Ο Ερντογάν ανακοίνωσε πρόωρες εκλογές στις 24 Ιουνίου και στην Ελλάδα εμφανιζόμαστε στην ανάλυση του γεγονότος που παράγει αυτή η απόφαση και πάλι «ακριβοί στα πίτουρα και φτηνοί στο στάρι».
Του Γιώργου Σαχίνη
Αμέσως, όσοι δεν μπορούν ακόμη και τώρα να καταλάβουν ότι η ένταση με Ελλάδα και Κύπρο είναι και για εσωτερικούς λόγους αλλά όχι μόνο για αυτούς, εξηγούν την απόφαση ως απόδειξη ότι η ένταση των τελευταίων μηνών στα ελληνοτουρκικά, ήταν σχέδιο στο πλαίσιο των πρόωρων εκλογών που είχε προαποφασίσει.
Προφανώς και αυτό το εργαλειοποιεί, αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Οι εξελίξεις γεωπολιτικά στη Συρία, το εκκρεμές μεταξύ Δύσης και Ρωσίας, οι Κούρδοι, τα ενεργειακά στην Ανατολική Μεσόγειο, η τουρκική οικονομία είναι πολύ σοβαρότερα ζωτικής σημασίας θέματα για την Τουρκία.
Επιπλέον, εκτός των εντάσεων με Ελλάδα- Κύπρο για εσωτερική κατανάλωση , υπάρχει η πάγια αναθεωρητική πολιτική της Τουρκίας από την Θράκη και το Αιγαίο μέχρι την Κύπρο . Αυτή την πολιτική δεν πρόκειται να την αναστείλει με τίποτα ακόμη και αν μια ενδεχόμενη εκλογική του νίκη είναι συντριπτική στα όρια ενός μεθυστικού αποτελέσματος απόλυτης ισχύος.
Στο ερώτημα λοιπόν, καλό ή κακό το γεγονός των πρόωρων εκλογών στη γείτονα χώρα, η απάντηση είναι και τα δύο!
Καλό, γιατί η όποια κλιμάκωση της έντασης θα θέλει ο Ερντογάν να μην εξελιχθεί σε ένα θερμό επεισόδιο με αποτέλεσμα «ρίσκο» με την Ελλάδα, εν μέσω προεκλογικής περιόδου, όπου τότε, θα ρισκάρει και την πολιτική του επιβίωση και ενδεχομένως και την βιολογική του.
Κακό, γιατί ακόμη κι αν δεχθούμε τη μονοσήμαντη ανάλυση ορισμένων στην Ελλάδα, ότι όλα τα έκανε επί 4μηνου με εμάς, για εσωτερικούς αποκλειστικά λόγους, τότε ιδίως τώρα που άνοιξε η προεκλογική περίοδος και επίσημα στη Τουρκία , δεν έχει κανένα λόγο να σταματήσει την ένταση αυτή. Ίσα-ίσα που θα την ενσωματώσει πλήρως στη προεκλογική του ατζέντα, ανεβάζοντας κι άλλο τους τόνους και την όχληση προς το Αιγαίο , μέχρι την ώρα της κάλπης , ώστε να μεγιστοποιήσει τα εκλογικά του οφέλη.
Αυτό χρειάζεται προσοχή στην Ελλάδα, γιατί αν περιπέσουμε σε «αφασία» με λογικές του τύπου «άστον να λέει, για προεκλογικό κλίμα τα λέει…» , δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι οι Τούρκοι, πάγια και διαχρονικά έχουν αποδείξει, ότι τίποτα από όσα λένε ή κάνουν (πάντα εκ τους ασφαλούς και με «σιγουράτζα») δεν τα ξεχνάνε ποτέ. Τα αφήνουν να υπάρχουν , στη λογική κάθε φορά ένα βήμα μπρος , ένα ακόμη θέμα στο τραπέζι των διεκδικήσεων κι αν βρούμε και μπόσικη την Ελλάδα και τετελεσμένων και βλέπουμε…
Ταυτόχρονα, παρότι πολύ θα το ήθελα να είμαι εγώ αυτός που θα εκτεθεί η εκτίμηση του, επιμένω, ότι το τέλος της προεκλογικής κατάστασης στη Τουρκία με τις κάλπες στις 24 Ιουνίου, αμέσως μετά , θα διαψεύσει οικτρά , όσους στη πατρίδα μας πιστεύουν , ότι με το τέλος των εκλογών « θα σταματήσουν οι εντάσεις και θα δούμε έναν άλλον Ερντογάν απέναντι μας, όπως τον παλιό (!) καλό (!) καιρό» .
Πολύ σύντομα και ενδεχομένως και για λόγους που αφορούν την Τουρκική οικονομία, αμέσως μετά το καλοκαίρι του Ιουλίου και του Αυγούστου που είναι τουριστικός και για τα Μικρασιατικά παράλια, θα αντιληφθούν και οι πλέον επιφυλακτικοί , ότι ο «Χαλίφης» ενδεχομένως και παντοδύναμος πλέον (εκτός κι αν του την κάνουν με κανένα «σύντροφο» του από τα παλιά στις Προεδρικές, που το βλέπω δύσκολο για την ώρα) θα επανέλθει δριμύτερος, οξύτερος και ενδεχομένως και πιο αποφασισμένος για ακραίες καταστάσεις, αφού η Ανατολική Μεσόγειος είναι και για αυτόν και για την πάγια Τουρκική πολιτική , ζωτικός χώρος επιβίωσης και διανομής των ενεργειακών πόρων.
Ιδίως μετά την αποκάλυψη του κοιτάσματος «Καλυψώ» στη Κυπριακή ΑΟΖ, δεύτερες σκέψεις για τον Ερντογάν δεν υπάρχουν σε μια σκακιέρα με ΑΟΖ, που για την ώρα φέρεται να είναι εκτός.
Επειδή η Τουρκία συνήθως για το τι πρόκειται να πράξει , μας το λέει μήνες νωρίτερα , σε Θράκη – Αιγαίο και Κύπρο, για παράδειγμα μετά τον Σεπτέμβριο δεν κρύβει ότι θα βγάλει το ερευνητικό γεωτρύπανο –σκάφος στη Κυπριακή ΑΟΖ. Αυτό δεν θα είναι απλά πρόκληση, αλλά αν δεν υπάρχει σχεδιασμός από την πλευρά μας από τώρα, θα είναι παράγωγο τετελεσμένων.
Άρα, ίσως απλά να «αγοράζουμε χρόνο» για ότι προλαβαίνουμε στρατηγικά να σχεδιάσουμε έστω και τώρα, αλλά η πολιτική των εντάσεων και ίσως και πιο διογκωμένα και στην ουσία, θα συνεχιστεί και μετά τις εκλογές στη Τουρκία. Αν δεν το καταλαβαίνουμε, για τον Ερντογάν, είναι και μονόδρομος και επιλογή βάθους.
Υ.Γ. Αν θέλει «κοιμίζοντας» μας , στη λογική του «μαστίγιου και καρότου», μπορεί να αφήσει ελεύθερους προεκλογικά τους 2 έλληνες στρατιωτικούς , αν εκτιμά ότι δεν του είναι χρήσιμοι πια. Αντίθετα , η χρησιμότητα μίας τέτοιας πράξης, μπορεί να είναι προεκλογικά και προς την Δύση, ότι είναι ο «σοφός και δίκαιος ηγέτης» αλλά και προς εμάς , σε όσους πιστέψουν ότι όλα ήταν για τις εκλογές και τώρα αποκλιμακώνει. Αν πάλι του είναι χρήσιμοι οι 2 έλληνες στρατιωτικοί, στο προεκλογικό εσωτερικό του ακροατήριο, ως «λάφυρα» για τα οποία η Ελλάδα θα πρέπει να εκλιπαρεί για να τους επιστρέψει, τότε η δοκιμασία των 2 στρατιωτικών μας , θα παραταθεί κι άλλο.
Του Γιώργου Σαχίνη
Αμέσως, όσοι δεν μπορούν ακόμη και τώρα να καταλάβουν ότι η ένταση με Ελλάδα και Κύπρο είναι και για εσωτερικούς λόγους αλλά όχι μόνο για αυτούς, εξηγούν την απόφαση ως απόδειξη ότι η ένταση των τελευταίων μηνών στα ελληνοτουρκικά, ήταν σχέδιο στο πλαίσιο των πρόωρων εκλογών που είχε προαποφασίσει.
Προφανώς και αυτό το εργαλειοποιεί, αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Οι εξελίξεις γεωπολιτικά στη Συρία, το εκκρεμές μεταξύ Δύσης και Ρωσίας, οι Κούρδοι, τα ενεργειακά στην Ανατολική Μεσόγειο, η τουρκική οικονομία είναι πολύ σοβαρότερα ζωτικής σημασίας θέματα για την Τουρκία.
Επιπλέον, εκτός των εντάσεων με Ελλάδα- Κύπρο για εσωτερική κατανάλωση , υπάρχει η πάγια αναθεωρητική πολιτική της Τουρκίας από την Θράκη και το Αιγαίο μέχρι την Κύπρο . Αυτή την πολιτική δεν πρόκειται να την αναστείλει με τίποτα ακόμη και αν μια ενδεχόμενη εκλογική του νίκη είναι συντριπτική στα όρια ενός μεθυστικού αποτελέσματος απόλυτης ισχύος.
Στο ερώτημα λοιπόν, καλό ή κακό το γεγονός των πρόωρων εκλογών στη γείτονα χώρα, η απάντηση είναι και τα δύο!
Καλό, γιατί η όποια κλιμάκωση της έντασης θα θέλει ο Ερντογάν να μην εξελιχθεί σε ένα θερμό επεισόδιο με αποτέλεσμα «ρίσκο» με την Ελλάδα, εν μέσω προεκλογικής περιόδου, όπου τότε, θα ρισκάρει και την πολιτική του επιβίωση και ενδεχομένως και την βιολογική του.
Κακό, γιατί ακόμη κι αν δεχθούμε τη μονοσήμαντη ανάλυση ορισμένων στην Ελλάδα, ότι όλα τα έκανε επί 4μηνου με εμάς, για εσωτερικούς αποκλειστικά λόγους, τότε ιδίως τώρα που άνοιξε η προεκλογική περίοδος και επίσημα στη Τουρκία , δεν έχει κανένα λόγο να σταματήσει την ένταση αυτή. Ίσα-ίσα που θα την ενσωματώσει πλήρως στη προεκλογική του ατζέντα, ανεβάζοντας κι άλλο τους τόνους και την όχληση προς το Αιγαίο , μέχρι την ώρα της κάλπης , ώστε να μεγιστοποιήσει τα εκλογικά του οφέλη.
Αυτό χρειάζεται προσοχή στην Ελλάδα, γιατί αν περιπέσουμε σε «αφασία» με λογικές του τύπου «άστον να λέει, για προεκλογικό κλίμα τα λέει…» , δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι οι Τούρκοι, πάγια και διαχρονικά έχουν αποδείξει, ότι τίποτα από όσα λένε ή κάνουν (πάντα εκ τους ασφαλούς και με «σιγουράτζα») δεν τα ξεχνάνε ποτέ. Τα αφήνουν να υπάρχουν , στη λογική κάθε φορά ένα βήμα μπρος , ένα ακόμη θέμα στο τραπέζι των διεκδικήσεων κι αν βρούμε και μπόσικη την Ελλάδα και τετελεσμένων και βλέπουμε…
Ταυτόχρονα, παρότι πολύ θα το ήθελα να είμαι εγώ αυτός που θα εκτεθεί η εκτίμηση του, επιμένω, ότι το τέλος της προεκλογικής κατάστασης στη Τουρκία με τις κάλπες στις 24 Ιουνίου, αμέσως μετά , θα διαψεύσει οικτρά , όσους στη πατρίδα μας πιστεύουν , ότι με το τέλος των εκλογών « θα σταματήσουν οι εντάσεις και θα δούμε έναν άλλον Ερντογάν απέναντι μας, όπως τον παλιό (!) καλό (!) καιρό» .
Πολύ σύντομα και ενδεχομένως και για λόγους που αφορούν την Τουρκική οικονομία, αμέσως μετά το καλοκαίρι του Ιουλίου και του Αυγούστου που είναι τουριστικός και για τα Μικρασιατικά παράλια, θα αντιληφθούν και οι πλέον επιφυλακτικοί , ότι ο «Χαλίφης» ενδεχομένως και παντοδύναμος πλέον (εκτός κι αν του την κάνουν με κανένα «σύντροφο» του από τα παλιά στις Προεδρικές, που το βλέπω δύσκολο για την ώρα) θα επανέλθει δριμύτερος, οξύτερος και ενδεχομένως και πιο αποφασισμένος για ακραίες καταστάσεις, αφού η Ανατολική Μεσόγειος είναι και για αυτόν και για την πάγια Τουρκική πολιτική , ζωτικός χώρος επιβίωσης και διανομής των ενεργειακών πόρων.
Ιδίως μετά την αποκάλυψη του κοιτάσματος «Καλυψώ» στη Κυπριακή ΑΟΖ, δεύτερες σκέψεις για τον Ερντογάν δεν υπάρχουν σε μια σκακιέρα με ΑΟΖ, που για την ώρα φέρεται να είναι εκτός.
Επειδή η Τουρκία συνήθως για το τι πρόκειται να πράξει , μας το λέει μήνες νωρίτερα , σε Θράκη – Αιγαίο και Κύπρο, για παράδειγμα μετά τον Σεπτέμβριο δεν κρύβει ότι θα βγάλει το ερευνητικό γεωτρύπανο –σκάφος στη Κυπριακή ΑΟΖ. Αυτό δεν θα είναι απλά πρόκληση, αλλά αν δεν υπάρχει σχεδιασμός από την πλευρά μας από τώρα, θα είναι παράγωγο τετελεσμένων.
Άρα, ίσως απλά να «αγοράζουμε χρόνο» για ότι προλαβαίνουμε στρατηγικά να σχεδιάσουμε έστω και τώρα, αλλά η πολιτική των εντάσεων και ίσως και πιο διογκωμένα και στην ουσία, θα συνεχιστεί και μετά τις εκλογές στη Τουρκία. Αν δεν το καταλαβαίνουμε, για τον Ερντογάν, είναι και μονόδρομος και επιλογή βάθους.
Υ.Γ. Αν θέλει «κοιμίζοντας» μας , στη λογική του «μαστίγιου και καρότου», μπορεί να αφήσει ελεύθερους προεκλογικά τους 2 έλληνες στρατιωτικούς , αν εκτιμά ότι δεν του είναι χρήσιμοι πια. Αντίθετα , η χρησιμότητα μίας τέτοιας πράξης, μπορεί να είναι προεκλογικά και προς την Δύση, ότι είναι ο «σοφός και δίκαιος ηγέτης» αλλά και προς εμάς , σε όσους πιστέψουν ότι όλα ήταν για τις εκλογές και τώρα αποκλιμακώνει. Αν πάλι του είναι χρήσιμοι οι 2 έλληνες στρατιωτικοί, στο προεκλογικό εσωτερικό του ακροατήριο, ως «λάφυρα» για τα οποία η Ελλάδα θα πρέπει να εκλιπαρεί για να τους επιστρέψει, τότε η δοκιμασία των 2 στρατιωτικών μας , θα παραταθεί κι άλλο.