Καταρχήν να εξηγηθώ. Όταν αναφέρω ανύπαρκτη εκκλησία εννοώ το αρχιερατείο, διότι η Εκκλησία του Χριστού ζει εις τον αιώνα και όπως ο Ιδιος είπε «Καί πύλαι ἅδου οὐ κατισχύσουσιν αὐτῆς».
Πάνω λοιπόν που χαμογελάσαμε με την ανακοίνωση της Ιεράς Συνόδου για το σκοπιανό και το όνομα της Μακεδονίας (που χάλασε αρκετούς συστημικούς δημοσιογράφους αλλά και βουλευτές της ΝΔ όπως ο Δένδιας), ο αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος ήρθε να μας προσγειώσει.
Ο αρχιεπίσκοπος ξεκαθάρισε ότι δεν είναι υπέρ των συλλαλητηρίων και των λαοσυνάξεων, γιατί «η Εκκλησία πορεύεται με αγάπη». Και ποιος του είπε ότι οι λαοσυνάξεις για τα δίκαια βγάζουν μίσος;
Η αλήθεια δυστυχώς είναι τραγική για τον Ιερώνυμο και την ελλαδική εκκλησία επί των ημερών. Τρώει το ένα χαστούκι μετά το άλλο, αποκαθηλώνεται η πίστη με σειρά νόμων, ρυθμίσεων κι αποφάσεων αλλά ο...προκαθήμενος δεν ανησυχεί. Ο ιστορικός του μέλλοντος δε θα αφιερώσει πολλές γραμμές για τα έργα και τις ημέρες του.
Τον αδειάζουν βγάζοντας χρυσαυγίτικη την εκκλησία, ενώ αυτός έκανε ότι καλύτερο μπορούσε για να λύσει τα χέρια της κυβέρνησης στην παράδοση του ονόματος της Μακεδονίας.
Τι έκανε;
Είπε μεν ότι η εκκλησία είναι κατά της χρήσης του όρου "Μακεδονία", αλλά πάτησε φρένο στο να ξεσηκωθεί ο λαός. Αυτό δηλαδή ακριβώς που φοβούνται. Αυτό που δεν έκανε όταν ανεμικά καταδίκασε τις εκάστοτε αποφάσεις και ρυθμίσεις της σημερινής κυβέρνησης που έρχονταν ενάντια στη διδασκαλία του Χριστιανισμού.
Η εκκλησία θα μπορούσε να κινητοποιήσει τον κόσμο, να τον βγάλει στους δρόμους σε όλες τις πόλεις για συλλαλητήρια σε ολόκληρη τη χώρα.
Αυτό που τρέμουν κυβέρνηση κι αντιπολίτευση. Διότι αν δούμε συγκεντρώσεις όπως εκείνες στις αρχές της δεκαετίας του 1990, δύσκολα ο Τσίπρας δε θα παραδώσει τη Μακεδονία αφού θα θέσει σε κίνδυνο την πολυαγαπημένη του καρέκλα.
Το πιο σημαντικό γρανάζι...