Η συνημμένη φωτογραφία είναι από το πατριωτικό συλλαλητήριο της Ομογένειας για την Μακεδονία, στην Νέα Υόρκη, έξω από την έδρα του ΟΗΕ, την περασμένη Κυριακή 18 Μαρτίου 2018.
Η ονοματολογία των Σκοπίων από 1ο θέμα έχει υποχωρήσει με δόλο και τεχνάσματα για την απόσπαση της προσοχής της κοινής γνώμης. Έχει κανείς πλέον αμφιβολίες, ότι αυτό που βιώνουμε δεν είναι οι φάσεις ενός σχεδιασμένου εγκλήματος; Τί να ιεραρχήσει, τί να πρωτοαντέξει ο ατελεύτητα δοκιμαζόμενος λαός; Από ποιον ντόπιο ή διεθνή θεσμό να αδράξει ελπίδα;
Όταν αυτός ο φημισμένος μεν αλλά και διαχρονικά βασανισμένος λαός αποτελεί σήμερα πανταχόθεν στόχο εφαρμογής του αποτρόπαιου δόγματος σοκ (βλ. Naomi Klein). Όταν καταθέτει την αντίθετη βούλησή του στις ακολουθούμενες πολιτικές, σε εκλογές, σε δημοψηφίσματα, σε δημοσκοπήσεις, σε διαδηλώσεις, σε συνέδρια, σε ημερίδες, σε χιλιάδες κείμενα και τελικώς λοιδωρείται και εμπαίζεται. Όταν ο υπέρτατος νόμος, το Σύνταγμά του κατάντησε κουρελόχαρτο. Όταν αισθάνεται ξεχασμένος από θεούς και ανθρώπους. Όταν κατακερματίζεται πολιτικά και κοινωνικά, σε διάσπαρτα ψευδεπίγραφα ιδεολογήματα, σε εργασιακές κατηγορίες των σχετικά προνομιούχων εν τω Πρυτανείω σιτιζόμενων και των σύγχρονων σκλάβων του ιδιωτικού τομέα, όπως επίσης και σε αποδιοπομπαίους συνταξιούχους.
Κι ενώ στην καταλυτική αυτή χρονική συγκυρία, θα έπρεπε ως ιδιαίτερος λαός (από την ίδια φυλετική, πολιτιστική, θρησκευτική, γλωσσική κοιτίδα και τις ίδιες μελλοντικές τύχες), να βρεθούμε ενωμένοι, με κινητήρια δύναμη το ένστικτο της αυτοσυντήρησης -μια και η υφιστάμενη τάξη πραγμάτων έχει βραχυπρόθεσμη ημερομηνία λήξης-, συντηρούμε τους εν τέλει καταστροφικούς για όλους "εμφύλιους" μεταξύ μας: Όλοι εναντίον όλων.
Πρέπει να υπάρξει μια κάποια ομοψυχία, ένας στοιχειώδης πατριωτισμός, ένα δείγμα αλληλεγγύης. Πρέπει να βρεθούν κάποιοι Έλληνες που μπορούν, να βοηθήσουν αυτόν τον λαό. Όπως κάποτε οι εθνευεργέτες, Ζάππας, Αβέρωφ, Σίνας, Αρσάκης, Ωνάσης, Νιάρχος κ.ά. Και το παράδειγμα αυτών να ακολουθήσουν μετά κι άλλοι δεκάδες. Οφείλουν οι πολιτικοί να συγκεραστούν την ύστατη τούτη ώρα, να παραμερίσουν την άκρατη ιδιοτέλεια, την αυτάρεσκη αυταρχικότητα, την άπληστη εξουσιομανία ή την συνεχή ανοχή και την διαρκή ενδοτικότητα στις βουλές ξενόφερτων και εγχώριων αντιλαϊκών συμφερόντων.
Υπάρχει πολύ αδικία σ αυτόν τον τόπο! Όπως ανείπωτη αδικία είναι, να απασφαλίσουν οι Έλληνες πολιτικοί μια βόμβα μεγατόνων στα βόρεια σύνορα της χώρας με το ίδιο όνομα της Μακεδονίας! Είναι μοναδικά βαρυσήμαντες οι ιστορικές ευθύνες τους!