Φθινόπωρο του 1989, στο δημοτικό ακόμη εγώ, περιμέναμε όλοι εκείνο το μεσημέρι που θα ξεκινούσε το πρώτο από τα δύο ιδιωτικά τηλεοπτικά κανάλια. Το Mega Channel. Το άλλο, γνωστό ως Νέα Τηλεόραση δεν ξεκίνησε ποτέ.
Το Mega ενώ ξεκίνησε καλά, τελικά διέψευσε τις μεγάλες προσδοκίες μας. Ίσως λόγω ιδιοκτησίας, ίσως για ο,τιδήποτε άλλο πέτυχε να ταυτιστεί με το πιο βαθύ σύστημα. Υποστήριξε αντεθνικές κυβερνήσεις ενώ έπαιξε κι αυτό megalo ρόλο στην ηθική κατρακύλα της τηλεόρασης με φτηνά shows κλειδαρότρυπας, ρεάλιτυ και σειρές οι οποίες σταδιακά βασίστηκαν στην προσέγγιση του ανθρώπου ως ένα λαχταριστό κομμάτι κρέας.
Δεν ακούσαμε άλλωστε megali δημοσιογράφο με διπλό πολιτικό ρόλο σήμερα να παραδέχεται κάποτε ότι κρατούσε ρεπορτάζ κάτω από το μαξιλάρι της;
Το Mega έλεγε πάντα αυτά που ήθελε η ιδιοκτησία του. Αυτό βέβαια είναι απολύτως λογικό. Αυτός που πληρώνει, έχει και τον πρώτο λόγο. Βέβαια με τόσα δάνεια και χρέη που έχει το κανάλι, δεν ξέρουμε τελικά ποιος θα τα πληρώσει. Η ουσία είναι ότι το παράκανε και χαρακτηριστικό παράδειγμα το Δημοψήφισμα του 2015.
Το Mega δεν ήταν αυτό που στήριζε μνημόνια και μετά εντελώς ηλίθια και υποκριτικά όπως τόσοι άλλοι δημοσιογράφοι ρωτούσαν με πίεση τους υπουργούς: "πείτε μας, πείτε μας, θα απολύσετε δημοσίους υπαλλήλους;", αυτό δηλαδή που εξαρχής χρειαζόταν η χώρα για να μαζέψει τα οικονομικά της. Ή μήπως έδωσε ποτέ, έστω και λίγα λεπτά χώρο και χρόνο να ακουστεί η εναλλακτική πρόταση για έξοδο από τα μνημόνια;
Οι μέτοχοι του Mega πήραν ό,τι ήταν να πάρουν επί 25 χρόνια. Δεν το χρειάζονται άλλο. Άλλωστε κάποιοι έχουν άλλα τηλεοπτικά κανάλια. Αυτό είναι και το αποτέλεσμα όταν στον Τύπο μπλέκονται επιχειρηματίες άλλων κλάδων που δεν τον πονούν και δεν τον αγαπούν.
Το επιχείρημα των 420 οικογενειών το σέβομαι αλλά αναγνωρίζω τη χρηστικότητά του για να συγκινήσει την κοινωνία.
Ξέρετε πόσες 420 οικογένειες βάζουν καθημερινά λουκέτο στην Ελλάδα (ο Γιώργος και η Μαρία του τίτλου); Αυτές δεν αξίζει να διασωθούν; Και οικογένειες που πάλευαν καθημερινά μέσα στις φουρτούνες δίχως να υπηρετήσουν Σημίτιδες, Γιωργάκηδες και μνημονιάκηδες. Οικογένειες δίχως δάνεια, που δεν ήξεραν άλλα και έλεγαν διαφορετικά.
Είναι δίκαιο να σωθεί το Mega; Δεν ξέρω. Το μόνο που ξέρω είναι ότι επί χρόνια, λίγο λίγο, κάθε μέρα άρχισε να δημιουργείται για αυτό η εικόνα του "ό,τι χειρότερο" και δε φάνηκε να αντιδρά σε αυτό.
Αν πάντως σωθεί, έστω για ιστορικούς λόγους ως το πρώτο ιδιωτικό κανάλι, τότε θα πρέπει να πιάσει το νήμα από την αρχή και να μην ξανακάνει τα ίδια λάθη.
Α ξέρω και κάτι άλλο. Δε θέλω να πληρώσω τα δάνειά του.