 |
| WerbeFabrik - pixabay |
Το τελευταίο διάστημα ακούω για δικαιούχους του...κοινωνικού μερίσματος στο ευρύτερο περιβάλλον μου και διαπιστώνω ότι με όρους δικαιοσύνης κανείς τους δεν το δικαιούται πραγματικά.
Άνθρωποι που είτε δεν εργάστηκαν καθόλου, είτε εργάστηκαν ελάχιστα, είτε εργάστηκαν αλλά δεν κόλλησαν ποτέ ένα ένσημο κατέστησαν δικαιούχοι της μικροπολιτικής μοιρασιάς του πρωθυπουργού.
Για να ξεκαθαρίσουμε κάποια πράγματα.
Μέρισμα διανέμεται στους μετόχους όταν υπάρχει κέρδος, ακριβώς επειδή μετέχουν, έχουν βάλει χρήματα και δικαιούνται να λάβουν, όπως ακριβώς τους ζητάται όταν σημειώνονται ζημίες.
Στην προκειμένη περίπτωση υπάρχουν μέτοχοι, ήτοι οι συνεπείς φορολογούμενοι που πληρώνουν υπερβολικό ΕΦΚΑ, ενοίκιο στο σπίτι τους με τον ΕΝΦΙΑ, εξοντωτικές φορολογίες και φυσικά αυτοί στους οποίους το κράτος χρωστά χρήματα και δεν τους τα αποδίδει. Σε αυτούς όμως δε δόθηκε απολύτως τίποτε.
Εν προκειμένω έχουμε να κάνουμε με ένα νομιμοποιημένο γιουρούσι το οποίο αρπάζει από όσους παλεύουν και τα μοιράζει, σε πολλές περιπτώσεις, εκεί όπου για λόγους δικαιοσύνης δε θα έπρεπε. Και φυσικά δεν το κάνει στο πνεύμα της φιλανθρωπίας αλλά της επί σκοπό εξαθλίωσης των πάντων.
Τα πολλές χιλιάδες ευρώ που έλαβαν κάποιοι "δικαιούχοι" είναι πχ τα χρωστούμενα του κράτους σε μιας μικρής επιχείρησης, η οποία αντίστοιχα δεν μπορεί να πληρώσει της υποχρεώσεις της και της πλειστηριάζονται στοιχεία.
Τοιούτος λαός, τοιούτοι άρχοντες...