Σχετικά με την παρακάτω «αποκάλυψη» της «Ελληνοτουρκικής» ψηφίδας στο μωσαϊκό του Βαρουφακισμού είμαι σε θέση να βεβαιώσω τα εξής:
Πριν από την είσοδό του στην κυβέρνηση του Σύριζα τον Ιανουάριο του 2015, ο Γιάνης Βαρουφάκης ουδέποτε είχε εκδηλώσει ούτε Ελληνοτουρκισμό, ούτε Μακεδονισμό, ούτε εθνομηδενισμό, ούτε ευρω-φεντεραλισμό — ιδέες που διατρανώνει στα δύο τελευταία χρόνια μέσα από την τακτική αρθρογραφία του στην ΕφΣυν και σε διάφορα έντυπα που προπαγανδίζουν παραπλήσιες απόψεις για λογαριασμό γνωστών δεξαμενών σκέψης (think tanks) του εξωτερικού.
Πριν από την είσοδό του στην κυβέρνηση του Σύριζα τον Ιανουάριο του 2015, ο Γιάνης Βαρουφάκης ουδέποτε είχε εκδηλώσει ούτε Ελληνοτουρκισμό, ούτε Μακεδονισμό, ούτε εθνομηδενισμό, ούτε ευρω-φεντεραλισμό — ιδέες που διατρανώνει στα δύο τελευταία χρόνια μέσα από την τακτική αρθρογραφία του στην ΕφΣυν και σε διάφορα έντυπα που προπαγανδίζουν παραπλήσιες απόψεις για λογαριασμό γνωστών δεξαμενών σκέψης (think tanks) του εξωτερικού.
Το ίδιο ισχύει για την εκστρατεία του κατά του Brexit στο πλευρό της δεξιάς των Βρετανών Εργατικών, που χαντάκωσε τον άλλοτε ευρωσκεπτικιστή ηγέτη τους, Τζέρεμι Κόρμπυν.
Αλλά εξίσου νεόκοπος είναι ο φανατισμός με τον οποίο τώρα υποστηρίζει την πολιτική των «ανοιχτών συνόρων» και του εποικισμού της Ευρώπης με τα καραβάνια των «προσφύγων» που διακινούν μέσω Ελλάδας οι Τούρκοι δουλέμποροι και οι ΜΚΟ του Σόρος.
Ακόμα πιό «προωθημένες» είναι οι καινοφανείς ιδέες του πολυταξιδεμένου «Γιάνη» σχετικά με την αλλαγή «έμφυλων ταυτοτήτων» σε 12χρονα παιδιά και την ελεύθερη τεκνοθεσία ομοφύλων ζευγαριών.
Όλα αυτά συνθέτουν μια αλυσσίδα από κωλοτούμπες που θα ζήλευε και ο Τσίπρας, αν τα ντόπια και διεθνή ΜΜΕ δεν ακολουθούσαν κοινή γραμμή μυθοποίησης του χαρισματικού «ανυπάκουου» ροκ σταρ της οικονομίας, κατόπιν της αποπομπής του από την κυβέρνηση τα ξημερώματα της 6ης Ιουλίου 2015, λίγες ώρες μετά το μοιραίο ΟΧΙ στο δημοψήφισμα, το οποίο Γιάνης και Αλέξης εύχονταν να χάσουν για να ξεμπερδεύουν με τις συνέπειές του.
Στην πραγματικότητα, η πεντάμηνη θητεία του Γιάνη στο Υπουργείο Οικονομικών, δεν ήταν παρά το εφαλτήριο για μια διεθνή καριέρα με το προσωπείο του «αήττητου αποτυχημένου» που παρέμεινε συνεπής στις ιδέες του και την δήθεν διαφωνία του με την κυνική συνθηκολόγηση του Τσίπρα.
Η αλήθεια όμως είναι πως συνέβη ακριβώς το αντίστροφο αυτού του «άτρωτου» σε επικρίσεις επικού αφηγήματος:
Πρώτος λοιπόν συνθηκολόγησε ο ...Γιάνης, αφού έπεσε στην παγίδα της τρόικας μέσα σε τρεις εβδομάδες μετά την ορκομωσία του ως Υπουργού Οικονομικών (20-27 Φεβρουαρίου 2015) και υπέγραψε μυστικά την «παράταση του Μνημονίου 2 του Σαμαρά ΜΑΖΙ ΜΕ ΟΛΑ ΤΑ ΠΡΟΑΠΑΙΤΟΥΜΕΝΑ που δεν είχε προλάβει να εκτελέσει ο προκάτοχός του», όπως έχει ομολογήσει ο ίδιος ο Βαρουφάκης.
Έτσι έφερε τον «απαίδευτο» Τσίπρα προ τετελεσμένου γεγονότος για να τον παρασύρει στη συνέχεια σε ένα 4μηνο θέατρο «συγκρουσιακής διαπραγμάτευσης» που διέλυσε ό,τι είχε μείνει μέχρι τότε όρθιο στην ελληνική οικονομία.
Στο τέλος του δρόμου προς τα Capital controls, η τοκογλυφική συμμορία των Σόρος και Πώλσον αγόρασε τις τέσσερεις ελληνικές τράπεζες με τα 350δις της περιουσίας των Ελλήνων έναντι πινακίου φακής, αφού πρώτα αντάμειψε Αλέξη και Γιάνη πλουσιοπάροχα για τις προσφερθείσες υπηρεσίες τους:
Ο πρώτος έγινε ο μακροβιότερος μνημονιακός πρωθυπουργός της χώρας που οδεύει προς την μεταμνημονιακή εποχή, με την επιπλέον σιγουριά πως μέχρι την άνοιξη του 2019, η δημογραφική αλλοιώση των ελληνοποιημένων «προσφύγων» θα του εξασφαλίσει τουλάχιστον παραμονή στην εξουσία, ό,τι και να ψηφίσουν οι «ιθαγενείς»!
Από την άλλη μεριά, ο Γιάνης πήρε αυτό που εξαρχής τον είχε οδηγήσει στην πρώιμη συνθηκολόγηση του Φεβρουαρίου 2015. Δηλαδή τη διάσωση της ακατάσχετης προβολής του στα ΜΜΕ μαζί με το (κατευθυνόμενο από τους προπαγανδιστές των ανοιχτών συνόρων στην Ευρώπη) «ξέπλυμα» των ευθυνών του για το φιάσκο της «περήφανης διαπραγμάτευσης»!
Το κερασάκι στην τούρτα της επιβράβευσης ήταν η αφανής στήριξη στα τρία νέα «κόμματα» που ίδρυσε ο ...υπερεθνικος ευρωπαϊστής Yanis, τα οποία έχουν μάλλον προστεθεί στη «συλλογή» των εκατοντάδων ΜΚΟ και Ευρωλάγνων κομματαρχών ή τεχνοκρατών που πατρονάρονται διακριτικά από Βερολίνο και Παρίσι, πάντα σε συνεργασία με το Ίδρυμα Σόρος.
Πώς αλλάζουν οι καιροί!