Ο ελληνικής καταγωγής πρόεδρος της Τουρκίας, Ταγίπ Ερντογάν είναι ένας (προβλέψιμα ή όχι) απρόβλεπτος άνθρωπος. Έβαλε στόχο να πιάσει Ελληνες στρατιωτικούς και τελικά το κατάφερε. Όχι στα Ιμια όπως αρχικά το προσπάθησε, αλλά στον Εβρο.
Του Στρατή Μαζίδη
Ο Αγγελος Μητρετώδης και ο Δημήτρης Κούκλατζης βρίσκονται πλέον τρεις μήνες στη φυλακή της Αδριανούπολης. Κατηγορητήριο δεν υπάρχει. Πολύ φοβάμαι ότι δε θα προκύψει κιόλας στο προσεχές διάστημα.
Τα δύο παιδιά βρίσκονται πλέον στην εργαλειοθήκη του Ερντογάν. Όπως ο μάστορας έχει το συνεργείο του και όλα όσα χρειάζεται για την κατάλληλη στιγμή, ομοίως οι δύο στρατιωτικοί μας βρέθηκαν υπό περίεργες και αμφισβητούμενες συνθήκες στα χέρια της Τουρκίας.
Η Αγκυρα τους κρατά στις φυλακές και η Ελλάδα τους έχει απλά διαγράψει καθώς επί τρεις μήνες δεν έχει προβεί σε καμία απολύτως ουσιαστική / πιεστική ενέργεια προς την Τουρκία. Ο χρόνος όμως κυλά σε βάρος των παιδιών που βλέπουν τη ζωή τους να κυλά πίσω τα κάγκελα.
Η κράτησή τους κατέστη πλέον μέρος της καθημερινότητας. Δεν απασχολεί πια την ειδησεογραφία. Τους ακούμε κάθε φορά που υποβάλλεται ένα αίτημα αποφυλάκισης. Κι εδώ υπάρχει κάτι που πρέπει να προσέξουμε. Κάθε φορά μεταφέρονται με δρακόντια μέτρα ασφαλείας, σιδηροδέσμιοι και βασταζόμενοι. Οι Τούρκοι εκτός του να προωθούν μια προσβλητική εικόνα για τις ελληνικές ένοπλες δυνάμεις (τρεις μήνες τώρα καμία παραίτηση) καλλιεργούν ταυτόχρονα και την εικόνα της επικινδυνότητας, ότι δηλαδή μπορεί να οργανωθεί επιχείρηση απελευθέρωσής τους κτλ.
Κι αναρωτιέμαι, τι θα κάνουμε αν αύριο / μεθαύριο η Αγκυρα επικαλούμενη λόγους ασφαλείας αποφασίσει να τους μεταφέρει από τη γειτονική μας Αδριανούπολη, σε κάποια φυλακή στα βάθη της Ανατολίας; Έχουν επεξεργαστεί στην Αθήνα μια τέτοια πιθανή εξέλιξη; Και γενικά, θα προκύψει κάποιο σχέδιο κινήσεων και χειρισμών για την απελευθέρωση των δύο παιδιών;