Gonbiana - pixabay |
Δεύτερος εκλογικός γύρος για την ανάδειξη προέδρου σε ένα κόμμα που ακόμα δεν έχει γεννηθεί. Κι αν κρίνουμε από τις αντιδράσεις στο Ποτάμι, η γέννα θα έχει επιπλοκές.
Ωστόσο μου προξένησε μεγάλη εντύπωση ότι βρέθηκαν 210.000 άνθρωποι που καταδέχθηκαν να στηθούν στις ουρές και να πληρώσουν ένα 3ευρω (πήραν άραγε απόδειξη; ποιο ΑΦΜ εισέπραξε τα χρήματα;) για να επιλέξουν ανάμεσα στην κόρη του Γενηματά, έναν μη πετυχημένο Δήμαρχο Αθηναίων, έναν μη πετυχημένο αρχηγό κόμματος, κάποιον φίλο του ΓΑΠ που βγαίνει και κατηγορεί κι όταν του λένε "απόδειξέ το" μαζεύεται, έναν τύπο με τη χωρίστρα του Τσοβόλα κ.ο.κ.
Παρά τη μεγάλη αποχή στις εθνικές εκλογές τα τελευταία 15 χρόνια, υπάρχει ένα ποσοστό συμπολιτών μας που γουστάρει να ψηφίζει. Ό,τι να 'ναι. Αρκεί να πάει σε κάλπη. Είναι η αίσθηση της δύναμης. Ή καλύτερα η ψευδαίσθηση διότι το πανίσχυρο όπλο της ψήφου (για το οποίο γράψαμε πριν λίγες ημέρες) καθίσταται από άχρηστο έως επικίνδυνο.
Διότι το ΠΑΣΟΚ δεν είναι το καινούριο, είναι ό,τι χειρότερο πέρασε από αυτόν τον τόπο, επί του παρόντος έχει μετεγκατασταθεί στο ΣΥΡΙΖΑ και αναζητά τρόπο να επιβιώσει. Το ΠΑΣΟΚ των διορισμών, των 40ρηδων συνταξιούχων κ.ο.κ., μιας πολιτικής φυσικά που υπηρέτησε με συνέπεια και η ΝΔ.
Πάντως θέλει ταλέντο να πείσεις 210.000 κόσμο ότι αν και πολιτικά νεκρός είσαι το καινούριο και να τους πάρεις χρήματα για αυτό. Μπα...μάλλον θέλει θύματα.