Freepen.gr - Ο Ιωάννης Μπαλωμένος - Αρχιλοχίας ε.α από μάγειρα στον Στρατό Ξηρά βρίσκεται πλέον σεφ σε μεγάλο εστιατόριο στο Κονγκό
Ο κ. Μπαλωμένος παραχώρησε συνέντευξη στη δημοσιογράφο, Βάλια Αμπατζή και τα Στρατιωτικά Θέματα την οποία μπορείτε να διαβάσετε ολόκληρη στην αρχική πηγή.
Ο Ιωάννης Μπαλωμένος όπως αναφέρει η ιστοσελίδα είχε αποχωρήσει από τον Στρατό δημιουργώντας το δικό του εστιατόριο στην Αθήνα. Ωστόσο η αφρικανική πρόκληση τον κέρδισε αντί για την ασφάλεια ενός μόνιμου κρατικού μισθού που επιδιώκουν πολλοί στην Ελλάδα.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Στην προηγούμενη συνέντευξη είχαμε μιλήσει για την μετά το στρατό ζωή στην Ελλάδα. Τώρα πια σε βρίσκουμε στην Αφρική πως έγινε αυτό;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ:
Έτυχε μια πρόταση μέσω συναδέλφου που ζητούσαν να προσλάβουν Έλληνα Σεφ
σε μεγάλο αμιγώς Ελληνικό ala cart εστιατόριο στην Αφρική. Αφού είδα
ότι η πρόταση ήταν συμφέρουσα από οικονομικής απόψεως και η δουλειά
12αμηνη δεν το σκέφτηκα πολύ,και ενώ είχα πολύ καλές προτάσεις από
διάφορα εστιατόρια και ξενοδοχεία στην Ελλάδα γιατί ήταν κοντά στις
αρχές της καλοκαιρινής σεζόν αποφάσισα να έρθω Αφρική στο Κογκό. Η
συμφωνία έγινε το Μάρτιο κατά τη διάρκεια της έκθεσης food expo δηλαδή
τον Μάρτιο. Στο Κογκό πήγα στις 6 Μαΐου το 2016.
ΕΡΩΤΗΣΗ: το έχεις μετανιώσει που βγήκες στην αποστρατεία;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ : Οχι
δεν μετάνιωσα σε καμία περίπτωση γιατί η απόφαση μου ήταν
κατασταλαγμένη. Ήξερα τι ήθελα αλλά και τι μπορούσα το οποίο δεν
μπορούσα να αποδώσω στα στενά πλαίσια της υπηρεσίας. Βέβαια τα 18 μου
χρόνια στην υπηρεσία ήταν καταλυτικά για μένα γιατί μου δόθηκε έστω και
δύσκολα λόγω δουλειάς να κάνω αυτό που ήθελα σε σπουδές στον τομέα μου
για την εξέλιξη μου και γενικότερα για την μετέπειτα πορεία μου. Θέλω εν
ολίγοις να πω ότι ευχαριστώ την υπηρεσία αλλά και ανθρώπους μέσα σε
αυτή όπως ανώτεροι μου και Δκτες μου που πίστεψαν στα προσόντα μου
πολλές φορές και με βοήθησαν σε πολλούς τομείς να αναδείξω την υπηρεσία
σε γενικότερο επαγγελματικό πλαίσιο. Βέβαια εγώ ήμουν πάντα το ανήσυχο
"πνεύμα" και όπως λέει ένας παλιός Δκτης μου ακόμη και σήμερα (που είμαι
σίγουρος πως θα το διαβάσει και θα χαμογελά από ευχαρίστηση) ότι πάντα
έπαιρνα ριψοκίνδυνες αποφάσεις....και είχε δίκιο γιατί εγώ ζητούσα κάθε
μέρα το κάτι παραπάνω που φάνταζε δύσκολο ως ακατόρθωτο σε πολλούς.