Η προχθεσινή μου ανάρτηση – «Να ετοιμάζονται για Ειδικά Δικαστήρια και Εξεταστικές Επιτροπές» – προκάλεσε κάποιο «εκνευρισμό» σε διάφορους.
Σε «τρόλια» των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και όχι μόνο...
Προκάλεσε, όμως, και κάποιες εύλογες αντιρρήσεις άλλων, με κύριο επιχείρημα το εξής:
--Ό,τι κι αν έχουν κάνει οι ΣΥΡΙΖΑίοι, όταν έλθει η ώρα να κριθούν, τα ποινικά αδικήματα θα έχουν παραγραφεί.
Για να επιτείνω τον εκνευρισμό των πρώτων, λοιπόν, αλλά και για να απαντήσω στις εύλογες αντιρρήσεις των δεύτερων, συμπληρώνω σήμερα τα εξής:
Απ’ όσα ανέφερα προχθές, κάποια όντως έχουν ήδη παραγραφεί. Αλλά πάλι ΟΧΙ! (Το υπονόησα άλλωστε αυτό, στην αρχική ανάρτηση…)
Αλλά Εξεταστικές Επιτροπές μπορούν να γίνουν για ΟΛΑ!
Εξεταστική Επιτροπή μπορεί να γίνει – και έχει ήδη γίνει, πολλές φορές – και για «παραγεγραμμένες» υποθέσεις.
Η Εξεταστική Επιτροπή αφορά την «σε βάθος διερεύνηση» και αποκάλυψη του τι έγινε, ακόμα και για υποθέσεις που δεν μπορεί να υπάρξει πια ποινική αντιμετώπιση (γιατί τυπικά έχουν παραγραφεί).
Για παράδειγμα, ο σε βάθος υπολογισμός του «πόσο κόστισε το πρώτο εξάμηνο του Τσίπρα» μπορεί να έχει παραγραφεί ποινικά, αλλά θα είναι πολύ χρήσιμο να εξεταστεί τελικά από την επόμενη Βουλή.
Γιατί αν αποδειχθεί ότι κόστισε ανεπανόρθωτη ζημία τουλάχιστον 65-70 δισεκατομμυρίων, τότε θα πρόκειται για τη μεγαλύτερη ζημιά που έχει γίνει ποτέ από μία μόνο κυβέρνηση! Κι αυτό θα καταγραφεί και επίσημα πλέον.
(Χώρια που το νούμερο θα βγει τελικά πολύ πιο μεγάλο. Και με τους υπολογισμούς και επισήμων Ευρωπαίων αξιωματούχων ακόμα…)
Και κάτι ακόμα, εδώ: Τα πορίσματα των Εξεταστικών Επιτροπής αποδυναμώνονται πράγματι, από την κακή συνήθεια των κομμάτων, να εκδίδουν «χωριστά πορίσματα». Γιατί έτσι δεν μπορεί η Βουλή να βγάλει επίσημο πόρισμα κατά πλειοψηφία…
Όμως, αυτή τη φορά, στο «πόσο κόστισε το πρώτο εξάμηνο του Τσίπρα», το πιθανότερο είναι να συμφωνήσουν τουλάχιστον δύο κόμματα στην επόμενη Βουλή: Η ΝΔ και η Δημοκρατική Συμμαχία! Και να υπάρξει επίσημο πόρισμα της Βουλής!
Και τα δύο άλλωστε, έχουν ήδη από σήμερα υποστηρίξει ότι ο καταστροφικός συνολικός απολογισμός εκείνου του μοιραίου εξαμήνου, είναι πάνω από το ποσό που ανέφερα. Πολύ πάνω από 65-70 δισεκατομμύρια.
Συνεπώς, είναι πολύ πιθανό να υπάρξει και κοινό πόρισμα αυτή τη φορά! Οπότε θα… κλάψουν μανούλες. (Και θα υπάρξει βαρύτατος ηθικός στιγματισμός).
Επίσης, τα κόμματα της επόμενης Βουλής μπορούν να δεχθούν – ακριβώς για να δείξουν «αντικειμενικότητα» – και πλήρη διερεύνηση προηγουμένων καταγγελιών. Όπως για παράδειγμα να διερευνηθεί και το PSI.
Ξέρετε: το τεράστιο κούρεμα χρέους που έγινε στις αρχές του 2012, επί κυβέρνησης Παπαδήμου - αλλά και με τη στήριξη της ΝΔ του Σαμαρά τότε - που έκοψε ονομαστικά 105 δισεκατομμύρια χρέους (το μεγαλύτερο κούρεμα χρέους που έχει γίνει ποτέ στην παγκόσμια Ιστορία) - χωρίς να ανοίξει ρουθούνι - και «καθαρά» έκοψε 92 δισεκατομμύρια (και πάλι το μεγαλύτερο κούρεμα που έχει γίνει ποτέ).
Αλλά μαζί με την επαναγορά χρέους «κάτω από το άρτιο», που ακολούθησε ως τα τέλη του 2012 - από το κράτος και τα ασφαλιστικά ταμεία - το πραγματικό συνολικό κούρεμα χρέους της χρονιάς εκείνης άγγιξε τα 120 δισεκατομμύρια!
Ο ΣΥΡΙΖΑ, λοιπόν, τότε (και έκτοτε) κατήγγειλε το PSI κι όσα το ακολούθησαν ως «καταστροφικό» για τα ασφαλιστικά ταμεία»!
Ε λοιπόν, στην επόμενη Βουλή να το εξετάσουν και αυτό (σε Ειδική Εξεταστική Επιτροπή)! Κι εκεί να δούμε «πόσα απίδια πιάνει ο σάκος»…
Γιατί ήδη ο ΣΥΡΙΖΑ έχει ψηφίσει - στους προηγούμενους Προϋπολογισμούς του (στις Εισηγητικές Εκθέσεις) - ότι το PSI υπήρξε «σωτήριο» για τη χώρα!
Όπως πράγματι ήταν…
Κι όμως, ακόμα εξακολουθούν να «καταγγέλλουν», αυτό που ήδη – οι ίδιοι - παραδέχθηκαν πως υπήρξε σωτήριο!
Διότι τα Ασφαλιστικά Ταμεία έχασαν πράγματι, τότε, με το PSI, 13 δισεκατομμύρια από τα αποθεματικά τους, αλλά στη συνέχεια κέρδισαν τουλάχιστον 8 δισεκατομμύρια (από την επαναγορά ομολόγων κάτω του άρτιου), οπότε η αρχική «απώλεια» μειώνεται σε 5 δισεκατομμύρια περίπου.
Και ταυτόχρονα ο φορολογούμενος, ο οποίος χρηματοδοτεί, κάθε χρόνο, το μεγαλύτερο μέρος των συντάξεων, κέρδισε από μειωμένους τόκους γύρω στα 10 δισεκατομμύρια ετησίως!
Δηλαδή από το 2012 μέχρι και τώρα, οι φορολογούμενοι κέρδισαν από το PSI, 55 δισεκατομμύρια!
Οπότε τα ταμεία «έχασαν» μεν 5 δισεκατομμύρια εφ’ απαξ, αλλά ο Προϋπολογισμός που χρηματοδοτεί τα ταμεία κέρδισε 55 δισεκατομμύρια μέχρι στιγμής! Οπότε το PSI υπήρξε πράγματι σωτήριο.
Και στην Εξεταστική που θα γίνει, αυτό θα αναγκαστεί τότε να το ψηφίσει ακόμα ΚΑΙ ο ΣΥΡΙΖΑ (ή ό,τι έχει απομείνει απ’ αυτόν).
Πώς θα «αναγκαστεί»;
Απλούστατα, το έχει παραδεχθεί και το έχει ήδη ψηφίσει.
Τρίτον, υπάρχουν, υποθέσεις όπου τα πράγματα μπορούν να πάνε – και θα πάνε - πολύ πέρα από Εξεταστικές Επιτροπές. Στο επόμενο στάδιο: που είναι Προανακριτικές Επιτροπές. Που οδηγούν σε Ειδικά Δικαστήρια.
Τέτοιες είναι τρείς κατηγορίες υποθέσεων τουλάχιστον:
--Υποθέσεις που αφορούν σε «μαύρα ταμεία» από μίζες. Αυτές είναι κατηγορίες που δεν παραγράφονται εύκολα.
Για τέτοια υπόθεση, άλλωστε, παραπέμφθηκε ο Μένιος Κουτσόγιωργας το 1989 - με τις ψήφους και των περισσοτέρων βουλευτών του ΠΑΣΟΚ τότε…
Τέτοιες υποθέσεις μπορούν να βρεθούν πολλές, αν η επόμενη Βουλή ψάξει. Μη ξεχνάμε, ότι για τέτοια «μαύρα ταμεία» πήγε μέσα και ο Άκης, για υποθέσεις που πολιτικά ήταν «παραγεγραμμένες»!
Αλλά τα μαύρα ταμεία που συνδέονταν με αυτές ΔΕΝ παραγράφηκαν.
--Υποθέσεις που αφορούν σε απώλεια σημαντικών εσόδων για το κράτος. Για παράδειγμα, όταν ο ΣΥΡΙΖΑ πάλευε για να ματαιώσει την πώληση της «μικρής ΔΕΗ» (όταν συνολικά η ΔΕΗ είχε κεφαλαιοποίηση κοντά στα 3 δισεκατομμύρια!) κι ύστερα προχώρησε ο ίδιος σε κάποια αντίστοιχη πώληση της ΔΕΗ, όταν η επιχείρηση είχε κεφαλαιοποίηση γύρω στα 600 εκατομμύρια!
Εδώ το δημόσια έχασε αστρονομικά ποσά! Και η ΔΕΗ ήδη καρκινοβατεί κινδυνεύοντας να παρασύρει το σύνολο της Οικονομίας.
Αντίστοιχα συμβαίνουν με τον ΟΣΕ, το Λιμάνι Θεσσαλονίκης κλπ.
Η απώλεια σημαντικών εσόδων για το δημόσιο, επίσης δύσκολα παραγράφεται. Και μπορεί ευκολότερα να οδηγήσει σε Ειδικό Δικαστήριο.
--Τέλος δεν πρόκειται να υπάρξει παραγραφή, αν αποδεχθεί απόπειρα δημιουργίας «αριστερού παρακράτους».
Αυτό μπορεί να είναι και η «Αχίλλειος Πτέρνα» του ΣΥΡΙΖΑ! Διότι υπάρχει και σχετική καταγγελία από πρώην υπουργό του.
Και διότι η δράση του «Ρουβίκωνα», αλλά και άλλων «συλλογικοτήτων» καθώς και η ολοφάνερη σκανδαλώδης «ανοχή» με την οποία αντιμετωπίζονται αυτές οι συμμορίες δεν δικαιολογούνται με τίποτε.
Χώρια που ο ΣΥΡΙΖΑ έχει αλλάξει και το νομοθετικό πλαίσιο για να τους «διευκολύνει». Εδώ πραγματικά, είναι πολύ δύσκολο να τη γλιτώσει.
Κι ακόμα η σχέση του με τις ΜΚΟ των δουλεμπόρων, στις οποίες έχει εκχωρήσει και τα κονδύλια για τους «πρόσφυγες» (που είναι στη συντριπτική τους πλειοψηφία πλέον «λαθρομετανάστες»), μπορεί να αποκαλύψει και εγκληματικά κυκλώματα και μαύρα ταμεία ταυτόχρονα!
Χώρια που όλα αυτά τα έχει καταγγείλει, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, και η ίδια η FRONTEX και εποπτικοί μηχανισμοί των Ευρωπαίων στα hot spots από τα οποία και αποχώρησαν. Εδώ πράγματι, δεν την γλιτώνει εύκολα.
Βλέπετε λοιπόν, ότι και Εξεταστικές Επιτροπές μπορούν να προκύψουν, αλλά και Ειδικά Δικαστήρια μπορούν να στηθούν – αυτή τη φορά και καταδίκες να υπάρξουν!
Και δεν είναι καν ζήτημα πόσο «επιείκεια» θα δείξει η επόμενη κυβέρνηση ή η επόμενη Βουλή. Γιατί οι διαδικασίες που θα κινηθούν, θα υπερβαίνουν τις διαθέσεις των πολιτικών προσώπων.
Η δυναμική του συστήματος θα ξεπεράσει τους όποιους δισταγμούς των προσώπων.
Σε μια κατάσταση που η νέα κυβέρνηση θα πρέπει να πληρώσει τα «σπασμένα» του ΣΥΡΙΖΑ (και κυρίως, τη ληξιπρόθεσμα που θα αφήσει απλήρωτα, ή να καλύψει τα άδεια ταμεία που θα αφήσει πίσω του), το να λογοδοτήσει ο ΣΥΡΙΖΑ για πεπραγμένα του θα είναι ανάγκη επιβίωσης της νέας κυβέρνησης!
Ανάγκη - όχι «επιλογή»…
Βεβαίως, ο Τσίπρας προσπαθεί τώρα να πείσει τους δικούς του ότι θα αποφύγει το «πικρό ποτήριο».
Κι εδώ η προπαγάνδα του ΣΥΡΙΖΑ επικαλείται τρία πράγματα:
--Τη μείωση της δημοσκοπικής διαφοράς ανάμεσα σε ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ που καταγράφεται τους τελευταίους μήνες.
Αλλά η μείωση αυτή (από τις 13,5 ποσοστιαίες μονάδες στις 11) είναι πολύ μικρή για να δικαιολογεί οποιαδήποτε αισιοδοξία «αντιστροφής». Χώρια που έρχονται οι νέοι φόροι και οι νέες περικοπές σε βάρος μισθωτών και συνταξιούχων από τις αρχές του 2018. Κι εκεί να δείτε πού θα πάει η δημοσκοπική διαφορά.
--Το κλείσιμο της τρίτης αξιολόγησης μέσα στους επόμενους μήνες. Που θα δώσει, υποτίθεται, κάποιαν «ανάσα» στην κυβέρνηση.
Αλλά πάνω από το 60% των προαπαιτούμενων παραμένουν σήμερα ανοικτά! Κι ακόμα αν τα κλείσουν, ακολουθεί αμέσως – τους επόμενους δύο μήνες – η επόμενη αξιολόγηση που είναι πολύ πιο δύσκολη. Και επώδυνη…
--Τέλος, έσχατη ελπίδα του Τσίπρα, είναι να γίνει τελικά ο «μεγάλος συνασπισμός» Χριστιανοδημοκρατών-Σοσιαλδημοκρατών στη Γερμανία. Και να μπει στην νέα κυβέρνηση ο Μάρτιν Σούλτς.
Αλλά αυτό, όλοι λένε πως είναι πολύ δύσκολο και πως αργεί ακόμα. Κι αν συμβεί - από αρχές 2018 και μετά - η συμπεριφορά της νέας κυβέρνησης θα είναι πολύ λιγότερο «ανεκτική» απέναντι στον Τσίπρα, σε σχέση με το παρελθόν.
(Γιατί και η Μέρκελ και ο ίδιος ο Σούλτς πλήρωσαν πολύ ακριβά τον Τσίπρα, μέχρι στιγμής…)
Χώρια που υπάρχει πάντα η περίπτωση να πάνε σε νέες εκλογές στη Γερμανία, οπότε το πολιτικό περιβάλλον θα γίνει «πολύ βαρύ» για τον Τσίπρα.
Ίσως για αυτό το λόγο έχει αρχίσει να νιώθει άγχος πια. Και του φαίνεται.
Ο «συνεταίρος» του την πάτησε, οι δικοί του όλο και περισσότερο δυσφορούν, τα ψέματά του δεν πείθουν πια και τα ξένα στηρίγματά του σιγά-σιγά αποδεικνύονται «εύθραυστα». Και οι αντεπιθέσεις τους «τζούφιες»…
Χώρια που η αντιπολίτευση απέναντί του όσο πάει και «αγριεύει».
Γι’ αυτό σήμερα, ο Τσίπρας στην Βουλή, φάνηκε πιο αγχωμένος από ποτέ. Πιο εκνευρισμένος από ποτέ. Και λιγότερο «σίγουρος» από οποιαδήποτε άλλη φορά.
Ίσως γιατί πήρε για πρώτη φορά πήρε μια «πρόγευση» του τι τον περιμένει…
Η ώρα της κρίσης του πλησιάζει.
Κι ο ίδιος κάνει ό,τι μπορεί για να την κάνει πιο αδυσώπητη.
Σε «τρόλια» των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και όχι μόνο...
Προκάλεσε, όμως, και κάποιες εύλογες αντιρρήσεις άλλων, με κύριο επιχείρημα το εξής:
--Ό,τι κι αν έχουν κάνει οι ΣΥΡΙΖΑίοι, όταν έλθει η ώρα να κριθούν, τα ποινικά αδικήματα θα έχουν παραγραφεί.
Για να επιτείνω τον εκνευρισμό των πρώτων, λοιπόν, αλλά και για να απαντήσω στις εύλογες αντιρρήσεις των δεύτερων, συμπληρώνω σήμερα τα εξής:
Απ’ όσα ανέφερα προχθές, κάποια όντως έχουν ήδη παραγραφεί. Αλλά πάλι ΟΧΙ! (Το υπονόησα άλλωστε αυτό, στην αρχική ανάρτηση…)
Αλλά Εξεταστικές Επιτροπές μπορούν να γίνουν για ΟΛΑ!
Εξεταστική Επιτροπή μπορεί να γίνει – και έχει ήδη γίνει, πολλές φορές – και για «παραγεγραμμένες» υποθέσεις.
Η Εξεταστική Επιτροπή αφορά την «σε βάθος διερεύνηση» και αποκάλυψη του τι έγινε, ακόμα και για υποθέσεις που δεν μπορεί να υπάρξει πια ποινική αντιμετώπιση (γιατί τυπικά έχουν παραγραφεί).
Για παράδειγμα, ο σε βάθος υπολογισμός του «πόσο κόστισε το πρώτο εξάμηνο του Τσίπρα» μπορεί να έχει παραγραφεί ποινικά, αλλά θα είναι πολύ χρήσιμο να εξεταστεί τελικά από την επόμενη Βουλή.
Γιατί αν αποδειχθεί ότι κόστισε ανεπανόρθωτη ζημία τουλάχιστον 65-70 δισεκατομμυρίων, τότε θα πρόκειται για τη μεγαλύτερη ζημιά που έχει γίνει ποτέ από μία μόνο κυβέρνηση! Κι αυτό θα καταγραφεί και επίσημα πλέον.
(Χώρια που το νούμερο θα βγει τελικά πολύ πιο μεγάλο. Και με τους υπολογισμούς και επισήμων Ευρωπαίων αξιωματούχων ακόμα…)
Και κάτι ακόμα, εδώ: Τα πορίσματα των Εξεταστικών Επιτροπής αποδυναμώνονται πράγματι, από την κακή συνήθεια των κομμάτων, να εκδίδουν «χωριστά πορίσματα». Γιατί έτσι δεν μπορεί η Βουλή να βγάλει επίσημο πόρισμα κατά πλειοψηφία…
Όμως, αυτή τη φορά, στο «πόσο κόστισε το πρώτο εξάμηνο του Τσίπρα», το πιθανότερο είναι να συμφωνήσουν τουλάχιστον δύο κόμματα στην επόμενη Βουλή: Η ΝΔ και η Δημοκρατική Συμμαχία! Και να υπάρξει επίσημο πόρισμα της Βουλής!
Και τα δύο άλλωστε, έχουν ήδη από σήμερα υποστηρίξει ότι ο καταστροφικός συνολικός απολογισμός εκείνου του μοιραίου εξαμήνου, είναι πάνω από το ποσό που ανέφερα. Πολύ πάνω από 65-70 δισεκατομμύρια.
Συνεπώς, είναι πολύ πιθανό να υπάρξει και κοινό πόρισμα αυτή τη φορά! Οπότε θα… κλάψουν μανούλες. (Και θα υπάρξει βαρύτατος ηθικός στιγματισμός).
Επίσης, τα κόμματα της επόμενης Βουλής μπορούν να δεχθούν – ακριβώς για να δείξουν «αντικειμενικότητα» – και πλήρη διερεύνηση προηγουμένων καταγγελιών. Όπως για παράδειγμα να διερευνηθεί και το PSI.
Ξέρετε: το τεράστιο κούρεμα χρέους που έγινε στις αρχές του 2012, επί κυβέρνησης Παπαδήμου - αλλά και με τη στήριξη της ΝΔ του Σαμαρά τότε - που έκοψε ονομαστικά 105 δισεκατομμύρια χρέους (το μεγαλύτερο κούρεμα χρέους που έχει γίνει ποτέ στην παγκόσμια Ιστορία) - χωρίς να ανοίξει ρουθούνι - και «καθαρά» έκοψε 92 δισεκατομμύρια (και πάλι το μεγαλύτερο κούρεμα που έχει γίνει ποτέ).
Αλλά μαζί με την επαναγορά χρέους «κάτω από το άρτιο», που ακολούθησε ως τα τέλη του 2012 - από το κράτος και τα ασφαλιστικά ταμεία - το πραγματικό συνολικό κούρεμα χρέους της χρονιάς εκείνης άγγιξε τα 120 δισεκατομμύρια!
Ο ΣΥΡΙΖΑ, λοιπόν, τότε (και έκτοτε) κατήγγειλε το PSI κι όσα το ακολούθησαν ως «καταστροφικό» για τα ασφαλιστικά ταμεία»!
Ε λοιπόν, στην επόμενη Βουλή να το εξετάσουν και αυτό (σε Ειδική Εξεταστική Επιτροπή)! Κι εκεί να δούμε «πόσα απίδια πιάνει ο σάκος»…
Γιατί ήδη ο ΣΥΡΙΖΑ έχει ψηφίσει - στους προηγούμενους Προϋπολογισμούς του (στις Εισηγητικές Εκθέσεις) - ότι το PSI υπήρξε «σωτήριο» για τη χώρα!
Όπως πράγματι ήταν…
Κι όμως, ακόμα εξακολουθούν να «καταγγέλλουν», αυτό που ήδη – οι ίδιοι - παραδέχθηκαν πως υπήρξε σωτήριο!
Διότι τα Ασφαλιστικά Ταμεία έχασαν πράγματι, τότε, με το PSI, 13 δισεκατομμύρια από τα αποθεματικά τους, αλλά στη συνέχεια κέρδισαν τουλάχιστον 8 δισεκατομμύρια (από την επαναγορά ομολόγων κάτω του άρτιου), οπότε η αρχική «απώλεια» μειώνεται σε 5 δισεκατομμύρια περίπου.
Και ταυτόχρονα ο φορολογούμενος, ο οποίος χρηματοδοτεί, κάθε χρόνο, το μεγαλύτερο μέρος των συντάξεων, κέρδισε από μειωμένους τόκους γύρω στα 10 δισεκατομμύρια ετησίως!
Δηλαδή από το 2012 μέχρι και τώρα, οι φορολογούμενοι κέρδισαν από το PSI, 55 δισεκατομμύρια!
Οπότε τα ταμεία «έχασαν» μεν 5 δισεκατομμύρια εφ’ απαξ, αλλά ο Προϋπολογισμός που χρηματοδοτεί τα ταμεία κέρδισε 55 δισεκατομμύρια μέχρι στιγμής! Οπότε το PSI υπήρξε πράγματι σωτήριο.
Και στην Εξεταστική που θα γίνει, αυτό θα αναγκαστεί τότε να το ψηφίσει ακόμα ΚΑΙ ο ΣΥΡΙΖΑ (ή ό,τι έχει απομείνει απ’ αυτόν).
Πώς θα «αναγκαστεί»;
Απλούστατα, το έχει παραδεχθεί και το έχει ήδη ψηφίσει.
Τρίτον, υπάρχουν, υποθέσεις όπου τα πράγματα μπορούν να πάνε – και θα πάνε - πολύ πέρα από Εξεταστικές Επιτροπές. Στο επόμενο στάδιο: που είναι Προανακριτικές Επιτροπές. Που οδηγούν σε Ειδικά Δικαστήρια.
Τέτοιες είναι τρείς κατηγορίες υποθέσεων τουλάχιστον:
--Υποθέσεις που αφορούν σε «μαύρα ταμεία» από μίζες. Αυτές είναι κατηγορίες που δεν παραγράφονται εύκολα.
Για τέτοια υπόθεση, άλλωστε, παραπέμφθηκε ο Μένιος Κουτσόγιωργας το 1989 - με τις ψήφους και των περισσοτέρων βουλευτών του ΠΑΣΟΚ τότε…
Τέτοιες υποθέσεις μπορούν να βρεθούν πολλές, αν η επόμενη Βουλή ψάξει. Μη ξεχνάμε, ότι για τέτοια «μαύρα ταμεία» πήγε μέσα και ο Άκης, για υποθέσεις που πολιτικά ήταν «παραγεγραμμένες»!
Αλλά τα μαύρα ταμεία που συνδέονταν με αυτές ΔΕΝ παραγράφηκαν.
--Υποθέσεις που αφορούν σε απώλεια σημαντικών εσόδων για το κράτος. Για παράδειγμα, όταν ο ΣΥΡΙΖΑ πάλευε για να ματαιώσει την πώληση της «μικρής ΔΕΗ» (όταν συνολικά η ΔΕΗ είχε κεφαλαιοποίηση κοντά στα 3 δισεκατομμύρια!) κι ύστερα προχώρησε ο ίδιος σε κάποια αντίστοιχη πώληση της ΔΕΗ, όταν η επιχείρηση είχε κεφαλαιοποίηση γύρω στα 600 εκατομμύρια!
Εδώ το δημόσια έχασε αστρονομικά ποσά! Και η ΔΕΗ ήδη καρκινοβατεί κινδυνεύοντας να παρασύρει το σύνολο της Οικονομίας.
Αντίστοιχα συμβαίνουν με τον ΟΣΕ, το Λιμάνι Θεσσαλονίκης κλπ.
Η απώλεια σημαντικών εσόδων για το δημόσιο, επίσης δύσκολα παραγράφεται. Και μπορεί ευκολότερα να οδηγήσει σε Ειδικό Δικαστήριο.
--Τέλος δεν πρόκειται να υπάρξει παραγραφή, αν αποδεχθεί απόπειρα δημιουργίας «αριστερού παρακράτους».
Αυτό μπορεί να είναι και η «Αχίλλειος Πτέρνα» του ΣΥΡΙΖΑ! Διότι υπάρχει και σχετική καταγγελία από πρώην υπουργό του.
Και διότι η δράση του «Ρουβίκωνα», αλλά και άλλων «συλλογικοτήτων» καθώς και η ολοφάνερη σκανδαλώδης «ανοχή» με την οποία αντιμετωπίζονται αυτές οι συμμορίες δεν δικαιολογούνται με τίποτε.
Χώρια που ο ΣΥΡΙΖΑ έχει αλλάξει και το νομοθετικό πλαίσιο για να τους «διευκολύνει». Εδώ πραγματικά, είναι πολύ δύσκολο να τη γλιτώσει.
Κι ακόμα η σχέση του με τις ΜΚΟ των δουλεμπόρων, στις οποίες έχει εκχωρήσει και τα κονδύλια για τους «πρόσφυγες» (που είναι στη συντριπτική τους πλειοψηφία πλέον «λαθρομετανάστες»), μπορεί να αποκαλύψει και εγκληματικά κυκλώματα και μαύρα ταμεία ταυτόχρονα!
Χώρια που όλα αυτά τα έχει καταγγείλει, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, και η ίδια η FRONTEX και εποπτικοί μηχανισμοί των Ευρωπαίων στα hot spots από τα οποία και αποχώρησαν. Εδώ πράγματι, δεν την γλιτώνει εύκολα.
Βλέπετε λοιπόν, ότι και Εξεταστικές Επιτροπές μπορούν να προκύψουν, αλλά και Ειδικά Δικαστήρια μπορούν να στηθούν – αυτή τη φορά και καταδίκες να υπάρξουν!
Και δεν είναι καν ζήτημα πόσο «επιείκεια» θα δείξει η επόμενη κυβέρνηση ή η επόμενη Βουλή. Γιατί οι διαδικασίες που θα κινηθούν, θα υπερβαίνουν τις διαθέσεις των πολιτικών προσώπων.
Η δυναμική του συστήματος θα ξεπεράσει τους όποιους δισταγμούς των προσώπων.
Σε μια κατάσταση που η νέα κυβέρνηση θα πρέπει να πληρώσει τα «σπασμένα» του ΣΥΡΙΖΑ (και κυρίως, τη ληξιπρόθεσμα που θα αφήσει απλήρωτα, ή να καλύψει τα άδεια ταμεία που θα αφήσει πίσω του), το να λογοδοτήσει ο ΣΥΡΙΖΑ για πεπραγμένα του θα είναι ανάγκη επιβίωσης της νέας κυβέρνησης!
Ανάγκη - όχι «επιλογή»…
Βεβαίως, ο Τσίπρας προσπαθεί τώρα να πείσει τους δικούς του ότι θα αποφύγει το «πικρό ποτήριο».
Κι εδώ η προπαγάνδα του ΣΥΡΙΖΑ επικαλείται τρία πράγματα:
--Τη μείωση της δημοσκοπικής διαφοράς ανάμεσα σε ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ που καταγράφεται τους τελευταίους μήνες.
Αλλά η μείωση αυτή (από τις 13,5 ποσοστιαίες μονάδες στις 11) είναι πολύ μικρή για να δικαιολογεί οποιαδήποτε αισιοδοξία «αντιστροφής». Χώρια που έρχονται οι νέοι φόροι και οι νέες περικοπές σε βάρος μισθωτών και συνταξιούχων από τις αρχές του 2018. Κι εκεί να δείτε πού θα πάει η δημοσκοπική διαφορά.
--Το κλείσιμο της τρίτης αξιολόγησης μέσα στους επόμενους μήνες. Που θα δώσει, υποτίθεται, κάποιαν «ανάσα» στην κυβέρνηση.
Αλλά πάνω από το 60% των προαπαιτούμενων παραμένουν σήμερα ανοικτά! Κι ακόμα αν τα κλείσουν, ακολουθεί αμέσως – τους επόμενους δύο μήνες – η επόμενη αξιολόγηση που είναι πολύ πιο δύσκολη. Και επώδυνη…
--Τέλος, έσχατη ελπίδα του Τσίπρα, είναι να γίνει τελικά ο «μεγάλος συνασπισμός» Χριστιανοδημοκρατών-Σοσιαλδημοκρατών στη Γερμανία. Και να μπει στην νέα κυβέρνηση ο Μάρτιν Σούλτς.
Αλλά αυτό, όλοι λένε πως είναι πολύ δύσκολο και πως αργεί ακόμα. Κι αν συμβεί - από αρχές 2018 και μετά - η συμπεριφορά της νέας κυβέρνησης θα είναι πολύ λιγότερο «ανεκτική» απέναντι στον Τσίπρα, σε σχέση με το παρελθόν.
(Γιατί και η Μέρκελ και ο ίδιος ο Σούλτς πλήρωσαν πολύ ακριβά τον Τσίπρα, μέχρι στιγμής…)
Χώρια που υπάρχει πάντα η περίπτωση να πάνε σε νέες εκλογές στη Γερμανία, οπότε το πολιτικό περιβάλλον θα γίνει «πολύ βαρύ» για τον Τσίπρα.
Ίσως για αυτό το λόγο έχει αρχίσει να νιώθει άγχος πια. Και του φαίνεται.
Ο «συνεταίρος» του την πάτησε, οι δικοί του όλο και περισσότερο δυσφορούν, τα ψέματά του δεν πείθουν πια και τα ξένα στηρίγματά του σιγά-σιγά αποδεικνύονται «εύθραυστα». Και οι αντεπιθέσεις τους «τζούφιες»…
Χώρια που η αντιπολίτευση απέναντί του όσο πάει και «αγριεύει».
Γι’ αυτό σήμερα, ο Τσίπρας στην Βουλή, φάνηκε πιο αγχωμένος από ποτέ. Πιο εκνευρισμένος από ποτέ. Και λιγότερο «σίγουρος» από οποιαδήποτε άλλη φορά.
Ίσως γιατί πήρε για πρώτη φορά πήρε μια «πρόγευση» του τι τον περιμένει…
Η ώρα της κρίσης του πλησιάζει.
Κι ο ίδιος κάνει ό,τι μπορεί για να την κάνει πιο αδυσώπητη.