stevepb - pixabay |
Κοντεύω σχεδόν 3 χρόνια πια στη Γερμανία, βγάζοντας εισιτήριο χωρίς επιστροφή την μέρα που μπήκαν τα capital controls. Αξέχαστες μέρες. Όλοι πήγαιναν να τραβήξουν χρήματα απο τα άδεια ATM και εγώ πρέπει να ήμουν ο μοναδικός που έκανε κατάθεση.
του Μιχάλη Χαιρετάκη
Είδα πράματα και θάματα εδώ που βρίσκομαι, οτι το κράτος δε σε αντιμετωπίζει σαν κλέφτη και θα πρέπει να αποδείξεις την εντιμότητά σου, αλλά φορολογείσαι με βάση τα πραγματικά εισοδήματά σου.
Είδα οτι ενα αυτοκίνητο 2.500 κυβικών 20ετίας αξίας 1000 ευρώ, αντιμετωπίζεται ως σαραβαλάκι με 160 ευρώ τέλη κυκλοφορίας αντί για 820 (σε χώρα με φθηνότερη βενζίνη να σημειώσω εδώ) και οχι ως τεκμήριο αξίας 6.500 ευρώ.
Είδα οτι δεν υπάρχει το "αγνώστου διαμονής" αφού πρέπει με το που αλλάζεις κατοικία να το δηλώσεις ακόμα και στην άδεια κυκλοφορίας του αυτοκινήτου.
Είδα την αστυνομία να είναι πραγματική αστυνομία, το κράτος πραγματικό κράτος, τους υπαλλήλους του δημόσιου τομέα να είναι πάντα πολύ ευγενικοί και εξυπηρετικοί.
Είδα άψογες συνθήκες περίθαλψης όποτε τις χρειάστηκα, καλύτερες και απο αυτές που θα μπορούσες να συναντήσεις σε ελληνικες κλινικές.
Πριν λίγο καιρό έχασα τη θεία μου στην Κρήτη, απο αναπνευστικό πρόβλημα, πιθανόν να ζούσε αν υπήρχε κρεβάτι στην εντατική. Θέση στην εντατική υπήρχε σε 2 νομούς παραπέρα αλλά και πάλι υπήρχε μόνο 1 ασθενοφόρο διαθέσιμο για να εξυπηρετήσει όλα τα επείγοντα περιστατικά.
Ολοι θα έχετε σίγουρα κάποιον κοντινό συγγενή ή φίλο που έχει χάσει τη ζωή του στα χρόνια των μνημονίων, άπο την κατάρρευση της ιατρικής περίθαλψης με υπηρεσίες και συνθήκες που θυμίζουν πλέον τριτοκοσμική και όχι ευρωπαϊκή χώρα.
Καθημερινά χάνουν τη ζωή τους άνθρωποι που πλήρωναν για πολλά χρόνια ασφαλιστικές εισφορές και οταν ήρθε η ώρα το κράτος δεν μπόρεσε να ανταποκριθεί στην ανάγκη τους.
Διαβάζα σήμερα οτι για κάποιον που παίρνει 2000 ευρώ καθαρά (ανέκδοτο) οι εισφορές που πρέπει να πληρώνει ο εργοδότης του είναι άλλα τόσα!
http://www.thetoc.gr/oikonomia/article/posa-xrimata-plirwnei-o-ergodotis-gia-enan-mistho-1000-eurw
Το 2002 (το γνωρίζω πολύ καλά, γιατί έπαιρνα αυτά τα χρήματα ως μισθωτός) το εργοδοτικό κόστος για τα 2000 ευρώ καθαρά ήταν 3000 ευρώ συνολικά. Αυξήθηκαν οι κρατήσεις όμως μειώθηκαν και σε ποσότητα αλλά και σε ποιότητα οι υπηρεσίες και οι παροχές του κράτους προς τον φορολογούμενο.
Σήμερα, ένα αποτυχημένο κράτος, ανίκανων πολιτικών, προσπαθεί να μοιράσει τα ίδια και λιγότερα κονδύλια για την υγεία σε περισσότερους ανθρώπους, όχι μόνο τους ασφαλισμένους αλλά και τους ανασφάλιστους και τους μετανάστες-πρόσφυγες. Το αποτέλεσμα το βλέπετε.
80χρονος έχει μεγαλύτερες πιθανότητες να πιάσει joker παρά κρεβάτι στην εντατική. Κι ας πλήρωνε σαν κορόιδο τόσα χρόνια ασφάλιση.
Την ίδια στιγμή η κοροϊδία συνεχίζεται, ο κόσμος δυστυχεί, ξεκίνησαν οι ηλεκτρονικοί πλειστηριασμοί ακόμα και για μικροϊδιοκτησίες και η κυβέρνηση λέει οτι θα κάνει ελέγχους μέσω social media για να βρει τον κρυμμένο πλούτο, δήλωση ανάλογης σοβαρότητας με αυτή που είχε κάνει πολιτικός για να πατάξει την ακρίβεια, οτι θα στέλνει στα supermarket υπαλλήλους με φωτογραφικές μηχανές που θα φωτογραφίζουν τις τιμές των προϊόντων.
Αλήθεια, αυτά τα βουνά λουλουδιών που βλέπουμε σε γνωστούς τραγουδιστές, ποιος τα πληρώνει; Τα πολυτελή αυτοκίνητα που κυκλοφορούν, όλα ανήκουν σε επιχειρηματίες; Τα ακίνητα;
Αν θες να φορολογήσεις τον πλούτο το κάνεις αν δε θες, κάνεις οτι τον κυνηγάς και ξαναφορολογείς μέχρι να εξοντώσεις το μισθωτό, το συνταξιούχο και το μικρομαγαζάτορα.
Αν πιάσει κανείς και δει ποιοι κρύβονται πίσω απο τους μεγάλους χρεώστες, εταιρείες και φυσικά πρόσωπα, τις λίστες της ΑΑΔΕ θα βάλει τα γέλια.
Δε μπορούν και δε θέλουν να εισπράξουν τα χρήματα απο αυτούς, γιατί πολλοί απο αυτούς εχουν προσβάσεις σε κόμματα και σε πολιτικούς.
Άνθρωποι που πτωχεύουν τις εταιρείες τους, φτιάχνουν άλλες ξανά και ξανά χωρίς να τους κυνηγήσει κανείς παίρνουν ευρωπαϊκές επιδοτήσεις και στο τέλος τις μεταφέρουν σε φορολογικούς παραδείσους στο εξωτερικό.
Ομως για όλα φταίει ο καστανάς, η καλαμποκού και ο μαγαζάτορας που δε χτύπησε στην ταμειακή την τυρόπιτα, ποτέ ο φίλος του ο πολιτικός που το καλύπτει.