που συνεχίζει απτόητος τα τελευταία δυόμισι χρόνια.
Από τη μια, υπόσχεται στους θαυμαστές του DiEM25 πως δεν πρόκειται να ξαναμιλήσει για το 2015 “αφού εγώ το έγραψα“, όπως είπε στη Παρουσίαση του βιβλίου (9-10-17) με τη γνωστή μετριοφροσύνη του.
Από την άλλη, επιλέγει εκείνους που σίγουρα δεν επιδιώκουν διάλογο μαζί του, για να επαναλάβει κάποιες από τις “ανακρίβειες” που δεν έχουν χωνευτεί ακόμα αμάσητες από μεγάλο μέρος της κοινής γνώμης.
Ένας από αυτούς, δεν είναι άλλος από το πιο μισητό πρόσωπο στην Ελλάδα, ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, που αναφέρθηκε περιφρονητικά στο πρόσωπο του “συναδέλφου Βαρουφάκη”, κατά τη διάρκεια της συνέντευξής του στην εκπομπή “Ιστορίες” του ΣΚΑΙ, με τον Αλέξη Παπαχελά, στις 24-2-17.
Έσπευσε λοιπόν ο Γιάνης να απαντήσει μέσω της ιστοσελίδας του, με ολιγόλογη “ανοιχτή επιστολή” προς το Σόιμπλε, για να εμπεδώσει στους ανύποπτους (ακόμα) αναγνώστες, τη μεγαλύτερη “ανακρίβεια” των αναμνήσεών του από το τραγικό πρώτο εξάμηνο του 2015:
Δηλαδή, πως ο Σόιμπλε τον πίεζε τότε (Ιούνιος 2015) να υπογράψει αυτό που ο Τσίπρας υπέγραψε ένα μήνα αργότερα, ΚΑΙ ΟΧΙ να εφαρμόσει αυτό που ο Βαρουφάκης είχε ήδη υπογράψει τέσσερις μήνες πριν, στις 27 Φεβρουαρίου 2015.
Τι θα απαντούσε όμως ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε στο μήνυμα του Γιάνη Βαρουφάκη αν δεν απαξιούσε να ασχοληθεί κι άλλο μαζί του;
Να μια πρόταση «απαντητικής επιστολής» που θα μπορούσε να είχε αποστείλει ο πρώην ΥΠΟΙΚ Γερμανίας προς τον πρώην Έλληνα ομόλογό του, αν αμφότεροι δεν ήταν εκτεθειμένοι από τα επακόλουθα της κοινής τους Απάτης:
Lieber Yanis,
Μου ζητάς να παραβώ τις επανειλημμένες και κατηγορηματικές δηλώσεις μου (π.χ. πρόσφατα στη FAZ και προ δύο μηνών στα ΝΕΑ) που επανέλαβα χτες στον κοινό μας φίλο Αλέξη Παπαχελά, ότι απαξιώ να ασχοληθώ με όσα έχεις πει κατά καιρούς για μένα, γιατί «απέχουν τόσο από την πραγματικότητα ώστε έχεις χάσει και τα τελευταία υπολείμματα της αξιοπιστίας σου απέναντί μου».
Αλλά θα κάνω μια εξαίρεση για πρώτη και τελευταία φορά, επειδή με προκαλείς να σου δώσω τον ορισμό της «ανακρίβειας», λέξη που σημαίνει την ανάμιξη του μεγάλου Ψέματος με λίγη Αλήθεια, για να φτιάξεις ένα ακόμα μεγαλύτερο Ψέμα που θα κρύβεται πιο εύκολα.
Το μεγάλο Ψέμα που μου ζητάς να βεβαιώσω είναι ότι σε πίεζα να υπογράψεις τη 3η δανειακή συμφωνία και το 3ο Μνημόνιο, ενώ ξέρεις πως το μόνο που σου ζητούσα ήταν να εφαρμόσεις αυτά που ήδη είχες υπογράψει στις 27 Φεβρουαρίου 2015, δηλαδή τη παράταση της 2ης Δανειακής Σύμβασης του Σαμαρά και την ολοκλήρωση της 5ης Αξιολόγησης του 2ου Μνημονίου «με όλα τα εξωφρενικά» μέτρα που υπέγραψες σε μαίηλ προς τον τοποτηρητή μου στο Euro Working Group, Τόμας Βίζερ.
Είναι το μαίηλ που αναφέρεις και στο βιβλίο σου ως «έργο του σκότους που αναγνωρίζω για δικό μου» στη σελίδα 296 της αγγλικής έκδοσης και σελίδα 485 της ελληνικής, αλλά δεν τολμάς να το εμφανίσεις πουθενά, ούτε καν περιληπτικά. Αυτό λοιπόν είναι το δικό σου «έργο του σκότους» στο οποίο συμμετείχα κι εγώ, κρατώντας το μυστικό, από τα ΜΜΕ, όχι μόνο σε Ελλάδα και Βρυξέλλες αλλά και στη Γερμανία, ακόμα και από την ίδια τη Μέρκελ.
Γιατί λοιπόν δεν εμφανίζεις το μαίηλ για το οποίο – όπως γράφεις στο βιβλίο σου (σελ. 299/490) – χρειάστηκε να σύρεις στο Μαξίμου τον πρόεδρο του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, στις 4πμ τα χαράματα της 27ης Φεβρουαρίου;
Σε κάθε περίπτωση, τι δουλειά είχε ο πρόεδρος του ΝΣΚ να εγκρίνει μες τη νύχτα τις δύο υπογραφές σου σε επίσημες διακρατικές συμβάσεις, παραβιάζοντας το Σύνταγμα και παρακάμπτοντας την αρμοδιότητα της Βουλής, των βουλευτών της πλειοψηφίας, αλλά και της ίδιας της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ;
Μήπως, αν γίνει γνωστό το περιεχόμενο του μαίηλ που συμφώνησες μυστικά στις 24/2 και υπέγραψες στις 27/2/2015, θα φανεί η ομοιότητά του με το τελεσίγραφο των μέτρων που δήθεν σε πίεζα να υπογράψεις στο τέλος της άκαρπης 4μηνης παράτασης (από την οποία, τουλάχιστον οι δυο μας, βγήκαμε κερδισμένοι), στις 25-26 Ιουνίου 2015;
Η πικρή μικρή αλήθεια είναι πως σου είπα ότι «θα ήσουν υπόλογος στο λαό σου», όχι για το «κάκιστο για την Ελλάδα» Μνημόνιο 2 και τα ανεκτέλεστα Μέτρα του Σαμαρά που είχες μυστικά υπογράψει, αλλά για την Υπαναχώρησή σου την οποία ανέχτηκα, και την άρνησή σου να τα διαπραγματευτείς «στα πλαίσια της ευελιξίας των ισχυουσών ρυθμίσεων» (current arrangements) όπως προέβλεπε η «δημιουργική ασάφεια» της 20 Φεβρουαρίου 2015!
Στο βιβλίο σου, βέβαια, αναφέρεσαι (σελ. 292/480) και στο ψέμα με το οποίο δικαιολόγησες προσωρινά στον Τσίπρα τη συνθηκολόγησή σου, χωρίς να ζητήσεις ή να πάρεις την δική του έγκριση, στη τηλεδιάσκεψη της 24-2-15. Αλλά, γι αυτό, αρμόδιος να απαντήσει είναι ο Πρωθυπουργός σας.
Sehr freundlich,
Wolfgang Schaeuble