Ακριβώς κάτω από το δέρμα σας μπορεί να κρύβεται ένα νέο όργανο που μόλις εντοπίστηκε για πρώτη φορά, λέει μια ομάδα επιστημόνων. Σε νέα μελέτη που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Scientific Reports, ερευνητές από τη Σχολή Ιατρικής του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης ισχυρίζονται ότι έχουν βρει ένα νέο όργανο που ονομάζουν "interstitium" (διαμέσιο).
Απόδοση - Freepen.gr
Είναι σχεδόν παντού - ακριβώς κάτω από την επιφάνεια του δέρματος, γύρω από τις αρτηρίες και τις φλέβες, περιβάλλει τον ινώδη ιστό μεταξύ των μυών και καλύπτει τις πεπτικές μας οδούς, τους πνεύμονες και τα ουροποιητικά συστήματα.
Body-wide network of fluid-filled compartments could be our next new “organ”: https://t.co/t45C41INK3 via @researchgate— neil theise (@neiltheise) 27 Μαρτίου 2018
Μοιάζει με ένα πλέγμα. Το ενδιάμεσο είναι ένα στρώμα γεμισμένων με υγρό διαμερισμάτων αρματωμένο μαζί σε ένα πλέγμα κολλαγόνου και μια εύκαμπτη πρωτεΐνη που ονομάζεται ελαστίνη. Προηγουμένως, οι επιστήμονες πίστευαν ότι το στρώμα ήταν απλά πυκνός συνδετικός ιστός.
Το όργανο φαινόταν ότι ήταν κρυμμένο στο γυμνό μάτι και οι επιστήμονες λένε ότι το εντόπισαν εξαιτίας του τρόπου με τον οποίο μελετάται ο ιστός. Πριν τοποθετηθούν κάτω από μικροσκόπιο, τα δείγματα υποβάλλονται σε τεμαχισμό και επεξεργάζονται με χημικές ουσίες που επιτρέπουν στους ερευνητές να αναγνωρίζουν πιο εύκολα τα βασικά συστατικά. Ενώ η διαδικασία είναι χρήσιμη για τον πιο εύκολη εντοπισμό των συστατικών μερών, αποστραγγίζεται το υγρό από το δείγμα.
Χωρίς το υγρό τους, τα διαμερίσματα καταρρέουν, όπως ένα κτίριο όταν καταρρέουν ξαφνικά τα δάπεδα.
Για να βρουν αυτές τις εστίες του ενδιάμεσου υγρού, οι ιατρικοί ερευνητές εξέτασαν ζωντανό ιστό αντί για νεκρά δείγματα ιστών. Το έκαναν χρησιμοποιώντας μια τεχνική ανίχνευσης που ονομάζεται ενδοσκοπική μικροσκοπία με λέιζερ. Η μέθοδος συνεπάγεται τη χρήση ενός μικροσκοπικού ανιχνευτή κάμερας που λαμβάνει μια μικροσκοπική ματιά γύρω από ένα ανθρώπινο σώμα. Ο ιστός φωτίζεται από τα λέιζερ του ενδοσκοπίου και τα φθορίζοντα μοτίβα που αντικατοπτρίζει τότε αναλύονται από τους αισθητήρες.
Οι επιστήμονες παρατήρησαν πρώτα τα διαμερίσματα κατά την εξέταση ενός χοληφόρου αγωγού. Αυτό που είδαν νόμιζαν ότι είναι δάκρυα σε πυκνό ιστό. Οι εικόνες μεταφέρθηκαν στον Dr Neil Theise, καθηγητή στη Σχολή Ιατρικής της NYU και συγγραφέας της μελέτης.
"Μιλάς για το υπόλοιπο εξωκυτταρικό υγρό που δεν έχει καταγραφεί," λέει ο Theise. Περίπου το 70% του ανθρώπινου σώματος αποτελείται από νερό και περίπου τα δύο τρίτα αυτού βρίσκονται στα κύτταρα. Το υπόλοιπο τρίτο, λέει ο Theise, είναι μόνο εν μέρει γνωστό.
Εκτός από τη λογιστική για το σωματικό υγρό, τα διαμερίσματα μπορεί να σας βοηθήσουν να εξηγήσετε τις βασικές λειτουργίες.
"Είναι σαν ένα αμορτισέρ", λέει ο Theise. "Δεν είναι ένα σκληρό, σκληρό υλικό."
Μεταξύ των θεωριών του Theise για το σκοπό του interstitium είναι ότι είναι μια πηγή λεμφαδένων, ένα υγρό που κινείται μέσω του λεμφικού συστήματος του σώματος και υποστηρίζει την ανοσία. Εκτιμά ότι η γνώση του τρόπου διάδοσης των ασθενειών μέσω αυτού του μέρους του σώματος θα μπορούσε να βοηθήσει τους ερευνητές να καταλάβουν καλύτερα πώς εξαπλώνεται ο καρκίνος.
"Μπορούμε να εντοπίσουμε [νόσους] νωρίτερα με δειγματοληψία υγρού από το χώρο; Μπορούμε να υπολογίσουμε μηχανισμούς για να σταματήσουμε την εξάπλωση;" αναρωτιέται ο Theise.
Η Jennifer Munson είναι μηχανικός βιοϊατρικής στην Virginia Tech που έχει εξετάσει το υγρό στο σώμα. Δε συμμετείχε στη μελέτη, αλλά αναφέρει ότι τα συμπεράσματά της είναι πολλά υποσχόμενα.
"Νομίζω ότι αυτό που δείχνει το χαρτί είναι το πλεονέκτημα της ύπαρξης νέων τρόπων απεικόνισης και εμφάνισης ιστών. [Προηγούμενες μέθοδοι] αφυδατώνουν τους ιστούς και χάνονται τόσα διαρθρωτικά στοιχεία", σημειώνει η Munson.
Λέει ότι είναι αρκετά πεπεισμένη ότι υπάρχουν αυτές οι δομές, αλλά θέλει να δει περισσότερες έρευνες πριν θεωρήσει τι ακριβώς κάνουν και αν μπορεί να τους ονομάσει ένα νέο όργανο.
"Είμαι πραγματικά ενθουσιασμένη με το εύρημα αλλά, όπως με όλους τους επιστήμονες, προσεγγίζω τα πάντα με λίγη σκεπτικιστική προσέγγιση", προσθέτει.
Ο Theise λέει ότι αναγνωρίζει κάποιο από το σκεπτικισμό που περιβάλλει τα ευρήματά του, αλλά είναι έδαφος που δεν ντρέπεται να μπαίνει. Το 2005, έγραψε ένα δοκίμιο για τη Φύση αμφισβητώντας τη σημασία της «κυτταρικής θεωρίας» - μιας έννοιας που κρατά τα κύτταρα ως τη βασική δομή όλων των οργανισμών, και το 2001 δημοσίευσε μια μελέτη που διαπίστωσε ότι τα ενήλικα βλαστοκύτταρα θα μπορούσαν να ενεργούν ομοίως με εμβρυϊκά κύτταρα.
"Θα υπάρξουν πάντα πράγματα που δεν έχουμε ξαναδεί πριν από αυτό που δεν ξέρουμε", προσθέτει. "Είμαι τρομαγμένος ότι η φύση είναι πιο περίπλοκη από ό, τι επιτρέπουμε στους εαυτούς μας να σκέφτονται".