Οι διαφωνίες των λαών προέρχονται από την εκλογή των δρόμων. Οποιαδήποτε αξία κι αν έχουν τα τέρματα, οι δρόμοι που ακολουθούν έχουν μεγαλύτερη αξία. Μεταφορικά το τέρμα λογίζεται σαν τον καρπό μιας επιδίωξης και μιας προσπάθειας.
Υπάρχουν βέβαια τέρματα, όπως τα προιόντα χωρίς τα οποία δεν μπορεί να ζήσει ο άνθρωπος, όπως για παράδειγμα η τροφή, που αποτελεί τη βάση της υπόστασης του ανθρώπου, που κατά σύμπτωση αποτελεί και το πιο φθηνό προιόν της ανθρώπινης υπόστασης. Στις λοιπές περιπτώσεις οι μόχθοι και οι θυσίες αποτελούν τον περιοριστικό παράγοντα της πορείας και των επιδιώξεων.
Το μέτρο προσδιορίζεται από τη λογική λειτουργία που προσδιορίζει την τιμή και το κόστος κάθε πορείας. Για την εκτίμηση αυτών των συνθηκών καταφεύγουμε στην ιδέα των μεταβολών. Οι μεταβολές είναι στοιχεία της κοσμικής λογικής. Χωρίς τις μεταβολές δεν μπορεί να αποκατασταθούν οι ισορροπίες.Οι συνθέσεις και οι καινούργιες δημιουργίες υπακούουν στον νόμο του Hegel των θέσεων και των αντιθέσεων.
Η μονοσήμαντη πορεία ενός γεγονότος οδηγεί στο αδιέξοδο. Η σταθερότητα και και η στασιμότητα είναι φανταστικές καταστάσεις, ενώ στην πραγματικότητα αναπτύσσονται διαρκώς μεταβαλλόμενα καθεστώτα. Η πρωτόγονη αδυναμία να συλλάβει το νόημα των μεταβολών προκαλούσε τη συσσώρευση και το ξέσπασμα αυτών των μεταβολών και σαν αναπόφευκτο αποτέλεσμα την εμφάνιση των καταστροφών.
Η αλήθεια και η πραγματικότητα είναι οι μεταβολές που δεν τις πρόσεξαν και δεν προπαρασκευάστηκαν οι άνθρωποι για να τις αντιμετωπίσουν. Είναι γνωστό ότι οι ψυχικές προσαρμογές δημιουργούνται μέσω του πνεύματος. Με αυτό θα αντιμετωπιστεί και το πρόβλημα των μεταβολών. Οι μεταβολές σε αντίθεση προς τη σταθερότητα εξασφαλίζουν την πρόοδο κια την τελειότητα.
Το υπόστρωμα της ζωής που αναφέρεται στη σταθερότητα των ιδεών ανήκει στην πρωτόγονη νοοτροπία, που δεν μπορούσε ούτε καν τις φυσικές μεταβολές να αντιληφθεί και να αντιμετωπίσει. Ο χώρος που κατέχεται από τις αντιλήψεις αυτές προσδιορίζει και το μέγεθος της πνευματικής ανάπτυξης των λαών.
Δημιουργούνται διαρκώς με την εξέλιξη καινούργια πεδία ισορροπιών. Τις ισορροπίες επιδιώκει και αποκαθιστά η λογική λειτουργία. Οταν η ανθρώπινη λογική κατορθώσει να παρακολουθεί και να εκτιμά τις μεταβαλλόμενες ισορροπίες θα έχει επιτύχει το μεγαλύτερο σκοπό των αιώνων. Θα έχει καταργήσει τις συγκρούσεις.