 |
| manfredrichter - pixabay |
Δεν θέλω να τονίσω το αυτονόητο: το ότι με τη λεηλασία των Ελλήνων και με νέα μέτρα λιτότητας θα πετύχουμε πλεόνασμα 3,82% το 2018, καθώς επίσης ρυθμό ανάπτυξης 2,5% χωρίς επί πλέον δημόσιες επενδύσεις - άρα τον τετραγωνισμό του κύκλου! Προτιμώ να υπενθυμίσω τη φράση ενός Έλληνα διανοούμενου «Φυλετικά δεν είμαστε Έλληνες», την οποία συμπλήρωσε ένας επόμενος λέγοντας: «Πρέπει να απαλλαγούμε από τον κακό μας εαυτό, ήλθε η ώρα να απελευθερωθούμε από τον Έλληνα». Επίσης πως η απίστευτη παρακμή της σημερινής, «προοδευτικής» διανόησης, ολοκληρώθηκε με την υβριστική έκφραση μίας καθηγήτριας, σύμφωνα με την οποία «Οι σύγχρονοι Έλληνες, με τις αναφορές τους στην Αρχαία Ελλάδα, θέλουν να κρύψουν το άσχημο και γενετικά νόθο εθνικό τους πρόσωπο».
Υπάρχουν δυστυχώς πολλές άλλες αναφορές ενός μεγάλου αριθμού δήθεν διανοούμενων – πάντοτε με στόχο τους Έλληνες, το γενετικό τους κώδικα, την ιστορία τους και τον πολιτισμό τους. Το γεγονός αυτό μας δίνει την εντύπωση ότι, οι συνεχείς εξευτελισμοί και οι αδιανόητες προσβολές που υφιστάμεθα εκ μέρους των ξένων τα τελευταία χρόνια, με αιτία την άσχημη οικονομική κατάσταση της πατρίδας μας, ωχριούν απέναντι σε αυτές που προέρχονται από το εσωτερικό της. Στα προβλήματα λοιπόν που προκάλεσε στη χώρα μας η διεφθαρμένη πολιτική της ηγεσία των τελευταίων δεκαετιών, καθώς επίσης η ενδοτικότητα, η ανικανότητα και η ανεπάρκεια ορισμένων κομμάτων, σε συνδυασμό με το πελατειακό κράτος και τα διατεταγμένα ΜΜΕ, προστέθηκε ακόμη ένα: οι υποτιμητικές αναφορές μίας μερίδας διανοούμενων οι οποίοι έχουν μάλλον αναλάβει επ’ αμοιβή να ισοπεδώσουν τους Έλληνες, βυθίζοντας τους βαθιά στο βούρκο.
Η κατάσταση αυτή θυμίζει κυριολεκτικά εκείνο το παιδί, ο πατέρας του οποίου του λέει από το πρωί έως το βράδυ πως είναι ανίκανο να επιτύχει οτιδήποτε στη ζωή του – ότι είναι δηλαδή άχρηστο, ανόητο, ανεύθυνο, τεμπέλης, απατεώνας κοκ. Όλοι γνωρίζουμε την κατάληξη του, αν και υπάρχουν εξαιρέσεις, ελάχιστες δυστυχώς. Είναι αλήθεια δυνατόν, κάτω από αυτές τις προϋποθέσεις, να ξεφύγει η Ελλάδα από το τέλμα, στο οποίο έχει οδηγηθεί; Μπορεί ο Έλληνας Πολίτης να ανακτήσει την εθνική του ανεξαρτησία, την υπερηφάνεια και την αξιοπρέπεια του, χωρίς τα οποία είναι αδύνατον ποτέ να λειτουργήσει δημιουργικά, όταν βάλλεται με τέτοιον τρόπο από όλες τις πλευρές;
Με την πολιτική του εξουσία να είναι πλέον πιστός υπηρέτης των ξένων συμφερόντων, με την παραγωγική του βάση να χρεοκοπεί ή να εξαναγκάζεται να μεταναστεύσει στο εξωτερικό, με τα παιδιά του να εγκαταλείπουν την πατρίδα τους, με αρκετά ΜΜΕ πλήρως υποταγμένα στους ξένους εισβολείς, με την απίστευτη χειραγώγηση που βιώνει, με τη συλλογικότητα στο ναδίρ, καθώς επίσης με ένα μεγάλο μέρος της πνευματικής του ηγεσίας εντελώς αλλοτριωμένο, είναι ποτέ δυνατόν να αντιδράσει ορθολογικά; «Πολύ δύσκολα», θα απαντούσε κανείς, ενώ οι ελπίδες για να τα καταφέρουμε γίνονται όλο και λιγότερες – αφού είναι αντιστρόφως ανάλογες των τεραστίων πιέσεων, οι οποίες μας ασκούνται, σε καθημερινή σχεδόν βάση.
Υπάρχουν δυστυχώς πολλές άλλες αναφορές ενός μεγάλου αριθμού δήθεν διανοούμενων – πάντοτε με στόχο τους Έλληνες, το γενετικό τους κώδικα, την ιστορία τους και τον πολιτισμό τους. Το γεγονός αυτό μας δίνει την εντύπωση ότι, οι συνεχείς εξευτελισμοί και οι αδιανόητες προσβολές που υφιστάμεθα εκ μέρους των ξένων τα τελευταία χρόνια, με αιτία την άσχημη οικονομική κατάσταση της πατρίδας μας, ωχριούν απέναντι σε αυτές που προέρχονται από το εσωτερικό της. Στα προβλήματα λοιπόν που προκάλεσε στη χώρα μας η διεφθαρμένη πολιτική της ηγεσία των τελευταίων δεκαετιών, καθώς επίσης η ενδοτικότητα, η ανικανότητα και η ανεπάρκεια ορισμένων κομμάτων, σε συνδυασμό με το πελατειακό κράτος και τα διατεταγμένα ΜΜΕ, προστέθηκε ακόμη ένα: οι υποτιμητικές αναφορές μίας μερίδας διανοούμενων οι οποίοι έχουν μάλλον αναλάβει επ’ αμοιβή να ισοπεδώσουν τους Έλληνες, βυθίζοντας τους βαθιά στο βούρκο.
Η κατάσταση αυτή θυμίζει κυριολεκτικά εκείνο το παιδί, ο πατέρας του οποίου του λέει από το πρωί έως το βράδυ πως είναι ανίκανο να επιτύχει οτιδήποτε στη ζωή του – ότι είναι δηλαδή άχρηστο, ανόητο, ανεύθυνο, τεμπέλης, απατεώνας κοκ. Όλοι γνωρίζουμε την κατάληξη του, αν και υπάρχουν εξαιρέσεις, ελάχιστες δυστυχώς. Είναι αλήθεια δυνατόν, κάτω από αυτές τις προϋποθέσεις, να ξεφύγει η Ελλάδα από το τέλμα, στο οποίο έχει οδηγηθεί; Μπορεί ο Έλληνας Πολίτης να ανακτήσει την εθνική του ανεξαρτησία, την υπερηφάνεια και την αξιοπρέπεια του, χωρίς τα οποία είναι αδύνατον ποτέ να λειτουργήσει δημιουργικά, όταν βάλλεται με τέτοιον τρόπο από όλες τις πλευρές;
Με την πολιτική του εξουσία να είναι πλέον πιστός υπηρέτης των ξένων συμφερόντων, με την παραγωγική του βάση να χρεοκοπεί ή να εξαναγκάζεται να μεταναστεύσει στο εξωτερικό, με τα παιδιά του να εγκαταλείπουν την πατρίδα τους, με αρκετά ΜΜΕ πλήρως υποταγμένα στους ξένους εισβολείς, με την απίστευτη χειραγώγηση που βιώνει, με τη συλλογικότητα στο ναδίρ, καθώς επίσης με ένα μεγάλο μέρος της πνευματικής του ηγεσίας εντελώς αλλοτριωμένο, είναι ποτέ δυνατόν να αντιδράσει ορθολογικά; «Πολύ δύσκολα», θα απαντούσε κανείς, ενώ οι ελπίδες για να τα καταφέρουμε γίνονται όλο και λιγότερες – αφού είναι αντιστρόφως ανάλογες των τεραστίων πιέσεων, οι οποίες μας ασκούνται, σε καθημερινή σχεδόν βάση.