geralt - pixabay |
Ιστορικός - Δρ Βαλκανικού Πολιτισμού
Το 1930 η ελληνική κυβέρνηση απελαύνει παλαιομοσουλμάνους αντικεμαλικούς από τη Θράκη γιατί το ζήτησε η Τουρκία. Τότε ξεκίνησε η τουρκοποίηση μιας θρησκευτικής μειονότητας τα αποτελέσματα της οποίας ζουμε στις μέρες μας.
Το 1999 η κυέρνηση Σημίτη παραδίδει στην ουσία τον ηγέτη του κουρδικού απελευθερωτικού αγώνα Οτσαλάν στην Τουρκία για το καλό μας, μια χώρα που σκότωσε χωρίς συνέπειες τουλάχιστον 1.5 εκατομμυριο Έλληνες το 1922 και κατέχει παράνομα το 40% της Κύπρου έχοντας παραβιάσει κάθε ίχνος συνθήκης που έχουμε υπογράψει.
Το 2018 η ελληνική δικαιοσύνη υποχωρόντας σε πολιτικές πιέσεις για λόγους δήθεν δημόσιου συμφέροντος αναστέλλει τη χορήγηση ασύλου σ' έναν άνθρωπο που δικαιούνταν άσυλο.
Τι θα μπορούσαμε να κάνουμε θα πει κάποιος; Να καταγγείλλουμε την Τουρκία στους διεθνείς οργανισμούς αντί να στηρίζουμε την ευρωπαϊκή προοπτική της. Να απαιτήσουμε από τους συμμάχους μας να αναλάβουν τις ευθύνες τους αλλιώς η βάση της Σούδας να δοθεί σε όποιον είναι πρόθυμος να αποδείξει ότι είναι σύμμάχος και πολλά άλλα.
Αλλά δε θα τα κάνει η κυβέρνηση όπως δεν τα έχουν κάνει και οι προηγούμενες.
Μόνο μια απορία μου μένει αφού δεν ήμασταν ικανοί να έχουμε κράτος και διαρκώς υποχωρούμε στις τουρκικές αξιώσεις, το 1821 γιατί έγινε; Για ποιο λόγο θελήσαμε να απαλλαγούμε από τον τουρκικό ζυγό αφού ποτέ δεν πάψαμε να είμαστε γιουσουφάκια;
Μάλλον ποτέ δε θα πάρω απάντηση.