Του Στρατή Μαζίδη
Ο Σκοπιανός πρωθυπουργός Ζόραν Ζάεφ δε διαπραγματεύεται, όπως δήλωσε στον Spiegel, το όνομα της χώρας του:
«Το όνομά μας είναι η περηφάνια και η ταυτότητά μας. Δε διακρίνω κανένα
λόγο για την απαίτηση να το αλλάξουμε στο σύνταγμά μας, αυτό θα έπληττε
την αξιοπρέπειά μας».
Επί της ουσίας το μόνο που έχει δώσει ο Σκοπιανός πρωθυπουργός είναι κάτι λαμαρίνες που ξεκρεμάστηκαν πριν λίγες ημέρες.
Στο ίδιο ανυποχώρητο μήκος κύματος κινείται και ο Σκοπιανός ΥΠΕΞ, Ντιμιτρόφ.
Απεναντίας στην Ελλάδα έχουμε έναν Τσίπρα που στο Βελιγράδι προέτρεπε τους Σκοπιανούς να μη δηλώνουν μοναδικοί απόγονοι του Αλέξανδρου ενώ χαρακτήριζε ετερόκλητους όχλους τους Ελληνες που έδωσαν το "παρών" στα μεγάλα συλλαλητήρια.
Ο δε Νίκος Κοτζιάς μιλά για νύφες που έχουν ήδη όνομα και απλά τώρα κουβεντιάζουν το επίθετό τους.
Αντί να είμαστε εμείς αυτοί που δεν κάνουν βήμα πίσω υπερασπιζόμενοι την ιστορία τους, είναι οι Σκοπιανοί! Οι Σλάβοι γείτονές μας δε διαπραγματεύονται την ψευτο-Μακεδονία τους, την ψευτο-ιστορία τους και την ψευτο-κληρονομιά τους.
Αντί αυτοί να αφήνουν κάθε φορά κάτι πίσω στο τραπέζι, είμαστε εμείς που διαπραγματευόμαστε / παραχωρούμε τα πάντα..
Κάπου έχουμε μπερδευτεί. Οι Σκοπιανοί συμπεριφέρονται ως οι κύριοι της Μακεδονίας μη κάνοντας βήμα πίσω, και οι Ελληνες ως οι φιλόδοξοι άρπαγές της που απέτυχαν.