 |
| silvion - pixabay |
του Μιχάλη Χαιρετάκη
Να τα δούμε ένα ένα
1.
"Έβγαλα κάτι χαρτοπετσέτες που είχα στην κωλότσεπή μου και σκούπισα τα αίματα. Τις χαρτοπετσέτες αυτές δεν τις πήρα μαζί μου και πρέπει να τις άφησα στο νεκροταφείο. Αφού σκούπισα τα χέρια μου και το μαχαίρι με τις χαρτοπετσέτες σκαρφάλωσα την περίφραξη του νεκροταφείου."
(Η αστυνομία δεν είχε μιλήσει για ματωμένες χαρτοπετσέτες πριν ή κάνω λάθος;)
2.
"Έφθασα σε ένα οικόπεδο με ξερά χόρτα και μπήκα μέσα από τη χαλασμένη περίφραξη για να κοιτάξω τι είχε μέσα η τσάντα. Δεν θυμάμαι να σας πω πού ακριβώς είναι το οικόπεδο αυτό, η καρδιά μου χτυπούσε τόσο δυνατά που πήγαινε να σπάσει."
και λιγο πιο μετα...
"Πήρα τα πέντε ευρώ και το κινητό με τα ακουστικά και την τσάντα με το πορτοφόλι και τα άλλα πράγματα που είχε μέσα τα άφησα εκεί. Μετά έφυγα από 'κει και σε διαφορετικούς κάδους απορριμμάτων πέταξα το μαχαίρι και την μπλούζα που φορούσα, μια φούτερ μπλούζα χρώματος κόκκινου γιατί είχε γεμίσει με τα αίματα της κοπέλας."
(Μαχαίρι και μπλουζα με αιματα δεν υπάρχει δηλαδή)
3.
"Μετά, πήρα το αστικό λεωφορείο και κατέβηκα στην Ομόνοια. Δεν θυμάμαι με ποιο λεωφορείο πήγα ακριβώς. Όπως σας είπα τα είχα χαμένα εκείνη την ώρα. Με το λεωφορείο έφθασα έξω από το Πολυτεχνείο και από εκεί πήγα με τα πόδια στην Ομόνοια. "
(πως βρέθηκε το στίγμα του κινητού σε κυψέλη στα Πετράλωνα; Αυτό δε μας έλεγαν;)
4.
Το μόνο που θέλω να σας πω, είναι ότι μια περίπου εβδομάδα μετά το κακό και αφού έβλεπα στις ειδήσεις την έκταση που είχε πάρει το θέμα, γύρισα στο οικόπεδο που είχα πετάξει την τσάντα και τα άλλα πράγματα της κοπέλας και τους έβαλα φωτιά μέχρι που κάηκαν τελείως. Αν και πήγα πάλι στο οικόπεδο και έκαψα τα πράγματα της κοπέλας δεν θυμάμαι να σας πω πού είναι το οικόπεδο αυτό. Το μέρος αυτό το έχω διαγράψει από τη μνήμη μου.
(αυτο το οικόπεδο που το θυμήθηκε 1 εβδομάδα μετά, το ξέχασε,είναι ο ίδιος άνθρωπος που "ξέχασε" να μαζέψει τις χαρτοπετσέτες...)
5. Το πιο ωραιο...
Θέλω να σας πω και κάτι τελευταίο. Σήμερα το πρωί που ήρθαν οι αστυνομικοί να με πάρουν και να με φέρουν στην υπηρεσία σας γλίστρησα, έπεσα στο έδαφος και χτύπησα λίγο στο κεφάλι. Μόνος μου έπεσα, δεν με χτύπησαν, ούτε με έσπρωξαν οι αστυνομικοί
Πες μου τώρα, αν σε 2ο βαθμό με εναν καλό δικηγόρο πεί οτι η ομολογια ήταν προϊόν εξαναγκασμού (δεν είχε πάρει προθεσμία,ειναι χρηστης ναρκωτικών και δεν είχε δικηγόρο) τι θα γίνει;
Βλέπω στο τέλος να του πληρώνουμε και αποζημίωση, όπως έγινε με τον Γεωργιανό που αθωώθηκε για τη δολοφονία του αρχιμανδρίτη στη Μεσσηνία, αν δεν τον φανε μεσα στη φυλακή...
Αμ το άλλο; Μη τοξικομανής μπήκε το 2011, πρεζόνι που σκοτωνει για δοση βγηκε...
Η χώρα των θαυμάτων έχουμε καταντήσει και όλοι τα βλέπουν φυσιολογικά