Κάθε τέσσερα περίπου χρόνια, η πλειοψηφία μας εκλέγει αμετάκλητα τα καθεστωτικά ανδρείκελα, που στρογγυλοκάθονται στο σβέρκο μας χωρίς ανακλητότητα. Πόση ‘αγχίνοια’ απαιτείται, ώστε να συμβιβάζεσαι πραγματιστικά με αυτήν την ανοησία;
Η αγχίνοια τώρα διώκεται ως απαγορευμένη ουσία, όμως ο πραγματικός πολίτης και φιλόσοφος της πολιτείας των Ακραγαντίνων, στην Σικελία, ειδικά στην πόλη Ἀκράγας στην ελληνική, Agrigentum στην λατινική, Girgenti στην σικελική, Jirjent ή Kirkent στην αραβική και Agrigento στην ιταλική γλώσσα, Ἐμπεδοκλῆς (~490-430 ΠΚΕ: προ κοινής εποχής), στο διασωθέν κατά Diels-Kranz απόσπασμά του #17, παρατηρεί ότι: «μάθη γάρ τοι φρένας αὔξει», ήτοι διότι η μάθηση αυξάνει την σοφία.
Προς το παρόν όμως, οι αμυντικές τακτικές που αναπτύσσονται έναντι της από κοινού ανάκλησης του καθεστωτικού μορφώματος της γραφειοκρατικής ιεραρχίας αποτελούν τελετουργίες έναντι της μάθησης, και δη της από κοινού ή οργανωτικής μάθησης των ανθρώπων.