 |
| PublicDomainPictures / pixabay |
εκπαιδευτικός
Πολλοί γονείς κατά την περίοδο της εορταστικής, σχολικής παύσης των Χριστουγέννων ,σκέφτονται τι θα μπορούσαν να κάνουν για να μην είναι οι ημέρες αυτές κενές δραστηριοτήτων στα παιδιά. Αρκετοί, εναλλακτικά, ωθούν τα παιδιά στην ανάγνωση ποιοτικών βιβλίων, στις εκδρομές που εμπλουτίζουν τα ερεθίσματα, στα επιτραπέζια που παίζει όλη η οικογένεια,στα mind games κάθε είδους αλλά και σε κάθε δράση που θεωρούν πρόσφορη για τα παιδιά. Όλα αυτά είναι θεμιτά και καλοδεχούμενα αφού λειτουργούν υποστηρικτικά στη θύραθεν παιδεία των νεαρών παιδιών.
Πέρα όμως από τα ερεθίσματα αυτά υπάρχουν και βιωματικές δραστηριότητες δυνατές, καρδιακές, ζωογόνες, ανατρεπτικές που "οξυγονώνουν" το ψυχοσυναισθηματικό απόθεμα των παιδιών και βάζουν σε άλλη βάση τους στόχους του παιδιού της σχολικής ηλικίας. Δυναμώνουν τον αξιακό τους κώδικα και δίνουν το στίγμα των επιλογών του παιδιού σαν προτεραιότητα ζωής. Μιας ζωής μακριά από τα ξυλοκέρατα της εμπορικότητας,των φτηνών και ανούσιων στιγμών,των εφήμερων δεδομένων που τόσο διασπούν το παιδί. Ας δούμε, αδρομερώς, μερικές.
1.Επίσκεψη της οικογένειας σε ένα νοσοκομείο.Εκεί ,επιλέγουμε τους πιο μοναχικούς ασθενείς και τους κάνουμε παρέα μαζί με τα παιδιά μας.(Με υγιονομικούς όρους πάντα.)
2.Ο θεσμός του'' ζεστού πιάτου'' της ημέρας.Η οικογένεια μαγειρεύει ένα πιάτο παραπάνω (εαν δύναται) και το προσφέρει σε έναν άνθρωπο της γειτονιάς που είναι φτωχός.Το επαναλαμβάνει όσο πιο συχνά μπορεί...
3.Κανένα παιχνίδι δεν είναι για πέταμα! Έτσι,όσα παιχνίδια έπαιξαν τα παιδιά μας και τα βαρέθηκαν τα προσφέρουμε σε παιδάκια που δεν έχουν παιχνίδια για να παίξουν και αυτά.
4.Τα Κάλαντα της χαράς! Πολλές ενορίες και σύλλογοι λένε τα κάλαντα σε πτωχοκομεία,στέγες γερόντων,ορφανοτροφεία τις μέρες αυτές. Η επιλογή , τα παιδιά μας και εμείς να πούμε τα κάλαντα σε αυτούς τους ανθρώπους του πόνου, είναι ουσιαστική πράξη έπρακτου και αγαπητικού δοσίματος της καρδιάς.
5. Στα σοφρωνιστικά ιδρύματα της χώρας κάποιοι όμιλοι φροντίζουν για τους φυλακισμένους ανθρώπους που είναι εκεί.Τους επισκέπτονται τακτικά,βοηθούν σε είδη ή χρήματα τους εμπερίστατους κρατούμενους. Η συμμετοχή των παιδιών(προεφηβικής ηλικίας και άνω) στις δράσεις υπέρ των φυλακισμένων εμπλουτίζει τις ψυχές με το αγαθό της αυτοπροσφοράς στον συνάνθρωπο.
Οι παραπάνω δράσεις είναι ενδεικτικές και μπορούν να γίνουν από μια οικογένεια όχι μόνο τις ημέρες των εορτών άλλα όλο τον χρόνο.Προσφέρουν πολλαπλά στα παιδιά,αλλά ενισχύουν και την ενότητα και τη συνοχή της οικογένειας με ανεπανάληπτο τρόπο ,αφού οι επιλογές των γονέων δείχνουν το κριτήριο τους σαν παράδειγμα στα παιδιά. Βασίζονται δε όλες στον Ευαγγελικό λόγο της ορδόδοξης ορθοπραξίας που στέργει τον διπλανό σου,που πρέπει να αντιμετωπίζεται όπως ο ίδιος ο Χριστός.
Στην παιδαγωγία δεν υπάρχουν αδιέξοδα αλλά νωθρές πράξεις και έλλειψη θέλησης.Μακάρι η θέληση των γονέων να είναι πάντοτε ενεργή προς όφελος μιας ποιοτικής παιδαγωγιάς του προσώπου του παιδιού.