 |
| Skitterphoto - pixabay |
Έχουμε πλέον περιέλθει σε αδιέξοδο. Μια κοινωνία η οποία σαπίζει καθημερινά. Όσα μάθαμε, αποκαθηλώνονται. Ως λαός αντικαθιστάμεθα. Με κυβερνώντες που ανεξαρτήτως χρώματος ή κόμματος, την ίδια πολιτική εφαρμόζουν. Υπέρ των διορισμένων, υπέρ όσων εργάστηκαν λίγο, κατά όσων δουλεύουν νυχθημερόν, με σκυμμένο το κεφάλι στους ξένους. Η ένταση μόνο της πολιτικής διαφέρει.
Και όμως όλα αυτά μπορούν να αλλάξουν. Έχουμε στα χέρια μας ένα πανίσχυρο όπλο. Αλλά δεν το χρησιμοποιούμε. Λέγεται ψήφος. Η χρήση αυτού του όπλου ήταν κάποτε υποχρεωτική. Υπήρχε το λεγόμενο εκλογικό βιβλιάριο. Αν δεν ήταν σφραγισμένο, αν δηλαδή δεν πιστοποιείτο πως ψήφισες, τότε δεν είχες πρόσβαση σε βασικές συναλλαγές με το κράτος όπως πχ η έκδοση διαβατηρίου.
Ωστόσο στην αυγή του 2000 τα βιβλιάρια εντέχνως καταργήθηκαν και κανείς δεν είναι υποχρεωμένος να ψηφίσει. Έτσι σιγά σιγά και σε συνδυασμό με την πολιτική κρίση ένεκα της οικονομικής τα τελευταία 13 χρόνια υπάρχει σταθερή πτώση των έγκυρων ψηφοδελτίων:
1996 - εγγεγραμμένοι 9.140.742 - έγκυρα 6.978.656
2000 - εγγεγραμμένοι 9.372.541 - έγκυρα 6.868.011
2004 - εγγεγραμμένοι 9.897.626 - έγκυρα 7.404.934
2007- εγγεγραμμένοι 9.918.917 - έγκυρα 7.156.006
2009 - εγγεγραμμένοι 9.929.065 - έγκυρα 6.858.421
2012 - εγγεγραμμένοι 9.945.859 - έγκυρα 6.324.145
2012 - εγγεγραμμένοι 9.947.876 - έγκυρα 6.155.464
2015 - εγγεγραμμένοι 9.900.403 - έγκυρα 6.180.872
2015 - εγγεγραμμένοι 9.913.609 - έγκυρα 5.433.376
Ωστόσο δύο σημεία είναι εμφανή. Η μεγάλη πτώση των έγκυρων ψηφοδελτίων από το 2004 έως το 2009 δείγμα της απογοήτευσης που επέφερε ο Κώστας Καραμανλής και η μονομιάς απότομη πτώση στις δεύτερες εκλογές του 2015.
Τι θα είχαν άραγε ψηφίσει όλοι αυτοί οι οποίοι την ημέρα των εκλογών, δεν έκαναν τον κόπο να πάνε μέχρι την κάλπη;
Από το 1996 έως σήμερα μετράμε περίπου 1.400.000 λιγότερους ψηφοφόρους έγκυρων ψηφοδελτίων.
Δεν οδηγηθήκαμε τυχαία ως εδώ. Απαξιώθηκε επιτήδες και από το σύστημα σύσσωμος ο πολιτικός κόσμος και η εκλογική διαδικασία. Έλα μωρέ, όλοι τα ίδια είναι. Είναι όμως; Πριν μπούμε στο παραβάν μας μοιράζονται δεκάδες ψηφοδέλτια. Γιατί δε ρίχνουμε κάποιο άλλο; Γιατί πρέπει να επιλέξουμε με το στανιό ανάμεσα σε 7-8 κόμματα όταν έχουμε πολύ περισσότερες επιλογές.
Όταν πάμε πχ να αγοράσουμε ένα παντελόνι, θα μπούμε στο δοκιμαστήριο όσες φορές χρειαστεί μέχρι να πετύχουμε το νούμερό μας και να βεβαιωθούμε ότι βρήκαμε αυτό που μας αρέσει.
Εδώ που πρόκειται για τη ζωή μας, γιατί αδιαφορούμε; Με το να μην ψηφίσουμε, δεν αλλάζουμε κάτι. Απεναντίας δίνουμε το δικαίωμα στους βολεμένους, στους κομματικούς πελάτες να διαιωνίζουν τα βάσανά μας. Οι Αμερικάνοι λένε πως όσοι δεν ψηφίζουν απλά δεν υπάρχουν. Δεν έχουν άδικο αρκεί να συμπληρώσουμε πως υφίστανται τις συνέπειες των αποφάσεων των άλλων.
Δε χρειαζόμαστε ούτε επαναστάσεις, ούτε εξεγέρσεις, ούτε κρεμάλες. Χρειαζόμαστε την ψήφο μας, το όπλο μας με τη μία και μοναδική κάθε φορά σφαίρα. Αυτό το όπλο θα μας απαλλάξει οριστικά από τους κοκκινομπλεπράσινους κυβερνώντες και κάποια στιγμή θα αναδείξει ένα κόμμα κοινής λογικής που θα γλυτώσει από τα μνημόνια.
Η μοίρα αυτού του τόπου δεν είναι προκαθορισμένη. Απεναντίας ανά τακτά διαστήματα περνά κυριολεκτικά από το δικό μας χέρι. Ας την κατευθύνουμε!