Αναμείνατε λοιπόν προσεχώς τα αντίποινα των Ισπανών!

Efraimstochter / pixabay

Βασικά μαθήματα πολιτικής και στρατηγικής!

Κώστας Βουλγαράκης

Δυστυχώς, οι άνθρωποι αυτοί, με την ίδια επιπολαιότητα και ανευθυνότητα, που χειρίζονται τα εσωτερικά μας θέματα, χειρίζονται και τα εξωτερικά. Έμαθαν να απευθύνονται μόνο σε χαχόλους και δεν καταλαβαίνουν ότι εκεί έξω, οι ξένοι, δεν είναι καθόλου χαχόλοι και ούτε δικαιολογούν, ούτε χάφτουν και πολύ περισσότερο δεν συγχωρούν, ΔΕΝ ΞΕΧΝΟΥΝ.

Ειδικά, στα θέματα εξωτερικής πολιτικής και διακρατικών σχέσεων, η διπλωματίας, ήταν πάντα  σκληρή, αιμοβόρα, άτεγκτη και πολύ εκδικητική (χειρότερα κι από βεντέτα).

Εδώ, όλα γράφονται, καταχωρούνται και στον κατάλληλο χρόνο, εξοφλούνται απαρέγκλιτα, αυτός είναι ο απαράβατος κανόνας περί αμοιβαιότητας.

Δυστυχώς, αυτά είναι ψιλά γράμματα για τους δικούς μας, που ακόμα νομίζουν ότι με τα νταούλια και τις φανφάρες, θα γράψουν πολιτική. Λυπάμαι που οι θεσμικά υπεύθυνοι της τύχης μας, δεν αντιλαμβάνονται τις καταστάσεις, την πραγματικότητα, που ακόμα και απλοί πολίτες κατανοούν. Λυπάμαι, να λέω ότι εγώ ο άσχετος πολίτης από την πρώτη στιγμή, εξέφρασα την απορία μου. 

«Γιατί δεν παίρνουμε ΑΜΕΣΑ θέση, στο θέμα της Ανεξαρτητοποίησης της Καταλονίας, αφενός σύμφωνα με τον Κανόνα της Αλληλεγγύης της Ε.Ε., όπως έκαναν ΑΠΑΝΤΕΣ οι άλλοι εταίροι μας, αλλά και αφετέρου μάλιστα, όταν ειδικά σ’ αυτό το θέμα των δημοψηφισμάτων ανεξαρτητοποίησης, έχουμε και τις δικές μας πολύ ευαίσθητες ιδιαιτερότητες».

Αν ήταν για τη Βενεζουέλα, την Κούβα και κάθε άλλη τριτοκοσμική γωνιά του κόσμου, θα ήμασταν οι πρώτοι που θα εκδίδαμε πύρινες ανακοινώσεις και καταγγελίες. Ενώ για μια, παραδοσιακά φίλη, σύμμαχο και εταίρο Χώρα μέλος της Ε.Ε., όπως η Ισπανία, είμαστε διστακτικοί λόγω του ότι την «επαναστατική» αντίδραση στην νόμιμη Κυβέρνηση της, την εκφράζει το συγγενές ιδεολογικό Κίνημα των Ποδέμος. Κάνουμε δηλαδή Εθνική Πολιτική και ασκούμε διπλωματία, με βάση τα συμφέροντα των Ποδέμος και όχι της Χώρας μας.

Και για να μη κοροϊδευόμαστε, αλλά και για να μαθαίνουμε: «οι θέσεις των Χωρών, σε σημαντικά θέματα, εκφράζονται με επίσημες ειδικές –επί τούτου- ανακοινώσεις και όχι παρεμπιπτόντως, με αναφορές σε λόγους, ομιλίες και συνεντεύξεις, επί άσχετων θεμάτων». Κυβερνητική τέτοια ανακοίνωση, επισήμως δεν υπήρξε, τουλάχιστον μέχρις ότου, δημιουργήθηκε το διπλωματικό θέμα

Όμως το χειρότερο όλων, είναι ότι δείχνουμε να μη καταλαβαίνουμε ούτε και το Διεθνές Δίκαιο (που ενίοτε επικαλούμαστε για δικά μας θέματα).

Η εισβολή του Ρουβίκωνα στην Ισπανική Πρεσβεία, είναι / θεωρείται διεθνώς ως μια εισβολή Ελλήνων σε ξένο έδαφος, μια παραβίαση της Ισπανικής ακεραιότητας και σοβαρή παράληψη υποχρεώσεων ασφάλειας / προστασίας του χώρου αυτού, από το Ελληνικό Κράτος.

Και αντί να δείξουμε ότι, αντιλαμβανόμαστε τους διεθνείς κανόνες και υποχρεώσεις μας, αντί να ζητήσουμε μια συγγνώμη και να κοιτάξουμε να ρίξουμε τους τόνους της δίκαιης ανησυχίας των Ισπανών, εμείς αρχίσαμε να βαράμε πάλι νταούλια τσαμπουκά, για άσχετα πράγματα και να ξεφτιλιζόμαστε διεθνώς, μετατρέποντας ένα σοβαρό διεθνές-διακρατικό θέμα, σε μια ανούσια εσωτερική πολιτική αντιπαράθεση!

Κομματική τύφλα ή ασχετοσύνη και ανικανότητα;

Έτσι φανταζόμαστε το περιβόητο «Κοινό στρατηγικό μέτωπο του Ευρωπαϊκού Νότου»;

Αναμείνατε λοιπόν προσεχώς τα αντίποινα των Ισπανών!