 |
| Kaufdex - pixabay |
Η κλιμάκωση που παρατηρείται στη Συρία σε βάρος ρωσικών στόχων ανοίγει μια νέα πτυχή στον πόλεμο σύμφωνα με ανάλυση του The Saker για το unz.com.
Παρουσίαση για τη Freepen.gr: Στρατής Μαζίδης
Ο Saker επικεντρώνεται σε τρία περιστατικά. Το πρώτο η επίθεση στην αεροπορική βάση του Χμεϊμίμ, το δεύτερο η κατάρριψη του Su-25 με προηγμένη τεχνολογίας φορητό αντι-αεροπορικό στο Ιντλίμπ και το τρίτο ο βομβαρδισμός του Συνασπισμού των ΗΠΑ με περί τους 200 Ρώσους νεκρούς, ως επί το πλείστον μισθοφόρους της Wagner.
Κατά το Saker τα παραπάνω αν παρατηρηθούν σε ένα ενιαίο κάδρο αφήνουν την εντύπωση μιας αντιρωσικής εκστρατείας για να την τιμωρήσουν οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους για την αποτυχία τους στη Συρία. Ο καθηγητής θεωρεί πως α. ΗΠΑ-Ισραήλ ταπεινώθηκαν στη Συρία, ο Ασαντ παρέμεινε Πρόεδρος και το ISIS ηττήθηκε β. υποσχέθηκαν νίκες στην κοινή τους γνώμη, γ. έρχονται προεδρικές εκλογές στη Ρωσία οπότε είναι χρήσιμη η φθορά του Πούτιν και δ. επικρατεί η άποψη πως "αφού δεν κερδίσαμε εμείς, δε θα νικήσει κανένας".
Αυτό σημαίνει ότι η Μόσχα μπορεί να νίκησε τους τρομοκράτες αλλά όχι τη Δύση στη Συρία. Ο Saker όμως εκτιμά ότι η Ρωσία έχει περιθώρια αντίδρασης.
Ως πρώτο βήμα αναφέρει την εργαλειοποίηση της Τουρκίας. Η Μόσχα βάζει μπροστά την Αγκυρα για να χτυπήσει τους Κούρδους που υποστηρίζονται από τις ΗΠΑ. Οι ΗΠΑ πολύ δύσκολα θα βομβαρδίσουν τον τουρκικό στρατό σε σχέση με το συριακό ή τη Χεζμπολάχ.
Ο αρθρογράφος θεωρεί ότι οι σχέσεις Τουρκίας - ΗΠΑ είναι τόσο άσχημες, ειδικά από την πρώτη πλευρά ώστε δεν αποκλείεται οι Τούρκοι μαζί με τους Κούρδους να πλήξουν και Αμερικάνους στη Συρία. Εκτιμά πως οι ΗΠΑ φυσικά παραμένουν ισχυρές εντός Τουρκίας και πως αυτό συνιστά κίνδυνο για τον Ερντογάν, του οποίου όμως η δημοφιλία θα ανέβει αν επιδεινώσει κι άλλο τις σχέσεις του με τις ΗΠΑ.
Το δεύτερο βήμα είναι η ενίσχυση του συριακού στρατού με μοντέρνα αντι-αεροπορικά όπλα μολονότι κανείς δε γνωρίζει τι ακριβώς έχει στείλει η Μόσχα στη Συρία. Ωστόσο ο συντάκτης εκτιμά ότι αν και ακριβά, τα Pantsir S-1 και τα 9Κ33 verba φορητά αντι-αεροπορικά αποτελούν μια πολύ καλή λύση διότι ΗΠΑ και Ισραήλ δε θα μπορούν να προσδιορίσουν τη θέση τους και από που μπορεί να χτυπηθούν. Από την άλλη όμως αυτό θα μπορούσε να οδηγήσει ως αντίποινο σε έτι περισσότερους εξοπλισμούς των τρομοκρατών.
Ο Saker εκτιμά ότι το βασικότερο πρόβλημα της Μόσχας είναι ότι Αμερικάνοι και Ισραηλινοί δρουν ανενόχλητοι. Η αλλαγή αυτού του status συνιστά μια χρονοβόρα διαδικασία. Πρώτα θα υπάρξουν μεμονωμένες περιπτώσεις όπως η κατάρριψη του ισραηλινού F-16 που ήταν ένα πρώτο βήμα. Η αλλαγή των στόχων των επιθέσεων από πχ κέντρα διοίκησης και αποθήκες, σε κινητές μονάδες θα σημάνει πως οι ΗΠΑ και το Ισραήλ θα έχουν αντιληφθεί ότι οι πρωταρχικοί τους στόχους είναι πλέον καλά προφυλαγμένοι. Η αναχαίτιση των αεροπορικών επιθέσεων θα έκανε πολύ ευκολότερη τη δουλειά της Δαμασκού και των συμμάχων της. Αναγκαία όμως αρχή η ενίσχυση της αντι-αεροπορικής της άμυνας.
Ο αρθρογράφος αρχίζει να θεμελιώνει την άποψη ότι η Αυτοκρατορία [ΗΠΑ] αποφάσισε να επιχειρήσει μια μερική «επανασυγκέντρωση-reconquista» της Συρίας, ακόμη και ο Macron αρχίζει να μιλά για επέμβαση σε βάρος της Συρίας λόγω των δήθεν χημικών όπλων. Τουλάχιστον, οι ΗΠΑ θέλουν να κάνουν τους Ρώσους να πληρώνουν όσο το δυνατόν υψηλότερη τιμή για το ρόλο τους στη Συρία. Περαιτέρω στόχοι των ΗΠΑ στη Συρία περιλαμβάνουν:
- Η επιβολή ενός de-facto κατακερματισμού της Συρίας με την ανάληψη του ελέγχου του συριακού εδάφους ανατολικά του ποταμού Ευφράτη (θα μπορούσαμε να το ονομάσουμε "σχέδιο C έκδοση 3.0"),
- Η κλοπή των πετρελαίων φυσικού αερίου που βρίσκονται στη βορειοανατολική Συρία
- Η δημιουργία ελεγχόμενης από τις ΗΠΑ ζώνης από την οποία μπορούν να προγραμματιστούν και να εκτελεστούν ενέργειες από Κούρδους, "καλούς" και κακούς τρομοκράτες
- Το σαμποτάρισμα οποιωνδήποτε διαπραγματεύσεων ειρήνης που υποστηρίζονται από τη Ρωσία
- Τη στήριξη των επιχειρήσεων του Ισραήλ εναντίον των δυνάμεων του Ιράν και της Χεζμπολάχ στο Λίβανο και τη Συρία
- Τακτικές επιθέσεις εναντίον συριακών δυνάμεων που προσπαθούν να απελευθερώσουν τη χώρα τους από ξένους εισβολείς
- Παρουσιάζοντας την εισβολή και την κατοχή της Συρίας ως μία από τις "νίκες" που υποσχέθηκε το Trump στο MIC και το λόμπι του Ισραήλ
Μέχρι στιγμής, η απάντηση της Ρωσίας σε αυτήν την αναπτυσσόμενη στρατηγική ήταν μάλλον παθητική και η τρέχουσα κλιμάκωση δείχνει έντονα ότι μπορεί να χρειαστεί μια νέα προσέγγιση. Η κατάρριψη του Ισραηλινού F-16 είναι ένα καλό πρώτο βήμα, αλλά πρέπει να γίνουν πολλά ακόμα για να αυξηθεί δραματικά το κόστος που θα πρέπει να πληρώσει η αυτοκρατορία για τις πολιτικές της έναντι της Συρίας. Η αύξηση του αριθμού των ρωσικών σχολιαστών και αναλυτών που απαιτούν μια ισχυρότερη αντίδραση στις τρέχουσες προκλήσεις μπορεί να είναι ένα σημάδι ότι κάτι βρίσκεται στα σκαριά.