 |
| hafteh7 - pixabay |
Ο πόλεμος της Συρίας οργανώθηκε και υλοποιήθηκε όταν ο πρόεδρός της, Μπασάρ αλ Ασαντ το 2009 είπε ΟΧΙ στον αγωγό του Κατάρ στηρίζοντας έμπρακτα τη σύμμαχό του Ρωσία. Η συνέχεια γνωστή και χιλιοειπωμένη.
Την στήριξη στη Ρωσία οι Σύριοι την πλήρωσαν με αμέτρητα κομμένα κεφάλια, ακρωτηριασμένα χέρια, βιασμένες μάνες, κόρες κι αδερφές, γονείς που ξημερωβραβιάζονται στα μνήματα, παιδιά ορφανά και αμέτρητους εσωτερικούς μετανάστες.
Αυτός δεν το εκτίμησε ποτέ ο Πούτιν, ένας ψυχρός πρώην πράκτορας της KGB, ο οποίος άναψε δύο φορές το πράσινο φως στους Τούρκους, οι οποίοι μόνο μπαμπέσικα και πάντα όταν είναι 100% σίγουροι χτυπούν, τόσο το καλοκαίρι του 2016 όσο και τώρα ώστε να εισβάλλουν στη Συρία. Μέχρι ο Πούτιν να τους πει "περάστε", πολύ απλά δεν τολμούσαν να τα βάλουν με μια χώρα που πολεμούσε και πολεμά κάθε λογής ισλαμοκατσαπλιάδες.
Θα μου πείτε "γεωπολιτική", θα μου δείξετε τα "συμφέροντα" της Μόσχας, ή τη μεθόδευση να δημιουργήσει ρωγμές στο ΝΑΤΟ, το οποίο όμως μια χαρά υποτάσσεται στην Αγκυρα. Υπάρχουν όμως κάποιες σταθερές. Εδώ χύθηκε αίμα. Οι αληθινοί ηγέτες και οι ιστορικές μορφές είναι εκείνοι που δεν τα παραγνωρίζουν αυτά στο σχεδιασμό τους.
Τα όσα γίνονται στη Συρία, ας αποτελέσουν ένα δίδαγμα σε όλους τους Πουτινόφρονες που με αγαθή πίστη νομίζουν πως οι ομόδοξοι Ρώσοι θα έρθουν να μας σώσουν και να μας χαρίσουν την Κωνσταντινούπολη, την ώρα που πουλάνε αντι-αεροπορικά στην Τουρκία για να καταρρίψει τα δικά μας παιδιά στο Αιγαίο και αναλαμβάνει business δις (Ακούγιου).
Και μην ξεχνάτε. Ο Ερντογάν θα ήταν αυτήν την στιγμή είτε φυλακισμένος είτε μακαρίτης αν δεν είχε ενημερωθεί από τη Μόσχα για το πραξικόπημα που του ετοίμαζαν, ώστε να το ελέγξει και να το μετατρέψει σε οπερέτα.
Οι μόνοι σύμμαχοι που μπορούμε να έχουμε, είναι εκείνοι που έχουν τον ίδιο εχθρό με μας.