[Πολλαπλασιάζονται μηνύματα συναγερμού, σε συγκλίνοντα άρθρα, πληροφορίες και δηλώσεις περί επικείμενης μεγάλης επίδειξης «συντριπτικής δυνάμεως» των ΗΠΑ και ΝΑΤΟ, με καταιγιστικό βομβαρδισμό της Συρίας , που ενώ φαίνονται να αντιφάσκουν και διαψεύδονται (;) από το συγχαρητήριο μήνυμα Τραμπ στον Πούτιν και την ανακοίνωση περί μελλοντικής συνάντησης, εντούτοις ενισχύονται από αντίρροπα στοιχεία: Το μήνυμα Τραμπ εστάλη κατά παράβαση εισηγήσεων των στρατιωτικών «συμβούλων» του Προέδρου, των οποίων λακωνική «οδηγία», να μη στείλει συγχαρητήρια, διέρρευσε στον αμερικανικό Τύπο. Ο Τραμπ επέμενε προχθές στο Τουίτερ, προ της κατακραυγής, ότι « να τα έχουμε καλά με την Ρωσία (και με άλλους) είναι καλό, δεν είναι κακό». Αλλά η κλιμακούμενη αντιρωσική υστερία, τροφοδοτούμενη από τις κραυγές του Λονδίνου, τείνει να καταπνίξει την φευγαλέα αισιοδοξία για ύφεση. Το κατωτέρω άρθρο αποτελεί την συνοπτικότερη παρουσίαση των ενδείξεων για την αναμενόμενη καταιγίδα. Πολύ εκτενέστερο σχετικό άρθρο του Fredrico Pieraccini, υπενθυμίζει ότι ο Αρχηγός του Ρωσικού Επιτελείου στρατηγός Βαλέρι Γκερασίμωφ και άλλοι Ρώσοι στρατιωτικοί εκπρόσωποι προειδοποίησαν ότι η Ρωσία θα εφαρμόσει αντίποινα σε περίπτωση ρωσικών θυμάτων, πλήττοντας βομβαρδιστικά και πυραύλους αλλά και τις βάσεις εκτόξευσής τους (πλωτές ή χερσαίες).Συγκέντρωση στόλων στην Ανατολική Μεσόγειο σε συνδυασμό με τις συγκλίνουσες πληροφορίες επιβαρύνουν τους οιωνούς για τις εξελίξεις στην περιοχή μας]
Παρουσίαση: Μιχαήλ Στυλιανού
Στις 17 Μαρτίου το ρωσικό Γενικό Στρατηγείο προειδοποίησε για μιαν επικείμενη επίθεση εναντίον της Συρίας, χωρίς να δώσεις περισσότερες λεπτομέρειες. Ορισμένες πληροφορίες μένουν φυσικά μυστικές, αλλά η αμερόληπτη ανάλυση των διαθέσιμων πληροφοριών οδηγεί στο ίδιο συμπέρασμα. Ας εξετάσουμε τα γεγονότα.
Το αμερικανικό ναυτικό έχει αναπτύξει πολεμικά σκάφη στην Ερυθρά Θάλασσα, στην Μεσόγειο και στον Περσικό Κόλπο. Είναι έτοιμα σε δεδομένη στιγμή να εκτοξεύσουν 400 πυραύλους Τόμαχωκ, μεγάλου βεληνεκούς, εναντίον στόχου στην Μέση Ανατολή. Πύραυλοι Κρουζ από θαλάσσης έπληξαν την Συρία τον Απρίλιο. Οι στρατιωτικές δραστηριότητες στη νήσο Ντιέγκο Γκαρσία, στον Ινδικό Ωκεανό, καλύπτονται από άκρα μυστικότητα, αλλά είναι γνωστό ότι τα 5 στρατηγικά βομβαρδιστικά στην εκεί βάση μπορούν να εκτοξεύσουν τουλάχιστον 100 πυραύλους Κρούζ και άλλα βλήματα ακριβείας για να παρατείνουν την επίθεση. Αυτό σημαίνει ότι τουλάχιστον 500 πύραυλοι Κρουζ μπορούν να εκτοξευθούν την τελευταία στιγμή.
Στις 17 Μαρτίου, ο Ρώσος υπουργός των Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρώφ αποκάλυψε ότι η Βρετανία, η Γαλλία και μερικές άλλες χώρες επιπλέον των ΗΠΑ έχουν σε δράση στη Συρία ειδικές δυνάμεις που επιτίθενται απροκάλυπτα εναντίον του συριακού στρατού. Αλλά δεν είναι απλώς οι κομάντος Στις 16 Μαρτίου ανακοινώθηκε ότι η Βρετανία έχει μεταφέρει ένα μεγάλο αριθμό στρατιωτών στην αμερικανική βάση του Αλ-Τανφ, κοντά στα σύνορα του Ιράκ. Αυτή η εξαιρετικής σημασίας βάση χρησιμοποιείται για τον σχεδιασμό του ΝΑΤΟϊκού πολέμου στην Συρία. Κλείνει τον διάδρομο που συνδέει τον Λίβανο με το Ιράν, μέσω Συρίας και Ιράκ. Ο όγκος της εκεί στρατιωτικής δύναμης, 2.300 στρατιωτών με τανκς και ελικόπτερα, είναι πολύ μεγάλος για να προορίζεται μόνο για την καταπολέμηση των ήδη σε πανωλεθρία τρομοκρατών του Ισλαμικού Κράτους.
Πριν την συγκέντρωση αυτών των δυνάμεων, οι ΗΠΑ είχαν ήδη εγκαταστήσει σε αυτή τη βάση 600 άνδρες με τεθωρακισμένα οχήματα. Αμερικανικές ενισχύσεις έχουν επίσης σταλεί στις πετρελαιοπηγές του Ομάρ.
Στις 12 Μαρτίου, η Νίκι Χάλι, πρεσβευτής των ΗΠΑ στον ΟΗΕ, απείλησε με στρατιωτική επίθεση εναντίον της Συρίας. Η πείρα έχει δείξει ότι οι ΗΠΑ πρώτα χτυπούν και έπειτα σκέφτονται για εξηγήσεις. Σίγουρα θα επινοήσουν κάποιο πρόσχημα για να δικαιολογήσουν τις ενέργειές τους.
Η ένταση ανεβαίνει από την περασμένη εβδομάδα. Για παράδειγμα τα μεγάλα ΜΜΕ δημιουργούν μέγα σκάνδαλο για μια μυστηριώδη υπόγεια βάση της Βόρειας Κορέας στη Συρία ! Αυτή η ιστορία του Πιονγκγιάνγκ να βοηθά την Συρία για την αναδημιουργία του χημικού οπλοστασίου της και άλλα τέτοια παραμύθια οργιάζουν στη δημοσιότητα
Η κλιμάκωση συνέπεσε με την συνάντηση, στις16 Μαρτίου στην Αστάνα, των υπουργών των Εξωτερικών της Ρωσίας, του Ιράν και της Τουρκίας. Απομένουν σχεδόν δύο εβδομάδες για την συνάντηση κορυφής των τριών, από την οποία μπορούν να προκύψουν αποφάσεις ικανές να ανατρέψουν τα Δυτικά σχέδια για την Συρία. Οι προθεσμίες στενεύουν. Κατά την αμερικανική άποψη, η παρεμπόδιση μιας τέτοιας εξέλιξης επιβάλλει επείγουσα δράση.
Τα σχέδια της Ουάσιγκτων περιλαμβάνουν τον διαμελισμό της Συρίας, έτσι ώστε ένα μεγάλο τμήμα της να μείνει υπό τον έλεγχο του Δυτικού Συνασπισμού υπό την αμερικανική διοίκηση. Οι Αμερικανοί συγκαλούν ήδη τα δημοτικά συμβούλια των περιοχών ανατολικά του Ευφράτη. Για να εξασφαλίσουν ότι η Ουάσιγκτον θα έχει λόγο στις μελλοντικές διαπραγματεύσεις για το μέλλον της κατασπαραγμένης από τον πόλεμο χώρας, οι Αμερικανοί πρέπει να διατηρήσουν αυτή την περιοχή με κάθε θυσία. Αλλιώς όλη η μέχρι τώρα δουλειά τους θα γίνει καπνός, η φήμη των ΗΠΑ στον κόσμο θα έχει εκτεθεί και η επιρροή τους στην Μέση Ανατολή θα έχει εξασθενίσει. Το να χάσουν στη Συρία θα σήμαινε μεγάλη ήττα στην αναμέτρησή τους με το Ιράν, τον ορκισμένο εχθρό τους. Τα σχέδια προβλέπουν την εκδίωξη των ρωσικών δυνάμεων. Η Συρία είναι το ιδεώδες πεδίο να το πετύχουν.
Εάν οι Ρώσοι καθιστούν απροκάλυπτα τον κόσμο ενήμερο για την αναμενόμενη επικείμενη επίθεση, είναι γιατί η απειλή είναι πράγματι πολύ σοβαρή. Και δεν φαίνεται να πρόκειται για μιαν επιχείρηση ενός απλού πλήγματος. Αυτό θα είναι κάτι πολύ σοβαρό –μια επιχείρηση μεγάλης κλίμακας, στοχεύουσας να «μαζέψει» την Ρωσία, να απωθήσει το Ιράν, να κερδίσει την υποστήριξη των πλουσίων πετρελαιοπαραγωγών αραβικών χωρών, να τις κάνει να πληρώσουν τεράστια ποσά για αμερικανικά όπλα και να αποδείξει στον κόσμο πως οι ΗΠΑ είναι πανταχού παρούσες και αδιάλλακτες την υπαγόρευση κάθε θέλησής τους.
Παρουσίαση: Μιχαήλ Στυλιανού
Στις 17 Μαρτίου το ρωσικό Γενικό Στρατηγείο προειδοποίησε για μιαν επικείμενη επίθεση εναντίον της Συρίας, χωρίς να δώσεις περισσότερες λεπτομέρειες. Ορισμένες πληροφορίες μένουν φυσικά μυστικές, αλλά η αμερόληπτη ανάλυση των διαθέσιμων πληροφοριών οδηγεί στο ίδιο συμπέρασμα. Ας εξετάσουμε τα γεγονότα.
Το αμερικανικό ναυτικό έχει αναπτύξει πολεμικά σκάφη στην Ερυθρά Θάλασσα, στην Μεσόγειο και στον Περσικό Κόλπο. Είναι έτοιμα σε δεδομένη στιγμή να εκτοξεύσουν 400 πυραύλους Τόμαχωκ, μεγάλου βεληνεκούς, εναντίον στόχου στην Μέση Ανατολή. Πύραυλοι Κρουζ από θαλάσσης έπληξαν την Συρία τον Απρίλιο. Οι στρατιωτικές δραστηριότητες στη νήσο Ντιέγκο Γκαρσία, στον Ινδικό Ωκεανό, καλύπτονται από άκρα μυστικότητα, αλλά είναι γνωστό ότι τα 5 στρατηγικά βομβαρδιστικά στην εκεί βάση μπορούν να εκτοξεύσουν τουλάχιστον 100 πυραύλους Κρούζ και άλλα βλήματα ακριβείας για να παρατείνουν την επίθεση. Αυτό σημαίνει ότι τουλάχιστον 500 πύραυλοι Κρουζ μπορούν να εκτοξευθούν την τελευταία στιγμή.
Στις 17 Μαρτίου, ο Ρώσος υπουργός των Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρώφ αποκάλυψε ότι η Βρετανία, η Γαλλία και μερικές άλλες χώρες επιπλέον των ΗΠΑ έχουν σε δράση στη Συρία ειδικές δυνάμεις που επιτίθενται απροκάλυπτα εναντίον του συριακού στρατού. Αλλά δεν είναι απλώς οι κομάντος Στις 16 Μαρτίου ανακοινώθηκε ότι η Βρετανία έχει μεταφέρει ένα μεγάλο αριθμό στρατιωτών στην αμερικανική βάση του Αλ-Τανφ, κοντά στα σύνορα του Ιράκ. Αυτή η εξαιρετικής σημασίας βάση χρησιμοποιείται για τον σχεδιασμό του ΝΑΤΟϊκού πολέμου στην Συρία. Κλείνει τον διάδρομο που συνδέει τον Λίβανο με το Ιράν, μέσω Συρίας και Ιράκ. Ο όγκος της εκεί στρατιωτικής δύναμης, 2.300 στρατιωτών με τανκς και ελικόπτερα, είναι πολύ μεγάλος για να προορίζεται μόνο για την καταπολέμηση των ήδη σε πανωλεθρία τρομοκρατών του Ισλαμικού Κράτους.
Πριν την συγκέντρωση αυτών των δυνάμεων, οι ΗΠΑ είχαν ήδη εγκαταστήσει σε αυτή τη βάση 600 άνδρες με τεθωρακισμένα οχήματα. Αμερικανικές ενισχύσεις έχουν επίσης σταλεί στις πετρελαιοπηγές του Ομάρ.
Στις 12 Μαρτίου, η Νίκι Χάλι, πρεσβευτής των ΗΠΑ στον ΟΗΕ, απείλησε με στρατιωτική επίθεση εναντίον της Συρίας. Η πείρα έχει δείξει ότι οι ΗΠΑ πρώτα χτυπούν και έπειτα σκέφτονται για εξηγήσεις. Σίγουρα θα επινοήσουν κάποιο πρόσχημα για να δικαιολογήσουν τις ενέργειές τους.
Η ένταση ανεβαίνει από την περασμένη εβδομάδα. Για παράδειγμα τα μεγάλα ΜΜΕ δημιουργούν μέγα σκάνδαλο για μια μυστηριώδη υπόγεια βάση της Βόρειας Κορέας στη Συρία ! Αυτή η ιστορία του Πιονγκγιάνγκ να βοηθά την Συρία για την αναδημιουργία του χημικού οπλοστασίου της και άλλα τέτοια παραμύθια οργιάζουν στη δημοσιότητα
Η κλιμάκωση συνέπεσε με την συνάντηση, στις16 Μαρτίου στην Αστάνα, των υπουργών των Εξωτερικών της Ρωσίας, του Ιράν και της Τουρκίας. Απομένουν σχεδόν δύο εβδομάδες για την συνάντηση κορυφής των τριών, από την οποία μπορούν να προκύψουν αποφάσεις ικανές να ανατρέψουν τα Δυτικά σχέδια για την Συρία. Οι προθεσμίες στενεύουν. Κατά την αμερικανική άποψη, η παρεμπόδιση μιας τέτοιας εξέλιξης επιβάλλει επείγουσα δράση.
Τα σχέδια της Ουάσιγκτων περιλαμβάνουν τον διαμελισμό της Συρίας, έτσι ώστε ένα μεγάλο τμήμα της να μείνει υπό τον έλεγχο του Δυτικού Συνασπισμού υπό την αμερικανική διοίκηση. Οι Αμερικανοί συγκαλούν ήδη τα δημοτικά συμβούλια των περιοχών ανατολικά του Ευφράτη. Για να εξασφαλίσουν ότι η Ουάσιγκτον θα έχει λόγο στις μελλοντικές διαπραγματεύσεις για το μέλλον της κατασπαραγμένης από τον πόλεμο χώρας, οι Αμερικανοί πρέπει να διατηρήσουν αυτή την περιοχή με κάθε θυσία. Αλλιώς όλη η μέχρι τώρα δουλειά τους θα γίνει καπνός, η φήμη των ΗΠΑ στον κόσμο θα έχει εκτεθεί και η επιρροή τους στην Μέση Ανατολή θα έχει εξασθενίσει. Το να χάσουν στη Συρία θα σήμαινε μεγάλη ήττα στην αναμέτρησή τους με το Ιράν, τον ορκισμένο εχθρό τους. Τα σχέδια προβλέπουν την εκδίωξη των ρωσικών δυνάμεων. Η Συρία είναι το ιδεώδες πεδίο να το πετύχουν.
Εάν οι Ρώσοι καθιστούν απροκάλυπτα τον κόσμο ενήμερο για την αναμενόμενη επικείμενη επίθεση, είναι γιατί η απειλή είναι πράγματι πολύ σοβαρή. Και δεν φαίνεται να πρόκειται για μιαν επιχείρηση ενός απλού πλήγματος. Αυτό θα είναι κάτι πολύ σοβαρό –μια επιχείρηση μεγάλης κλίμακας, στοχεύουσας να «μαζέψει» την Ρωσία, να απωθήσει το Ιράν, να κερδίσει την υποστήριξη των πλουσίων πετρελαιοπαραγωγών αραβικών χωρών, να τις κάνει να πληρώσουν τεράστια ποσά για αμερικανικά όπλα και να αποδείξει στον κόσμο πως οι ΗΠΑ είναι πανταχού παρούσες και αδιάλλακτες την υπαγόρευση κάθε θέλησής τους.