 |
| tmeier1964 - pixabay |
Πονόψυχη, σπαραξικάρδια εκπομπή, του γερμανικού Εθνικού Καναλιού Ντώυτσε Βέλλε για τα απάνθρωπα στρατόπεδα συγκέντρωσης «προσφύγων» στη Λέσβο, θα πρέπει νάχει ραντίσει με χριστιανικά δάκρυα το χορταστικό πρωινό -με αυγά και βούρστερ- των Γερμανών και άλλων φιλεύσπλαχνων Δυτικό-Ευρωπαίων ανθρωπιστών, πιστών του δελτίου ειδήσεων του σταθμού.
Συνεργείο ιεραποστόλων του ραδιοτηλεοπτικού φερεφώνου του 4ου Ράιχ, που εισχώρησε στην επικίνδυνη ελλαδική ζούγκλα, πραγματοποίησε διεισδυτική έρευνα σε πλάτος και βάθος και παρουσίασε σήμερα, με το αρμόζον δέος και πάθος, το ασύλληπτο δράμα των δυστυχισμένων εγκλείστων αυτού του ελλαδικού Άουσβιτς.
(Για αποφυγή παρεξήγησης η τελευταία παραπάνω λέξη είναι του γράφοντος τηλεθεατή. Δεν ακούστηκε στην εκπομπή. Μην χάσουν και την δουλειά τους οι άνθρωποι.)
Διεκτραγωδήθηκαν όλα τα χαρακτηριστικά της Δαντικής κόλασης που δημιουργεί η αδιαφορία; Η ανεπάρκεια ; Η παγερή απανθρωπιά του ελληνικού κράτους και περιβάλλοντος; Με τον φοβερό συνωστισμό αυτών των ανθρώπων σε πρόχειρους καταυλισμούς, την κακή τους σίτιση, την έλλειψη θέρμανσης, υγειονομικών συνθηκών διαβίωσης και ιατρικής περίθαλψης, την απαγόρευση εξόδου τους από το νησί… Όλα αυτά από σειρά μαρτυρίες θυμάτων, που κλήθηκαν να καταθέσουν στο μικρόφωνο των Ντώυτσε απεσταλμένων .
Κορυφαία εικόνα της φρίκης :η παρουσίαση του χώρου προσωπικής καθαριότητος ενός στρατοπέδου. Η είσοδος σ’ αυτά τα στρατόπεδα απαγορεύεται στους δημοσιογράφους, μας εξήγησε ο πονηρός Γερμανός ιεραπόστολος, αλλά αυτός πέτυχε να διεισδύσει και μάλιστα με κρυφή κάμερα. Η εικόνα ήταν πράγματι αποκρουστική, φρικαλέα. Δύο λευκοί νιπτήρες σπασμένοι και βρωμεροί. Μία λεκάνη λειψή και πασαλειμμένη με ακαθαρσίες. Δάπεδο καλυμμένο στο ήμισυ από λευκά πλακάκια σπασμένα και στο υπόλοιπο γυμνό -τα είχαν ξεκολλήσει. Με λίγη παρατηρητικότητα διαπίστωνες μιαν αινιγματικήν αντίφαση: Οι τοίχοι, ο εσωτερικός εξοπλισμός, οι νιπτήρες , η επίστρωση του δαπέδου ήσαν σχετικά καινούργια. Τα σπασίματα, τα ξεκολλημένα πλακάκια, ,ακόμη και η πασαλειμμένη ακαθαρσία μαρτυρούσαν, όχι απλώς απουσία φροντίδας από τους εξυπηρετούμενους, αλλά εχθρικά μανιώδη βανδαλισμό.
Τέτοιες διαγνώσεις δεν υπέπεσαν προφανώς στην αντίληψη των κεραιών του δαιμόνιου Γερμανού ιεραποστόλου, ο οποίος ασφαλώς θα συνέκρινε την εικόνα με εκείνη των αποχωρητηρίων του μεγάρου της Ντώυτσε Βέλλε. Ούτε τον οδήγησαν τα εξεγερμένα ανθρωπιστικά του αισθήματα στην αναζήτηση των συνθηκών και αιτίων που οδήγησαν και εξηγούν το φαινόμενο του - όχι και Άουσβιτς, Μπούχενβαλτ κλπ- στρατοπέδου, που ερευνούσε και αποκάλυπτε στην ανθρωπότητα. Αθώος και ανύποπτος δεν ήξερε και δεν άκουσε: Για την πρόσκληση στην ανοιχτή αγκαλιά της Μέρκελ, που κίνησε τις στρατιές των φυγάδων -από Δυτικούς βομβαρδισμούς και πείνα αποικιακής καταλήστευσης- στην Αφρική, Μέση Ανατολή και Δυτική Ασία, για τα υψωμένα συρματοπλέγματα και τους διωγμούς στα σύνορα εκτός Ελλάδας και Ιταλίας, για την πείνα και δυστυχία της Δεύτερης Κατοχής στην Ελλάδα της «Ευρωπαϊκής ΄Ενωσης», που αδυνατεί να θρέψει, στεγάσει, ζεστάνει τον ίδιο τον πληθυσμό της. ..
Καμιά από αυτές τις έννοιες και παραστάσεις δεν παραβίασε ούτε σαν υποψία τον μονοδιάστατο και περίφρακτο ανθρωπισμό του Ντώϋτσε ιεραποστόλου στη ζούγκλα της Λέσβου.
Τυχαία όμως και ανύποπτα μας οδήγησε σε μιαν άλλη, την ελληνική πλευρά του δράματος, του οποίου η κορύφωση θα είναι αιματηρή, όπως πρόβλεψε σε δήλωσή του τοπικός δήμαρχος.
Ο Γερμανός απεσταλμένος, μιλώντας για το πρόβλημα θέρμανσης με την εισβολή του χειμώνα, μας είπε ότι οι πρόσφυγες «εφευρίσκουν δικούς τους τρόπους λύσης του» και παρουσίασε μιαν ομάδα γενειοφόρων γύρω από έναν κουρεμένο κορμό ελιάς που έκαιγε σαν λαμπάδα. Προσέτρεξε στο συνεργείο λήψης και ο ιδιοκτήτης του χωραφιού, πού έλεγε -στα ελληνικά- πως το χωράφι του είχε πολυάριθμες ελιές (πάνω από εκατό;) και του τις έχουν κάψει όλες. ΄Εδειξε και τα καμένα κουφάρια τους, λέγοντας πως «πάει αυτές δεν ξαναφυτρώνουν». Οι μετανάστες/πρόσφυγες αλωνίζουν στο νησί –είπε- και κάνουν ότι θέλουν. Ο ίδιος έχει και πρόβατα. Από τα εκατό του έχουν κλέψει τα σαράντα. Και δεν είναι για να τα φάνε οι ίδιοι. Τα πουλάνε. ΄Εμμεσα περιέγραψε μια κατάσταση συμμοριών που ληστεύουν το νησί και εμπορεύονται τη λεία. Ο θεατής του τοπίου και του κλίματος διέβλεπε και στα ίχνη της υπαίθρου τα ίδια εμφανή αποτυπώματα εχθρικών αισθημάτων κατά της φιλοξενούσας γης και των κατοίκων της.
Στην ταβέρνα του χωριού, συνάθροιση των κατοίκων συζητούσαν μέτρα αυτοάμυνας, αφού άπειρα αιτήματα για κρατική προστασία είχαν αποδειχτεί μάταια .
Σε άλλη σκηνή της γερμανικής έρευνας τοπικός Δήμαρχος μίλησε (στα ελληνικά) για τα ατελέσφορα διαβήματα στον Μουζάλα και προειδοποίησε, με όση έμφαση διέθετε ο άνθρωπος,ότι «προσέξτε, γιατί πηγαίνουμε γρήγορα σε συγκρούσεις ανάμεσα σε μετανάστες και ντόπιους!»
Αν τον κατάλαβαν οι Ντώϋτσε ιεραπόστολοι, θα πήραν σημείωση και ραντεβού για νέος προσκύνημα στον τόπο του «προσφυγικού μαρτυρίου».
Συνεργείο ιεραποστόλων του ραδιοτηλεοπτικού φερεφώνου του 4ου Ράιχ, που εισχώρησε στην επικίνδυνη ελλαδική ζούγκλα, πραγματοποίησε διεισδυτική έρευνα σε πλάτος και βάθος και παρουσίασε σήμερα, με το αρμόζον δέος και πάθος, το ασύλληπτο δράμα των δυστυχισμένων εγκλείστων αυτού του ελλαδικού Άουσβιτς.
(Για αποφυγή παρεξήγησης η τελευταία παραπάνω λέξη είναι του γράφοντος τηλεθεατή. Δεν ακούστηκε στην εκπομπή. Μην χάσουν και την δουλειά τους οι άνθρωποι.)
Διεκτραγωδήθηκαν όλα τα χαρακτηριστικά της Δαντικής κόλασης που δημιουργεί η αδιαφορία; Η ανεπάρκεια ; Η παγερή απανθρωπιά του ελληνικού κράτους και περιβάλλοντος; Με τον φοβερό συνωστισμό αυτών των ανθρώπων σε πρόχειρους καταυλισμούς, την κακή τους σίτιση, την έλλειψη θέρμανσης, υγειονομικών συνθηκών διαβίωσης και ιατρικής περίθαλψης, την απαγόρευση εξόδου τους από το νησί… Όλα αυτά από σειρά μαρτυρίες θυμάτων, που κλήθηκαν να καταθέσουν στο μικρόφωνο των Ντώυτσε απεσταλμένων .
Κορυφαία εικόνα της φρίκης :η παρουσίαση του χώρου προσωπικής καθαριότητος ενός στρατοπέδου. Η είσοδος σ’ αυτά τα στρατόπεδα απαγορεύεται στους δημοσιογράφους, μας εξήγησε ο πονηρός Γερμανός ιεραπόστολος, αλλά αυτός πέτυχε να διεισδύσει και μάλιστα με κρυφή κάμερα. Η εικόνα ήταν πράγματι αποκρουστική, φρικαλέα. Δύο λευκοί νιπτήρες σπασμένοι και βρωμεροί. Μία λεκάνη λειψή και πασαλειμμένη με ακαθαρσίες. Δάπεδο καλυμμένο στο ήμισυ από λευκά πλακάκια σπασμένα και στο υπόλοιπο γυμνό -τα είχαν ξεκολλήσει. Με λίγη παρατηρητικότητα διαπίστωνες μιαν αινιγματικήν αντίφαση: Οι τοίχοι, ο εσωτερικός εξοπλισμός, οι νιπτήρες , η επίστρωση του δαπέδου ήσαν σχετικά καινούργια. Τα σπασίματα, τα ξεκολλημένα πλακάκια, ,ακόμη και η πασαλειμμένη ακαθαρσία μαρτυρούσαν, όχι απλώς απουσία φροντίδας από τους εξυπηρετούμενους, αλλά εχθρικά μανιώδη βανδαλισμό.
Τέτοιες διαγνώσεις δεν υπέπεσαν προφανώς στην αντίληψη των κεραιών του δαιμόνιου Γερμανού ιεραποστόλου, ο οποίος ασφαλώς θα συνέκρινε την εικόνα με εκείνη των αποχωρητηρίων του μεγάρου της Ντώυτσε Βέλλε. Ούτε τον οδήγησαν τα εξεγερμένα ανθρωπιστικά του αισθήματα στην αναζήτηση των συνθηκών και αιτίων που οδήγησαν και εξηγούν το φαινόμενο του - όχι και Άουσβιτς, Μπούχενβαλτ κλπ- στρατοπέδου, που ερευνούσε και αποκάλυπτε στην ανθρωπότητα. Αθώος και ανύποπτος δεν ήξερε και δεν άκουσε: Για την πρόσκληση στην ανοιχτή αγκαλιά της Μέρκελ, που κίνησε τις στρατιές των φυγάδων -από Δυτικούς βομβαρδισμούς και πείνα αποικιακής καταλήστευσης- στην Αφρική, Μέση Ανατολή και Δυτική Ασία, για τα υψωμένα συρματοπλέγματα και τους διωγμούς στα σύνορα εκτός Ελλάδας και Ιταλίας, για την πείνα και δυστυχία της Δεύτερης Κατοχής στην Ελλάδα της «Ευρωπαϊκής ΄Ενωσης», που αδυνατεί να θρέψει, στεγάσει, ζεστάνει τον ίδιο τον πληθυσμό της. ..
Καμιά από αυτές τις έννοιες και παραστάσεις δεν παραβίασε ούτε σαν υποψία τον μονοδιάστατο και περίφρακτο ανθρωπισμό του Ντώϋτσε ιεραποστόλου στη ζούγκλα της Λέσβου.
Τυχαία όμως και ανύποπτα μας οδήγησε σε μιαν άλλη, την ελληνική πλευρά του δράματος, του οποίου η κορύφωση θα είναι αιματηρή, όπως πρόβλεψε σε δήλωσή του τοπικός δήμαρχος.
Ο Γερμανός απεσταλμένος, μιλώντας για το πρόβλημα θέρμανσης με την εισβολή του χειμώνα, μας είπε ότι οι πρόσφυγες «εφευρίσκουν δικούς τους τρόπους λύσης του» και παρουσίασε μιαν ομάδα γενειοφόρων γύρω από έναν κουρεμένο κορμό ελιάς που έκαιγε σαν λαμπάδα. Προσέτρεξε στο συνεργείο λήψης και ο ιδιοκτήτης του χωραφιού, πού έλεγε -στα ελληνικά- πως το χωράφι του είχε πολυάριθμες ελιές (πάνω από εκατό;) και του τις έχουν κάψει όλες. ΄Εδειξε και τα καμένα κουφάρια τους, λέγοντας πως «πάει αυτές δεν ξαναφυτρώνουν». Οι μετανάστες/πρόσφυγες αλωνίζουν στο νησί –είπε- και κάνουν ότι θέλουν. Ο ίδιος έχει και πρόβατα. Από τα εκατό του έχουν κλέψει τα σαράντα. Και δεν είναι για να τα φάνε οι ίδιοι. Τα πουλάνε. ΄Εμμεσα περιέγραψε μια κατάσταση συμμοριών που ληστεύουν το νησί και εμπορεύονται τη λεία. Ο θεατής του τοπίου και του κλίματος διέβλεπε και στα ίχνη της υπαίθρου τα ίδια εμφανή αποτυπώματα εχθρικών αισθημάτων κατά της φιλοξενούσας γης και των κατοίκων της.
Στην ταβέρνα του χωριού, συνάθροιση των κατοίκων συζητούσαν μέτρα αυτοάμυνας, αφού άπειρα αιτήματα για κρατική προστασία είχαν αποδειχτεί μάταια .
Σε άλλη σκηνή της γερμανικής έρευνας τοπικός Δήμαρχος μίλησε (στα ελληνικά) για τα ατελέσφορα διαβήματα στον Μουζάλα και προειδοποίησε, με όση έμφαση διέθετε ο άνθρωπος,ότι «προσέξτε, γιατί πηγαίνουμε γρήγορα σε συγκρούσεις ανάμεσα σε μετανάστες και ντόπιους!»
Αν τον κατάλαβαν οι Ντώϋτσε ιεραπόστολοι, θα πήραν σημείωση και ραντεβού για νέος προσκύνημα στον τόπο του «προσφυγικού μαρτυρίου».