Σκέφθηκα αρκετά αν θα έπρεπε να δημοσιοποιήσω την εμπειρία μου από την επαφή μου με τη Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος. Το "δε βαριέσαι" και το "άσ'το να πάει στο..." μάλλον ευνοούν αυτές τις καταστάσεις. Άλλωστε η Δ.Η.Ε. έχει ένα ιδιαίτερο τομέα και οφείλει να είναι συνεργάσιμη.
Του Στρατή Μαζίδη
Στις 25 Φεβρουαρίου 2018 επικοινώνησα ηλεκτρονικά με την υπηρεσία ζητώντας τη βοήθειά τους σε ένα άρθρο που σκόπευα (και σκοπεύω) να γράψω σχετικά με την έκθεση παιδιών στα κοινωνικά δίκτυα από εκπαιδευτικούς, μέσα στις σχολικές εγκαταστάσεις, την οποία πολλές φορές αγνοούν και τα παιδιά και οι γονείς. Η Δ.Η.Ε. είχε το όνομά μου, είχα σημειώσει που θα έστελνα το κείμενο να δημοσιευθεί και μπορούσε να πάρει μια ιδέα του τι είμαι.
Μέσα σε δύο λεπτά έλαβα μια απάντηση να επικοινήσω με το 11188. Ομολογώ ότι απογοητεύθηκα. Περίμενα να μου δοθεί ένας αριθμός και κάποιος να ζητήσω ή έστω να δώσω περισσότερα στοιχεία επικοινωνίας και να με καλέσουν.
Τελικά μετά από αρκετές ημέρες (στις 12/3/2018) αποφάσισα να καλέσω στο 11188. Τους είπα τι επιθυμώ σημειώνοντας παράλληλα ότι το κάνω και ως πατέρας που ενδεχομένως θα κληθεί να χειριστεί μια τέτοια κατάσταση. Ο άνθρωπος μου έδωσε ένα επταψήφιο, το 210+6476ΧΧΧ για να καλέσω.
Εκεί λοιπόν σήκωσε το τηλέφωνο κάποιος όχι ιδιαίτερα πρόθυμος, περισσότερο του "άντε να τελειώνουμε" και αναγκαστικά στοιχειωδώς ευγενικός. Όταν τον ενημέρωσα, μου είπε ότι δεν μπορούν να μου δώσουν απαντήσεις από το τηλέφωνο. Παραξενεύθηκα διότι το θέμα είναι μεν ευαίσθητο αλλά δεν εμπεριέχει κρατικά μυστικά. Τον ρώτησα αν χρειάζεται να πάω ο ίδιος στην Δ.Η.Ε., αρνήθηκε. Μου είπε λοιπόν να στείλω ένα e-mail με τις ερωτήσεις που έχω και ότι...μπορεί να μου απαντήσουν. Μπορεί όμως και όχι. Δηλαδή μπορεί, αυτό το λέω εγώ, κοινώς να με γράψουν. Φυσικά δεν έστειλα τίποτε.
Την ίδια ημέρα έστειλα στη Δ.Η.Ε. e-mail διαμαρτυρίας προσεκτικά γραμμένο και διατυπωμένο. Μέχρι σήμερα δεν έχω λάβει καμία απάντηση. Αυτή είναι η αντιμετώπιση της Δ.Η.Ε. σε έναν πατέρα που συνάμα θέλησε να ρίξει λίγο φως σε ένα ευαίσθητο ζήτημα με πολλές επικίνδυνες προεκτάσεις.
Νομίζω ότι κάποιοι έχουν πάρει κάπως ψηλά τον αμανέ...