...Και οι έννοιες "Ηθική" και "Ανθρωπος" δεν αφορούν τος Σαρδανάπαλους της εγχώριας πολιτικής. Οι αντιδράσεις τους δεν κινούνται απλώς στο Εγελειανό δυαδικό σχήμα της δημιουργίας και της καταστροφής. Εκπροσωπούν στη λογική τους άποψη μόνο την καταστροφή σε τούτη τη χώρα.
Και δυστυχώς μέχρι σήμερα βρεθήκαμε σε αδυναμία να προσδιορίσουμε αυτή την πραγματικότητα. Και τούτο έχει προκαλέσει τη σύγχυση, το χάος στη συνείδησή μας, που ζημίωσαν την ιδέα της ελευθερίας της συνείδησης, την αναγνώριση της αλήθειας.
Το χαρακτηριστικό των εποχών που πέρασαν είναι οι μεταβολές που στριφογυρίζουν στα ίδια θέματα έτσι, που θα μπορεί κανείς ξεσκεπάζοντας τα ποικίλα αυτά τοπία, να αναγνωρίζει τις ίδιες συνθέσεις και τις ίδιες αδυναμίες ή επιδιώξεις.
Η Ηθική αντίληψη είναι μόνιμη αξία αναζητούμενη, αλλά και απωθούμενη ταυτόχρονα από τον άνθρωπο. Η επιστήμη της εποχής εμπνέεται από το ένστικτο της δύναμης. Ηθική είναι το όνομα της εσωτερικής συμπεριφοράς του ανθρώπου. Οι κοινωνικές σχέσεις έγιναν με το πέρασμα του χρόνου πιο σύνθετες και περίπλοκες. Τα συστατικά που τις απαρτίζουν άλλαξαν και έτσι αλλαγμένες εμφανίζονται και οι κοινωνικές αντιλήψεις.
Και έτσι εξηγούνται πολλές δυσαρμονίες στην ελληνική κοινωνία. Η Ηθική παρέμεινε αδρανής θεατής των μετατροπών και έμεινε ξένη στην καινούργια κατάσταση των ομαδικών συνυπάρξεων. Τις ηθικές αντιλήψεις τις παρουσίασε η νέα πολιτική αντίληψη των εγχώριων απατεώνων της εξουσίας.
Και έτσι δεν ασχολούμαστε με τις πλάνες που συνέβαλαν για να φτάσουμε στο απρόβλεπτο τέρμα. Και να δούμε προπαντός αν ήταν αναπόφευκτη η μοίρα αυτή ή αν μπορούμε ή μπορούσαμε να την αποτρέψουμε ή να την κατευθύνουμε με σιγουριά προς ένα τέρμα, που να βρίσκεται σε κάποια σχέση με την αρχή και τις προθέσεις.