Αγαπητή κα Αντωνοπούλου,
Είμαι ένας απο τους 400.000+ που κανείς δεν ξέρει πόσοι ακριβώς είναι που έφυγαν μέσα στα μνημονιακά χρόνια, όμως εγώ έφυγα τα χρόνια που κυβερνούσε το δικό σας κόμμα. 6 μήνες άντεξα στη χώρα όσο κυβέρνησε το κόμμα σας αρχικά και έφυγα για να μην αναγκαστώ μετά απο 25 χρόνια καριέρας σε θέσεις υψηλόβαθμου στελέχους κυρίως, να γυρίσω στο πατρικό μου σπίτι, ή να τρέφομαι στα συσσίτια όπως χιλιάδες πρώην συμπολίτες μου.
Ναι είμαι απο αυτούς τους 400.000 προδότες που είχε πεί ο κος Καζάκος , ο ίδιος που δίκαζε πριν απο χρόνια τον Κλίντον μαζί με τον κο Κοντονή, την εποχή εκείνη, που οι τώρα μνημονιακοί, που υπογράφουν οτι τους δώσουν οι δανειστές, ήταν τότε επαναστάτες της κακιάς ωρας.
Να σας πω εδώ οτι δεν ξέρω και εγώ σε πόσες χιλιάδες συνεντεύξεις έχω πάει σε όλη μου τη ζωή. Χιλιάδες,όχι δεκάδες, οχι εκατοντάδες. Ξεκίνησα την εποχή που δεν υπήρχε ακόμα διαδεδομένο το email ,με επιστολές και fax.
Επαιρνα απαντήσεις θετικές και τηλεφωνήματα τότε, απο μεγάλες εταιρείες για συνεντεύξεις , κάποιες απο τις οποίες κατέληγαν σε πρόσληψη. Δεν έμενα όμως πάνω απο 1-2 χρόνια στην κάθε θέση.
Οι λόγοι; Εκτος απο 2-3 περιπτώσεις που έφυγα για περισσότερα χρήματα, τις άλλες φορές:
Μία φορά απολύθηκα τηλεφωνικά 3 1/2 ώρες πρίν συμπληρωθεί ο χρόνος και την επόμενη μέρα βρέθηκα να παραδίδω σε κάποιον που είχε προσληφθεί (αφού είχα λύσει τα μηχανογραφικά προβλήματα της εταιρείας) με μισθό το 1/3 (ναι δεν διαβάσατε λάθος 1/3 ) του δικού μου μισθού.
Μια άλλη φορά η εταιρεία, αρκετά μεγάλη εταιρεία με καταστήματα σε όλη την Ελλάδα, πτώχευσε δολίως, φεσώνοντας Εμπορική, Εθνική, Κύπρου, και εκατοντάδες προμηθευτές με εκατομμύρια ευρώ, χωρίς να ανοίξει ρουθούνι, επι εποχής εκσυγχρονιστών, ναι αυτών που αλλάζουν τώρα ΑΦΜ και πλασσάρονται ως κεντροαριστερα.
Δικαίωμά τους θα μου πεις , σαμπως και εσείς δεν καμώνεστε οτι είσαστε αριστεροί;
Κάποτε σε μια συνέντευξη με ρώτησε ο ιδιοκτήτης της εταιρείας τι περιμένω στο μέλλον απο αυτή την εταιρεία, σε 10 χρόνια για παράδειγμα. Η απάντησή μου τον σόκαρε "Να υπάρχει ακόμα, γιατί οι περισσότερες ελληνικές εταιρείες έχουν χρόνο ζωής κάτω απο τα 7 χρόνια"
Περιττό να σας πώ οτι οι περισσότερες εταιρείες που είχα δουλέψει τωρα πια έχουν κλείσει και εμεις πληρώνουμε τα βερεσέδια τους, ενδεικτικό της κατάντια μας.
Η κρίση με βρήκε να έχω κάνει ΟΕ προσφέρωντας υπηρεσίες IT management σε εταιρείες. ¨Ομως η ιδέα που είχα με τον πρώην συνέταιρό μου να πουλάμε την τεχνογνωσία που είχαμε για χρόνια στη μηχανογράφηση δεν πλήρωνε πια στα χρόνια της κρίσης.
Οι μισθοί των στελεχών των 2000 και 3000 ευρώ είχαν περάσει ανεπιστρεπτί και επομένως και οι δικές μας αμοιβές έπρεπε να ψαλιδιστούν στα όρια της επιβίωσης.
Το καλύτερο όμως απ' όλα είναι οτι νέοι πελάτες ήταν πολύ δύσκολο να βρεθούν, ενώ οι παλιοί, ένας-ένας έκλειναν. Είχαμε για παράδειγμα πελάτη που είχε 40+ άτομα προσωπικό και λίγο πριν κλείσει είχε μείνει με 2 άτομα.
¨Ηρθε η κρίση με τις μωβ γραβάτες απο το Καστελλόριζο και τα πράγματα σιγά σιγά δυσκόλευαν. Κλείσαμε την ΟΕ πληρώνοντας μέχρι δεκάρας τα χρέη μας , γιατί δεν ήμασταν λαμόγια να έχουμε ΑΕ να τις πτωχεύουμε και να συνωστιζόμαστε μετά για νέες επιδοτήσεις.
¨Εκανα μόνος μου μετά μια ατομική, αλλά απο τη μία η υπερφορολόγηση, απο την άλλη οι πελάτες που εξαφανίζονταν με σταθερούς ρυθμούς, την κράτησα για λίγο σε αδράνεια μέχρι που αναγκάστηκα και την έκλεισα και αυτή, πληρώνοντας πάλι ΟΛΑ μου τα χρωστούμενα ως καλός φορολογούμενος μ@λ@κ@ς.
Το κράτος μου ζητούσε, είχα δεν είχα εισόδημα, βάσει τεκμηρίου να πληρώνω και απο την τσέπη μου, είχα και τις εισφορές του ΤΣΜΕΔΕ ως μηχανικός, άλλη ιστορία και αυτή (αλήθεια κα Αντωνοπούλου, μια και το έφερε η κουβέντα, δεν ρωτάτε τον κο Σπίρτζη που ακριβώς έχουν πάει τα χρήματα που πληρώναμε για δεκαετίες;) έτσι όπως και χιλιάδες άλλοι αυτοαπασχολούμενοι αναγκάστηκα να κλείσω τα βιβλία μου και να μείνω στην πράξη άνεργος.
Το 2015 , να πω την αμαρτία μου, την πρώτη φορά είχα ψηφίσει ΣΫΡΙΖΑ. ¨Οχι δεν ήμουν απο αυτούς τους ανεγκέφαλους που χοροπήδαγαν και ζητωκραύγαζαν με σημαίες τη μέρα που κερδίσατε τις εκλογές. Πίστευα οτι δε θα γινόταν να χειροτερέψουν τα πράγματα απο όσο σκ@τ@ τα είχαν κάνει οι Σαμαρο-Βενιζέλοι. Γελάστηκα όμως.
Τους επόμενους 6 μήνες στέγνωσε τελείως απο χρήμα η αγορά, εγώ όμως δεν είχα μείνει με σταυρωμένα τα χέρια. Με βιογραφικό βαρύ 6+ σελίδων και αυτό πολύ πυκνά γραμμένο, είχα πάρει την απόφαση να φύγω στο εξωτερικό, σε μια ηλικία που άλλοι (στο δημόσιο πχ) μετρούσαν μέρες για να πάρουν σύνταξη.
Παράλληλα εκείνη την εποχή έψαχνα , τόσο εγώ , όσο και η κοπέλα μου μια θέση εργασίας. Οχι στελέχους, κάτι να υπάρχει μέχρι να φύγουμε έξω, το είχαμε πάρει απόφαση και οι 2.
Η ¨Ολγα είχε μεγαλύτερη επιτυχία στις συνεντεύξεις της, εγω για να πώ την αλήθεια δεν είχα και πολλές απαντήσεις. Ομως εκείνη σε όσες δουλειές πήγε δούλευε "δοκιμαστικά" όπως της έλεγαν και στο τέλος της εβδομάδας ή των 2-3 ημερών έπαιρναν άλλη στη θέση της.
Κάποιοι ελεεινοί (νομίζω οτι αυτή είναι η λέξη που ταιριάζει) κάνουν την κρίση ευκαιρία για να πλουτίσουν απο τα λιγοστά χρήματα των εργαζομένων.
Οσο για μένα; Ανάμεσα στις θέσεις που με κάλεσαν για "συνέντευξη" ήταν για προϊστάμενος βάρδιας πιτσαρίας, οδηγός νεκροφόρας και άλλες τέτοιες όμορφες. Θα μπορούσα να γράψω βιβλίο για τις κωμικοτραγικές καταστάσεις της ελληνικής επιχειρηματικής πραγματικότητας.
Φυσικά και οι 2 μέναμε πραγματικά άνεργοι, όμως στα χαρτιά η ανεργία αυτή, όπως και χιλιάδων άλλων,δεν φαινεται πουθενά. Το ακούς κυρία Αντωνοπουλου; ΠΟΥ-ΘΕ-ΝΑ.
Λίγο πριν εφαρμοστούν τα capital controls είχα μια απάντηση απο μια εταιρεία της Γερμανίας. Μέχρι τότε έστελνα βιογραφικά μόνο για διευθυντικές θέσεις της Αγγλίας και είχα και 2 ακόμα συνεντεύξεις που έτρεχαν για θέσεις στο εξωτερικό για γνωστές πολυεθνικές εταιρείες. Η διαδικασία της επιλογής όμως ήταν αρκετα μεγάλη και ήδη είχα μπει στο short list για τις θέσεις αυτές.
Η απάντηση που είχα απο αυτή λοιπόν τη γερμανική εταιρεία ήταν της μορφής "take it or leave it" , τόσα χρήματα δίνουμε, αυτή είναι η θέση.
Στην αρχή γέλασα γιατί τα χρήματα αυτά ήταν λιγότερα απο όσα έπαιρνα πριν 10 χρόνια στην Ελλάδα και την αγνόησα. ¨Ομως λίγες μέρες μετά έλαβα ενα email απο τον πρόεδρο της εταιρείας που έλεγε ανάμεσα στα άλλα "κε Χαιρετάκη, αν σας ενδιαφέρει η θέση ακόμα ενημερώστε μας, αλλιώς να προχωρήσουμε στον επόμενο υποψήφιο".
Επαθα σοκ με την εντιμότητα απέναντι στην λαμογιά των περισσότερων ελλήνων εργοδοτών που εκμεταλλεύονται την πληθώρα των βιογραφικών για να δίνουν μισθούς πείνας και πολλές φορές με αρκετούς μήνες καθυστέρηση.
Αυτό το γεγονός έγινε μία μέρα πρίν μπούν τα capital controls στη χώρα και το πιο αστείο ήταν οτι την μέρα που στέκονταν στην ουρά δεκάδες άνθρωποι μπροστά απο τα άδεια ATM εγω κατέθεσα 100 ευρώ για να συμπληρωθεί το ποσό των 2 αεροπορικών εισιτηρίων χωρίς επιστροφή για Γερμανία.
Στο αεροδρόμιο μας περίμενε υπάλληλος της εταιρείας με ένα απο τα εταιρικά αυτοκίνητα για να μας μεταφέρει 400 χιλιόμετρα μακριά απο εκεί,στον τελικό προορισμό μας.
Είμαστε 2.5 χρόνια εδώ, έχουμε και οι 2 τις δουλειές μας, τους μισθούς, τις άδειες, την ασφάλιση μας, υγειονομική περίθαλψη ανώτερη απο αυτήν ιδιωτικής ελληνικής κλινικής και το κυριώτερο το κράτος μας σέβεται και δεν μας αντιμετωπίζει ούτε σαν ψεύτες ούτε σαν κλέφτες, ούτε σαν πολίτες δεύτερης κατηγορίας.
Δεν στεκόμαστε στις ουρές για να βγάλουμε ηλεκτρονικά εισιτήρια και κάρτες (αλήθεια πόσα χρήματα θα πάρουν και τι ποσοστά θα παίρνουν οι ιδιωτικές εταιρείες απο τον εκσυγχρονισμό; ), δεν κινδυνεύουμε ούτε απο φωτιές , ούτε απο πλημμύρες, ούτε απο ληστές και κλέφτες, τα παράθυρα δεν έχουν κάγκελα όπως οι φυλακές και οι πόρτες δεν είναι θωρακισμένες.
Οταν χρειαστείς ιατρική βοήθεια έρχονται αμέσως ασθενοφόρο και γιατρός με 2 διαφορετικά οχήματα, για να κυκλοφορείς στο δρόμο με οχήματα ασφαλή 2000 κυβικών δεν πληρώνεις 800 ευρώ τέλη κυκλοφορίας αλλά 135 ευρώ ούτε υπάρχουν διόδια κάθε 100 μέτρα.
Το χειμώνα περνάει (στο χωριό παρακαλώ) κάθε 10-15 λεπτά το εκχιονιστικό και καθαρίζει το δρόμο και αν και είναι γεμάτη η χώρα δάση δεν φταίει ποτέ το δασαρχείο.
Οι υπεύθυνοι δεν γίνονται ποτέ καραγκιόζηδες έρμαια των image makers της κακιάς ώρας και αναλαμβάνουν τις ευθύνες τους πάντα. Α και το πιο ωραίο. Εδω η αριστερά είναι αριστερά και η κεντροαριστερά κεντροαριστερά, όχι απατεώνες και ψεύτες που καπηλεύονται τους χώρους.
Χάσαμε τον παράδεισό σας κα Αντωνοπούλου, του 1.40 εισιτηρίου, οταν δεν υπάρχουν απεργίες, του νόμου των αντεξουσιαστων και του Ρουβίκωνα,τους μισθούς 100, 200,300 ευρώ, τους καινοτόμους απατεώνες επιχειρηματίες (έχω ξαναγράψει για Συριζαίο "καινοτόμο" επιχειρηματία που είναι πρώην πρόεδρος εταιρείας που βρίσκεται χρόνια στη λίστα της ΑΑΔΕ με τους μεγάλους οφειλέτες, αλλά δεν ιδρώνει το αυτί κανενός)
Αυτες είναι οι 260.000 νέες θέσεις εργασίας,κακοπληρωμένες οι περισσότερες, θέσεις που κανένας Τσέχος δε θα καταδεχόταν να δουλέψει με τέτοιο μισθό και σε λίγο καιρό και Αλβανός, Βούλγαρος και Ρουμάνος.
Το όριο της φτώχειας για το 2016 ξέρετε οτι έχει πέσει στα 4500 ευρώ; Οτι πέσαμε κάτω απο την Τσεχία και την Εσθονία; Και οτι φορολογείτε τον αυτοαπασχολούμενο , κάτω απο αυτό; απο το 1ο ευρώ;
Δεν ξέρω αν δουλευόμαστε κα Αντωνοπούλου ή μήπως να περιμένω κάποια στιγμή να πείτε "ας φάνε παντεσπάνι" οι πρώην συμπολίτες μου που έμειναν πίσω.
Ομως εγώ θα συνεχίσω να αγωνίζομαι για αυτούς που δεν γλύτωσαν και έμειναν πίσω. Χρέος απέναντι στους γονείς, στα παιδιά, τους φίλους μου, σε όλους αυτούς που έζησα μαζί τόσες δεκαετίες.