Ο μικρός είχε εξαιρετική φαντασία. Τον έβλεπαν να περπατά στο δρόμο σαν ονειροπαρμένος. Τον απασχολούσαν μόνο η ποίηση και το διάβασμα. Προσπάθησε να μάθει την τέχνη του πατέρα του αλλά δεν τα κατάφερε. Όταν τέλειωσε το σχολείο των άπορων παιδιών, μπήκε σε ένα ραφτάδικο, για να μάθει την τέχνη, αλλά ούτε και εκεί τα κατάφερε. Το ενδιαφέρον του κέρδισε το θέατρο, όπου αποστήθιζε ολόκληρες σκηνές από τα έργα που έβλεπε. Όταν ήταν με τους φίλους του, του άρεσε να απαγγέλλει και να τραγουδά.
Στα 14 πηγαίνει στην Κοπεγχάγη έχοντας 30 φράγκα και στόχο την ηθοποιΐα. Δοκίμασε να περάσει στη Βασιλική Σχολή θεάτρου, αλλά η εξωτερική του εμφάνιση στάθηκε εμπόδιο. Έχοντας καλή φωνή ξεκίνησε να σπουδάζει μουσική, όμως αρρώστησε ξαφνικά και έχασε τη φωνή του.
Τελικά απέμεινε με την ποίηση και τη συγγραφή. Η ανοδική του πορεία ξεκίνησε όταν ο Κέλλαν διάβασε τους στίχους τους και τον έστειλε στο πανεπιστήμιο, όπου κέρδισε μια βασιλική επιχορήγηση. Το 1827 δημοσίευσε ποιήματά του και στη συνέχεια αρκετά έργα με τα οποία έγινε παγκοσμίως διάσημος.
Ταξίδεψε σε πολλές χώρες όπως η Γερμανία, η Γαλλία, η Αγγλία, η Ελλάδα, η Ιταλία κι η Τουρκία. Έτυχε σπουδαίας υποδοχής το 1867 στο Οντένσε, εκεί από όπου ξεκίνησε μετά από πρόσκληση. Πέθανε στις 4 Αυγούστου 1875 στην Κοπεγχάγη. Ήταν ο Χανς Κρίστιαν Αντερσεν.