Η ντε φάκτο μειωμένη εθνική κυριαρχία και οι - κατ’ εξακολούθηση – ταπεινώσεις λόγω μνημονίων, που υπεβλήθηκαν από τους Δυτικούς «Εταίρους» στον ελληνικό λαό - με την σύμπραξη και των ελληνικών ελίτ – μπορεί κάλλιστα να συγκριθεί με μια άλλη, εξίσου ταπεινωτική για την Ελλάδα περίπτωση.
Βασίλης Στοϊλόπουλος (fb)
Τις πρωινές ώρες της 16ης Ιανουαρίου 1917, κι ενώ διαρκούσε ο Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος και ο εθνοκτόνος Εθνικός Διχασμός βρισκόταν στην κορύφωσή του, μπροστά στις σκάλες του Ζαππείου καταλαμβάνουν τη θέση τους 4 σημαιοφόροι με τις σημαίες των χωρών της Αντάντ (Γαλλία, Βρετανία, Ρωσία, Ιταλία). Ύστερα από λίγη ώρα πεζοπόρα τμήματα του Ελληνικού Στρατού της Φρουρά των Αθηνών παρελαύνουν μπροστά από το κτίριο του Ζαππείου. Οι σημαίες τους υποκλίνονται μπροστά στις ξένες. Ο πρίγκιπας Ανδρέας, αδελφός του γερμανόφιλου Βασιλιά Κωνσταντίνου Α΄, συμμετέχει κι αυτός απονέμοντας τιμητικό στρατιωτικό χαιρετισμό, ως επικεφαλής του Συντάγματος Ιππικού του οποίου ήταν Διοικητής.
Ήταν μια από τις πλέον ταπεινωτικές τελετές συγγνώμης που ζήτησε ποτέ η Ελλάδα στην νεώτερη ιστορία της, μετά από απαίτηση των Μεγάλων Δυνάμεων. Μια τιμωρία ταπείνωσης για τη στάση της κυβέρνησης των Αθηνών για τα λεγόμενα «Νοεμβριανά» ή «ενέδρα των Αθηνών» (ή “vepres grecques”), όπως εντελώς αυθαίρετα είχαν χαρακτηρίσει οι Σύμμαχοι αυτά τα θλιβερά και ασύλληπτα γεγονότα που στοίχισαν τη ζωή 90 ανθρώπων, Γάλλων, Άγγλων και Ελλήνων.
Βασίλης Στοϊλόπουλος (fb)
Τις πρωινές ώρες της 16ης Ιανουαρίου 1917, κι ενώ διαρκούσε ο Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος και ο εθνοκτόνος Εθνικός Διχασμός βρισκόταν στην κορύφωσή του, μπροστά στις σκάλες του Ζαππείου καταλαμβάνουν τη θέση τους 4 σημαιοφόροι με τις σημαίες των χωρών της Αντάντ (Γαλλία, Βρετανία, Ρωσία, Ιταλία). Ύστερα από λίγη ώρα πεζοπόρα τμήματα του Ελληνικού Στρατού της Φρουρά των Αθηνών παρελαύνουν μπροστά από το κτίριο του Ζαππείου. Οι σημαίες τους υποκλίνονται μπροστά στις ξένες. Ο πρίγκιπας Ανδρέας, αδελφός του γερμανόφιλου Βασιλιά Κωνσταντίνου Α΄, συμμετέχει κι αυτός απονέμοντας τιμητικό στρατιωτικό χαιρετισμό, ως επικεφαλής του Συντάγματος Ιππικού του οποίου ήταν Διοικητής.
Ήταν μια από τις πλέον ταπεινωτικές τελετές συγγνώμης που ζήτησε ποτέ η Ελλάδα στην νεώτερη ιστορία της, μετά από απαίτηση των Μεγάλων Δυνάμεων. Μια τιμωρία ταπείνωσης για τη στάση της κυβέρνησης των Αθηνών για τα λεγόμενα «Νοεμβριανά» ή «ενέδρα των Αθηνών» (ή “vepres grecques”), όπως εντελώς αυθαίρετα είχαν χαρακτηρίσει οι Σύμμαχοι αυτά τα θλιβερά και ασύλληπτα γεγονότα που στοίχισαν τη ζωή 90 ανθρώπων, Γάλλων, Άγγλων και Ελλήνων.