geralt - pixabay |
Για
τον κ. Ερντογάν, το στοίχημα είναι να μην περάσει κάτω από τον πήχη που
ο ίδιος φρόντισε να υψώσει, και προφανώς να μην υστερήσει έναντι των
προσδοκιών που ο ίδιος δημιούργησε ΚΑΙ απέναντι στη διεθνή κοινότητα αλλά ΚΑΙ απέναντι στο εσωτερικό του ακροατήριο, που αν τολμήσει να πισωγυρίσει θα τον καταπιεί...
του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
Στη διπλωματία λοιπόν, υπάρχουν μια σειρά από ζητήματα τακτικής
διαχείρισης, η έκβαση των οποίων κρίνεται ΚΑΙ
από την προσωπική «πινελιά» των εκάστοτε διαχειριστών. Το ίδιο το αποτέλεσμα
ωστόσο, έχει συγκεκριμένο κώδικα, έχει ψυχρούς και απολύτως ξεκάθαρους κανόνες,
προκειμένου να αξιολογείται.
Και από αυτή τη
γενική αρχή, ουδείς δικαιούται να αποστασιοποιηθεί, ειδικά σε ζητήματα που
σχετίζονται, όχι γενικά με τη διπλωματική διαχείριση, αλλά ειδικά με το κομμάτι εκείνο που αγγίζει ή και ταυτίζεται με το
σκληρό πυρήνα της εξωτερικής πολιτικής.
Οτιδήποτε επιχειρείται να αξιολογηθεί πέραν αυτών, συνιστά επικοινωνιακή επένδυση στην
ασάφεια. Οποιαδήποτε αντιπαράθεση πολιτική ή άλλη, έξω από το εύρος αυτών
των κανόνων, συνιστά προσωρινή βολική
υπεκφυγή. Και σε κάθε περίπτωση η προσφυγή σε αυτή τη μεθοδολογία, δεν
μπορεί παρά να συνιστά και ομολογία
ήττας ή στην επιεικέστερη των περιπτώσεων, ομολογία πισωγυρίσματος σε...
μια
σειρά από κρίσιμα και θεμελιώδη δεδομένα.
Είναι λοιπόν φανερό, πως το αποτέλεσμα της επίσκεψης
Ερντογάν στη χώρα μας, δεν θα
αξιολογηθεί με τα επικοινωνιακά ταρατατζούμ των συγκυβερνώντων που την
οργάνωσαν ή των καιροσκοπούντων που αναζητούν εναγωνίως μια πειστική
αντιπολιτευτική περπατησιά. Ούτε βεβαίως από την μονομέρεια της μυθιστορηματικής
ευρηματικότητας την οποία αναδεικνύουν τα διαδικτυακά - Ολυμπιακών προδιαγραφών - φερέφωνα, προκειμένου να
συγκαλύψουν το πρόβλημα, τις ευθύνες και
τις τραγικές επιπτώσεις του.
Θα κριθεί από πολύ
συγκεκριμένο κώδικα αξιολόγησης, ΚΑΙ
στο επίπεδο της πολιτικής αποτίμησης από το κυβερνητικό επιτελείο, αλλά ΚΑΙ στο επίπεδο της διπλωματικής
διαχείρισης, στα πλαίσια μιας μαχόμενης εξωτερικής πολιτικής.
Επομένως, τόσο κατά τον προγραμματισμό και τη διοργάνωση αυτής
της επίσκεψης, όσο και μετά από την ολοκλήρωσή της, υπάρχουν μια σειρά από ερωτήματα που πρέπει να απαντηθούν, και που
οφείλει αυτή η κυβέρνηση να παραθέσει με πολύ συγκεκριμένο τρόπο τις απαντήσεις.
- Τι περιμέναμε να προκύψει από αυτή τη συνάντηση, πέρα βεβαίως από το νεφέλωμα σύμφωνα με το οποίο «όταν συναντώνται οι άνθρωποι, γενικώς προκύπτει κάτι καλό». Από τη λαγνεία αυτού του νεφελώματος, δεν δικαιούται να διακατέχεται η Ελληνική εξωτερική πολιτική, ειδικά απέναντι στην επιθετικά αναθεωρητική Τουρκία, η οποία στο πλαίσιο των επιθετικών της διεκδικήσεων, στοχοποιεί τη χώρα μας ΚΑΙ ευθέως ΚΑΙ απροκάλυπτα.
- Με ποια ατζέντα οδηγηθήκαμε σε αυτή τη συνάντηση, διότι αυτό που φάνηκε, ήταν ότι η Ελληνική εξωτερική πολιτική σύρθηκε σε μια ατζέντα την οποία επέβαλε ο Ερντογάν, και την επέβαλε πριν καν πατήσει το πόδι του στην Ελλάδα, συνεπικουρούμενος από έναν Έλληνα δημοσιογράφο, για τον οποίο προσωπικά αδυνατώ να διακρίνω που τελειώνουν τα όρια της δημοσιογραφικής του αποστολής, και που αρχίζουν εκείνα της όποιας ενδεχόμενης "εντεταλμένης" (κατά τους ισχυρισμούς πολλών) υπηρεσίας.
Όχι δεν ήταν κακό που
δόθηκαν απαντήσεις που στοχεύουν στην αποδυνάμωση της αναθεωρητικής
ατζέντας του Ερντογάν. Το κακό είναι που
αυτές οι απαντήσεις δεν επενδύθηκαν στο έπακρο με την αναγκαία εθνική
αυτοπεποίθηση, αλλά και πέραν αυτού, ανακύπτουν και εδώ συγκεκριμένα ερωτηματικά:
- Με αυτόν τον τρόπο έπρεπε να δοθούν οι απαντήσεις στον Ερντογάν;;; Το Προεδρικό Μέγαρο και μετά την επίσκεψη είναι ο χώρος για να δίνονται οι απαντήσεις, ή τα διεθνή φόρα, με υπεύθυνο και στοιχειοθετημένο τρόπο, έτσι ώστε οι απαντήσεις να επανεπενδύονται με το κύρος ΚΑΙ νέων διεθνών αποφάσεων;;;
- Το κυνηγητό απαντήσεων ήταν το κίνητρο που επέβαλε τη διοργάνωση αυτής της επίσκεψης, ή κάποιος σοβαρός στρατηγικός σχεδιασμός - μακράς πνοής - σε μια περίοδο και σε ένα περιβάλλον ιδιαιτέρως περιπεπλεγμένα;;;
- Υπάρχει απόφαση, θέληση και σχεδιασμός συγκεκριμένος, έτσι ώστε να αναπροσανατολιστεί η εξωτερική πολιτική της χώρας σε πολιτικά επιθετική κατεύθυνση, αφού εν πολλοίς ήταν αναμενόμενο το που θα κατέληγε η επίσκεψη Ερντογάν;;;
Με δυο λόγια,
δρομολογήθηκε αυτή η επίσκεψη στο πλαίσιο ενός γενικότερου στρατηγικού
σχεδιασμού ή μήπως τον καλέσαμε και …βλέποντας που θα κάτσει η μπίλια;;;
- Ποιο ήταν το προσδοκώμενο αποτέλεσμα αυτής της συνάντησης, και ποια η αντιστοίχισή του με αυτό που μας προέκυψε τελικά, διότι αν την ατζέντα τη διαμορφώνει η αμφιλεγόμενη σκοπιμότητα ενός δημοσιογράφου, και η Ελληνική διπλωματία δεν καταφέρνει να την επαναφέρει στις αρχικές στοχεύσεις της ούτε πίσω από την κάμερα, τότε πραγματικά υπάρχει ένα πολύ σοβαρό θέμα εδώ.
- Ποιος είναι ο βαθμός ετοιμότητας στη διαχείριση της επόμενης μέρας, διότι μπορεί μεν ο κ. Παυλόπουλος να επιδόθηκε σε μια ορθολογικά αποτυπωμένη συλλογιστική μεθοδολογία απέναντι στον κ. Ερντογάν, αλλά δυστυχώς ο Τούρκος πρόεδρος ΟΥΤΕ μαθητής του κ. Παυλόπουλου είναι… ΟΥΤΕ ως μαθητής πρόκειται να αξιολογηθεί… ΟΥΤΕ φανατικός στην τήρηση των πρωτοκόλλων δηλώνει.
Για τον κ. Ερντογάν
αλλά και για το Τουρκικό βαθύ κράτος συνολικότερα, το δόγμα στην εξωτερική πολιτική είναι «ΔΗΜΙΟΥΡΓΩ ΤΕΤΕΛΕΣΜΕΝΑ ΚΑΙ ΑΦΗΝΩ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ ΝΑ ΑΝΑΖΗΤΗΣΟΥΝ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ
ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΤΗΣ ΑΜΥΝΑΣ ΤΟΥΣ». Έναντι αυτού του δόγματος, ποια είναι η
εθνική και διεθνώς ισχυροποιημένη απάντηση της χώρας μας, όχι γενικώς και
αορίστως, αλλά ως επόμενο βήμα στον απόηχο αυτής της συνάντησης;;;
Κύριοι, το κρυφτό με
την αλήθεια πρέπει να τελειώσει εδώ. Ομοίως πρέπει να τελειώσει εδώ και το
παιχνίδι με τα φτηνά ευφυολογήματα.
Αποδέχεστε το βρώμικο
άλλοθι το οποίο επιχειρεί να στήσει το Ολυμπιακών προδιαγραφών «Καμμένο» φερέφωνο
του διαδικτύου, σύμφωνα με το οποίο η όποια «εντεταλμένη» υπηρεσία Παπαχελά, ακύρωσε εν τοις πράγμασι το
στρατηγικό σας σχεδιασμό, και τροποποίησε εκ θεμελίων την ατζέντα τη
επίσκεψης;;;
- Αν δεν τον αποδέχεστε αυτόν τον ισχυρισμό, οφείλετε να καταγγείλετε τα κάθε λογής «Καμμένα» φερέφωνα που αν και φίλια σας διασύρουν.
- Αν τον αποδέχεστε, οφείλετε να κατονομάσετε τους χορογράφους που λειτούργησαν ως εντολείς του κ. Παπαχελά για μια τέτοια «δημοσιογραφική» διαχείριση, και να τους κατονομάσετε με σαφή και ξεκάθαρο τρόπο.
Αν από το αφήγημά σας
δεν προκύπτει πως είχατε όντως επεξεργασμένο στρατηγικό σχεδιασμό
προγραμματίζοντας αυτή τη συνάντηση. Σχεδιασμό πλήρως στοιχειοθετημένο και καλά
«κλειδωμένο» σε βαθμό που δε θα μπορούσε στο όνομα καμία σκοπιμότητας να
ανατραπεί, τότε οφείλετε να
κατονομάσετε, αυτούς που έσυραν ΕΣΑΣ σε μια τέτοια συνάντηση, αφού ως γνωστόν,
μπροστά στην κάμερα δεν αποτυπώθηκαν μονάχα οι απαντήσεις των κ.κ πρωθυπουργού
και Προέδρου της Δημοκρατίας, αλλά και η βαριά αναθεωρητική ατζέντα του
Ερντογάν, με ότι αυτό μπορεί να σημαίνει για την επόμενη μέρα και για την off κάμερα
διαχείριση της εξωτερικής πολιτικής και σε διμερές και σε διεθνές επίπεδο.
Και τέλος κύριοι, έχετε επίγνωση πως η επόμενη μέρα για τον
κ. Ερντογάν και την Τουρκική εξωτερική πολιτική, είναι μια διαρκής πρόκληση;;;
Για τον κ. Ερντογάν, το στοίχημα είναι να μην περάσει κάτω
από τον πήχη που ο ίδιος φρόντισε να υψώσει, και προφανώς να μην υστερήσει
έναντι των προσδοκιών που ο ίδιος δημιούργησε ΚΑΙ απέναντι στη διεθνή κοινότητα αλλά ΚΑΙ απέναντι στο εσωτερικό του ακροατήριο, που αν τολμήσει να
πισωγυρίσει θα τον καταπιεί.
Οι μνήμες του Μεντερές τον στοιχειώνουν. Το ίδιο
τον στοιχειώνουν στο επίπεδο των συμβολισμών και οι μνήμες του Τζελάλ Μπαγιάρ.