Στο προηγούμενο σημείωμα έδειξα μια εικόνα εντελώς απογοητευτική για τη χώρα: Πριν φύγει ο Τσίπρας διαλύει τα πάντα!
Του Θανάση Κ.
Υπάρχει όμως και μια άλλη εικόνα, εντελώς διαφορετική…
Και προκύπτει αν κοιτάξουμε την Ελλάδα και τη μείζονα περιοχή μας απ’ έξω. Γιατί συντελούνται διεθνώς κοσμοϊστορικές αλλαγές. Που δεν τις έχει αντιληφθεί μέσα στην Ελλάδα η αριστερόστροφη χρεοκοπημένη ελίτ (του ΣΥΡΙΖΑ και όχι μόνο)…
Ελάχιστα τις έχουν αντιληφθεί και οι γραφειοκράτες των Βρυξελλών. Ακόμα και οι Αμερικανοί που έχουν διατηρήσει ακόμα κάποια γεωπολιτικά ανακλαστικά, είναι κι αυτοί μπερδεμένοι και αμφιταλαντεύονται…
Οι αλλαγές όμως είναι αληθινά «τεκτονικές» και θα αιφνιδιάσουν τους πάντες: ιδιαίτερα τους «αριστερόστροφους», τους «πολιτικώς ορθούς» κι όσους παραμένουν παγιδευμένοι στα κουτάκια της «συμβατικής σοφίας»…
Αν δούμε λοιπόν, τι συμβαίνει. Και τότε θα προσεγγίσουμε Ελληνική πραγματικότητα με πολύ διαφορετικό βλέμμα…
Οι εξωτερικές ανατροπές λειτουργούν εντελώς αντίστροφα προς το εσωτερικό «τέλμα»…
Πρώτη μεγάλη ανατροπή η θέση και ο ρόλος της Τουρκίας (του Ερντογάν):
Αξίζει να παρακολουθήσουμε πως εξελίχθηκε η ίδια η Τουρκία στους γεωπολιτικούς σχεδιασμούς της περιοχής μας…
* Όλο το δεύτερο μισό του 19ου αιώνα η Οθωμανική Τουρκία ήταν ο κεντρικός γεωπολιτικός πρωταγωνιστής της περιοχής μας και οι δυτικοί την έβλεπαν ως «Μεγάλο Ασθενή». Την ίδια εποχή το Ελληνικό κρατίδιο θεωρούνταν μάλλον ως …«γεωπολιτική απόφυση»! Σε πληθυσμό 15-20 φορές μικρότερο από την Τουρκία της εποχής! Σε έκταση ακόμα μικρότερο…
Όμως, παρά την εσωτερική μιζέρια της τότε, αλλά και την προδιάθεση των Ευρωπαίων να «στηρίξουν» την παραπαίουσα Οθωμανική Τουρκία, η Ελλάδα του 19ου αιώνα, συνεχώς κέρδιζε εδάφη!
Παρ’ όλα αυτά, μέχρι τις αρχές του 20ου αιώνα ήταν εμπεδωμένη η αντίληψη πως οι Μεγάλες Δυνάμεις της εποχή ΔΕΝ διακινδύνευαν με τίποτε την αποσταθεροποίηση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας – που είχε ως τότε μεγαλύτερη εδαφική έκταση από όλες τις Ευρωπαϊκές χώρες (πλην Ρωσίας)…
* Την περίοδο 1910-18 – δηλαδή ακριβώς πριν 100 χρόνια - έγινε μια πρώτη κοσμοϊστορική ανατροπή: Η Τουρκία ενεπλάκη στις ενδοευρωπαϊκές συγκρούσεις (τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο) με τη «λάθος πλευρά»!
Κι έσπευσαν τότε να τη διαμελίσουν, όσοι μέχρι τότε θεωρούσαν «υπέρτατο δόγμα» να διατηρήσουν την ακεραιότητα του «Μεγάλου Ασθενούς».
Η Ελλάδα που παρά τον πρόσκαιρο εσωτερικό της διχασμό (1915-18) μπήκε τότε στη «σωστή» πλευρά του Πολέμου εκείνου, τελικώς διπλασιάστηκε σε έκταση. Παρά τον Μικρασιατική Καταστροφή που ακολούθησε (1922)…
* Στην περίοδο του Μεσοπολέμου (1919-39), υπήρχε γεωπολιτικό κενό στην περιοχή μας.
Οι Αμερικανοί ήταν «απόντες» (αναδιπλωμένοι στον απομονωτισμό τους για 20 χρόνια), οι Ρώσοι, ως Σοβιετικοί πλέον (μετά την πρόσκαιρη στήριξη του Κεμάλ) ήταν κι αυτοί απορροφημένοι στην εσωστρέφειά τους, ενώ οι Ευρωπαϊκές δυνάμεις προσπαθούσαν να βρουν μιαν «ισορροπία Ειρήνης και Ασφάλειας» μεταξύ τους…
Που τη βρήκαν προσωρινά ως το 1928, ύστερα αποσταθεροποιήθηκαν όλοι από τη Μεγάλη Κρίση (1929), ύστερα ήλθε Χίτλερ στην εξουσία (1933) κι ύστερα κατέρρευσαν τα πάντα στην Ευρώπη!
Και λίγο αργότερα ξέσπασε ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος…
Όλη εκείνη τη μεσοπολεμική 20ετια, κανείς από τους «μεγάλους γεωπολιτικούς παίχτες» δεν ασχολούνταν σοβαρά με την περιοχή μας: τα Βαλκάνια, ή την Ανατολική Μεσόγειο…
* Όμως, μετά τον Πόλεμο, έχουμε νέες κοσμοϊστορικές αλλαγές: Το καινούργιο εδώ είναι ότι οι Αμερικανοί - ως ηγέτες της Δύσης πλέον - βλέπουν την Ελλάδα και την Τουρκία ως «αξεχώριστο γεωπολιτικό δίδυμο».
Μιλάμε για τη «γεωπολιτική σύζευξη» (coupling), Ελλάδας-Τουρκίας!
Έχουν νόημα οι δύο χώρες στα πλαίσια του ΝΑΤΟ (μετά το 1952) εφ’ όσον παραμένουν «συνυφασμένες» πολιτικά και αμυντικά. Η Τουρκία μπορούσε να στηριχθεί από το ΝΑΤΟ έναντι της ΕΣΣΔ, μόνο στο βαθμό που είχε πίσω της τη (ΝΑΤΟική) «στήριξη» από την Ελλάδα…
Χωρίς την Ελλάδα, η Τουρκία ήταν «αποκομμένη» από το ΝΑΤΟ και «ανυπεράσπιστη» έναντι της ΕΣΣΔ τότε…
Αν τα σοβιετικά στρατεύματα προήλαυναν 200 χιλιόμετρα από τον Καύκασο μέσα στο Τουρκικό έδαφος, τα στρατηγική κέρδη τους θα ήταν περιορισμένα…
Αν, αντίθετα, τα σοβιετικά στρατεύματα προήλαυναν μόλις 100 χιλιόμετρα από την πλευρά της Βουλγαρίας στην Ελλάδα, το ΝΑΤΟ έχανε την Ελλάδα, αλλά «αποκόπτονταν» πλήρως και η ίδια η Τουρκία!
Έτσι η «αμυντική-σύζευξη» Ελλάδας Τουρκίας, ήταν πολύ ισχυρό δόγμα για το ΝΑΤΟ σε ολόκληρη της Ψυχροπολεμική περίοδο.
Δύο γενιές μάθαμε να ζούμε με αυτό. Και νομίζαμε ότι υπήρχε «από πάντα». Δεν υπήρχε! Κι ότι θα υπάρχει για πάντα. Δεν θα υπάρχει…
Όπως θα δούμε, ήδη ανατρέπεται…
* Το Κυπριακό στην αρχή και οι Τουρκικές προκλήσεις στο Αιγαίο, στη συνέχεια, υπονόμευαν αυτή τη «σύζευξη». Και λίγο έλειψε να τη διαλύσουν το 1974!
Συνολικά η ανατολική πτέρυγα του ΝΑΤΟ υπολειτουργούσε στο δεύτερο μισό του Ψυχρού Πολέμου. Αλλά στα μάτια και στα μυαλά όλων των ΝΑΤΟικών (και στη λογική των σχεδιασμών τους) η γεωπολιτική «σύζευξη» Ελλάδας-Τουρκίας εξακολουθούσε να «λειτουργεί»…
Ακόμα και μετά την κατάρρευση της ΕΣΣΔ, η «σύζευξη Ελλάδας-Τουρκίας» εξακολουθούσε να βρίσκεται στο επίκεντρο της δυτικής στρατηγικής για τη μείζονα περιοχή μας…
Στις αρχές της δεκαετίας του 2000 μάλιστα, την υιοθετούν πλήρως και οι Ευρωπαίοι από τη σκοπιά της ΕΕ πλέον: Το 2004 αποφασίζουν να ενσωματώσουν την Τουρκία ως πλήρες μέλος και της ΕΕ μέσα στην επόμενη 10ετία…
Η λογική τους απλή: Η Κεμαλική Τουρκία είναι μια «κοσμική» μουσουλμανική χώρα. Και η Ευρώπη χρειάζεται μια τέτοια δυτικόστροφη εκπρόσωπο, για να αποκτήσει «διείσδυση» στον μουσουλμανικό κόσμο…
Η Ενωμένη Ευρώπη αναδείχθηκε τότε (στα μάτια όλων των δυτικών - και κυρίως των αγωνιούντων Ελλήνων) ο «θηριοδαμαστής» που θα «δάμαζε» την Τουρκία. Και θα την μετέτρεπε σε μια «κανονική» δυτική χώρα (με απλώς διαφορετικό θρήσκευμα).
Όπως αποδείχθηκε, επρόκειτο περί φενάκης!
Ο Ερντογάν υπονόμευσε το «κοσμικό» Κεμαλικό καθεστώς, για να επιβάλει τη δική του (Σουνιτική) Ισλαμική Δημοκρατία. Διακριτικά για κάμποσα χρόνια και τελικώς απροσχημάτιστα μετά το αποτυχημένο πραξικόκημα σε βάρος του τον Ιούλιο του 2016…
Έκτοτε έχουν ανατραπεί τα πάντα!
Ο Ερντογάν βοήθησε κατά καιρούς το ΙΣΙΣ, ύστερα στράφηκε εναντίον του, ύστερα συμμαχεί με κάποια υπολείμματά του στη Συρία…
Τα «έσπασε» πλήρως με το Ισραήλ (με το οποίο Τουρκία καλλιεργούσε στενές σχέσεις τις προηγούμενες δεκαετίες), συμμάχησε με τους Ρώσους και τους Ιρανούς, άνοιξε μέτωπο κατά των Κούρδων της Συρίας
και απειλεί ευθέως πλέον την Ελλάδα, με πρωτόγνωρη ένταση.
Πολλοί εικάζουν πολλά για το τι μπορεί να συμβεί στο μέλλον…
Το μόνο βέβαιο, ωστόσο, είναι αυτό για το οποίο δεν μιλάει ακόμα κανείς (μόνο στις ΗΠΑ αρχίζουν και το ψιθυρίζουν…)
Το de-coupling είναι ήδη γεγονός!
Η «γεωπολιτική σύζευξη» Ελλάδας-Τουρκίας είναι πλέον παρελθόν!
Δεν θα επιστρέψουν οι δυτικοί ποτέ σε αυτό το «παρωχημένο» σχήμα...
--Πρώτον, διότι δεν θεωρούν πλέον της Τουρκία «κοσμική» χώρα, ή δυτικόστροφη μουσουλμανική κοινωνία. Αυτό έχει ανατραπεί και το γνωρίζουν…
--Δεύτερον, γιατί δεν την εμπιστεύονται όπως εμπιστεύονταν την Κεμαλική Τουρκία…
--Τρίτον, διότι η ίδια η σημερινή Τουρκία του Ερντογάν δεν εμπιστεύεται τη Δύση…
--Τέταρτον, διότι ο εσωτερικός διχασμός της Τουρκίας είναι πια τόσο μεγάλος που μπορεί να προκύψει κάλλιστα εμφύλια σύγκρουση και η κοινωνία να χωριστεί στα δύο (πέρα κι ανεξάρτητα από το Κουρδικό που απλώς μπορεί να επιφέρει ένα επί πλέον «ρήγμα»):
Για τους δυτικόστροφους Τούρκους στα παράλια είναι όλο και πιο ανυπόφορο να συνυπάρχουν με τους ισλαμιστές της Ανατολίας.
Κι αυτό στους σχεδιασμούς της Δύσης ανοίγει άλλες προοπτικές. Εφιαλτικές για τον Ερντογάν που ήδη καταγγέλλει της Δύση συνολικά ότι «απεργάζεται το διαμελισμό» της χώρας του. Και δεν εννοεί μόνο το Κουρδικό…
Από την ώρα που σπάει η γεωπολιτική «σύζευξη» της Ελλάδας με την Τουρκία (de-coupling), ανοίγουν νέες δυνατότητες:
Για γεωπολιτική σύζευξη Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ και Αιγύπτου!
(Κι εδώ φαίνεται εκ των υστέρων, η διορατικότητα του Σαμαρά που αυτό το προετοίμασε σιωπηλά αλλά ουσιαστικά και συστηματικά, ήδη από την περίοδο 2013-14, χωρίς να πάρει τότε χαμπάρι κανείς…)
Κι αυτό μπορεί να σημαίνει πλέον, αναθεώρηση του γενικότερου προσανατολισμού και της φυσιογνωμίας του ΝΑΤΟ συνολικά (κάτι που ήδη προωθεί ο Τράμπ, έτσι κι αλλιώς)
και με κάποιες κατευναστικές παραχωρήσεις προς τη Ρωσία - στην Ουκρανία και στη Συρία, για παράδειγμα, όπου η Ρωσία έχει ήδη επιβάλει τα δικά της «τετελεσμένα»…
Η Αίγυπτος είναι μεγαλύτερη από την Τουρκία, έχει πλέον φυσικούς πόρους (ενώ η Τουρκία δεν έχει), είναι επίσης μουσουλμανική όπως η Τουρκία - αλλά η Αίγυπτος του Σίσι είναι ακραιφνώς «κοσμική», ενώ η Τουρκία του Ερντογάν ΔΕΝ είναι!
Ενώ το νέο καθεστώς της Σαουδικής Αραβίας φαίνεται να στηρίζει μια τέτοια εξέλιξη (μετά την αλλαγή που έγινε πέρσι επί Τράμπ…)
Το Ιράν θα συνθηκολογήσει ή θα συντριβεί.
Και έτσι θα δημιουργηθούν συνθήκες για να λυθούν και το Κουρδικό και το Παλαιστινιακό…
Προσοχή, όμως: Μια τέτοια εξέλιξη στηρίζεται στη νέα γεωπολιτική σημασία της Ελλάδας. Γιατί η Ελλάδα μαζί με την Κύπρο θα αποτελούν τον «ομφάλιο λώρο» που συνδέουν Ισραήλ και Αίγυπτο, με το υπόλοιπο ΝΑΤΟ και την Ευρώπη.
Ενώ δίνει άλλη γεωπολιτική σημασία στους φυσικούς πόρους (αέριο κυρίως) που υπάρχουν στην τεράστια Ελληνική ΑΟΖ. Που αποκτά εντελώς διαφορετική σημασία πλέον για τον στρατηγικό ανεφοδιασμό της ίδιας της Ευρώπης με φτηνή και φιλική προς το περιβάλλον ενέργεια…
Χωρίς μια σταθερή, σοβαρή και – κυρίως – αξιόπιστη Ελλάδα, όλα αυτά είναι στον αέρα!
Γι’ αυτό και μια τέτοια μετακίνηση των γεωπολιτικών συσχετισμών στην περιοχή μας είναι αδιανόητη με… αριστερόστροφα καθεστώτα τύπου ΣΥΡΙΖΑ στην Ελλάδα.
--Ελληνικά καθεστώτα που ανοίγουν τα σύνορά της Ευρώπης σε κύματα παρανόμων μεταναστών από τη μουσουλμανική Ασία και Αφρική, είναι ασύμβατα με τέτοιους γεωπολιτικούς σχεδιασμούς.
--Ελληνικές κυβερνήσεις που υπονομεύουν την ίδια την εσωτερική τους συνοχή δίνοντας τον έλεγχο σε ΜΚΟ διακινητών είναι ανίκανες να διαχειριστούν τέτοιες προοπτικές.
--Ελληνικές κυβερνήσεις που κατά το παρελθόν εξέφρασαν την «αλληλεγγύη» τους (μαζί με τους Ισλαμιστές της Ερντογάν) προς τους «αδελφούς Μουσουλμάνους» και τους «ακτιβιστές» της Χαμάς στη Γάζα, είναι αναξιόπιστοι ως εταίροι σε τέτοιους σχεδιασμούς.
--Κόμματα και κυβερνήσεις στην Ελλάδα που επιτρέπουν στο… «Ρουβίκωνα», να κτυπάει ξένες πρεσβείες ή και να τρομοκρατεί Έλληνες πολίτες και ξένους διπλωμάτες, δεν μπορούν να διαχειριστούν τέτοιες γεωπολιτικές προοπτικές.
Κι αν κάποιοι απ’ έξω τους στήριξαν ως τώρα, όσο τους στήριξαν – ή τους ανέχθηκαν για εσωτερικούς μικροπολιτικούς λόγους - το παγκόσμιο «εκκρεμές» έχει αρχίσει να κινείται αντίστροφα…
Μεγάλες γεωπολιτικές ανατροπές στον κόσμο έχουν πάντα σεισμικές συνέπειες και μέσα στην Ελλάδα.
Μόνο που η «μεταπολίτευση» που κυοφορείται εδώ, δεν απειλεί να ανατρέψει μόνο το ΣΥΡΙΖΑ.
Αλλά και να σαρώσει όλη την αριστρόστροφη «κορεκτίλα» του λαϊκισμού και του κρατισμού.
Περιέργως η νέα αρχιτεκτονική των διεθνώς συσχετισμών θα είναι πολύ «εθνοκεντρική» στην περιοχή μας!
Αλλά δεν θα έχει σχέσεις ούτε με ΜΚΟ τύπου Σόρος, ούτε με νεοναζιστικά μορφώματα.
Υπάρχει όμως και μια άλλη εικόνα, εντελώς διαφορετική…
Και προκύπτει αν κοιτάξουμε την Ελλάδα και τη μείζονα περιοχή μας απ’ έξω. Γιατί συντελούνται διεθνώς κοσμοϊστορικές αλλαγές. Που δεν τις έχει αντιληφθεί μέσα στην Ελλάδα η αριστερόστροφη χρεοκοπημένη ελίτ (του ΣΥΡΙΖΑ και όχι μόνο)…
Ελάχιστα τις έχουν αντιληφθεί και οι γραφειοκράτες των Βρυξελλών. Ακόμα και οι Αμερικανοί που έχουν διατηρήσει ακόμα κάποια γεωπολιτικά ανακλαστικά, είναι κι αυτοί μπερδεμένοι και αμφιταλαντεύονται…
Οι αλλαγές όμως είναι αληθινά «τεκτονικές» και θα αιφνιδιάσουν τους πάντες: ιδιαίτερα τους «αριστερόστροφους», τους «πολιτικώς ορθούς» κι όσους παραμένουν παγιδευμένοι στα κουτάκια της «συμβατικής σοφίας»…
Αν δούμε λοιπόν, τι συμβαίνει. Και τότε θα προσεγγίσουμε Ελληνική πραγματικότητα με πολύ διαφορετικό βλέμμα…
Οι εξωτερικές ανατροπές λειτουργούν εντελώς αντίστροφα προς το εσωτερικό «τέλμα»…
Πρώτη μεγάλη ανατροπή η θέση και ο ρόλος της Τουρκίας (του Ερντογάν):
Αξίζει να παρακολουθήσουμε πως εξελίχθηκε η ίδια η Τουρκία στους γεωπολιτικούς σχεδιασμούς της περιοχής μας…
* Όλο το δεύτερο μισό του 19ου αιώνα η Οθωμανική Τουρκία ήταν ο κεντρικός γεωπολιτικός πρωταγωνιστής της περιοχής μας και οι δυτικοί την έβλεπαν ως «Μεγάλο Ασθενή». Την ίδια εποχή το Ελληνικό κρατίδιο θεωρούνταν μάλλον ως …«γεωπολιτική απόφυση»! Σε πληθυσμό 15-20 φορές μικρότερο από την Τουρκία της εποχής! Σε έκταση ακόμα μικρότερο…
Όμως, παρά την εσωτερική μιζέρια της τότε, αλλά και την προδιάθεση των Ευρωπαίων να «στηρίξουν» την παραπαίουσα Οθωμανική Τουρκία, η Ελλάδα του 19ου αιώνα, συνεχώς κέρδιζε εδάφη!
Παρ’ όλα αυτά, μέχρι τις αρχές του 20ου αιώνα ήταν εμπεδωμένη η αντίληψη πως οι Μεγάλες Δυνάμεις της εποχή ΔΕΝ διακινδύνευαν με τίποτε την αποσταθεροποίηση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας – που είχε ως τότε μεγαλύτερη εδαφική έκταση από όλες τις Ευρωπαϊκές χώρες (πλην Ρωσίας)…
* Την περίοδο 1910-18 – δηλαδή ακριβώς πριν 100 χρόνια - έγινε μια πρώτη κοσμοϊστορική ανατροπή: Η Τουρκία ενεπλάκη στις ενδοευρωπαϊκές συγκρούσεις (τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο) με τη «λάθος πλευρά»!
Κι έσπευσαν τότε να τη διαμελίσουν, όσοι μέχρι τότε θεωρούσαν «υπέρτατο δόγμα» να διατηρήσουν την ακεραιότητα του «Μεγάλου Ασθενούς».
Η Ελλάδα που παρά τον πρόσκαιρο εσωτερικό της διχασμό (1915-18) μπήκε τότε στη «σωστή» πλευρά του Πολέμου εκείνου, τελικώς διπλασιάστηκε σε έκταση. Παρά τον Μικρασιατική Καταστροφή που ακολούθησε (1922)…
* Στην περίοδο του Μεσοπολέμου (1919-39), υπήρχε γεωπολιτικό κενό στην περιοχή μας.
Οι Αμερικανοί ήταν «απόντες» (αναδιπλωμένοι στον απομονωτισμό τους για 20 χρόνια), οι Ρώσοι, ως Σοβιετικοί πλέον (μετά την πρόσκαιρη στήριξη του Κεμάλ) ήταν κι αυτοί απορροφημένοι στην εσωστρέφειά τους, ενώ οι Ευρωπαϊκές δυνάμεις προσπαθούσαν να βρουν μιαν «ισορροπία Ειρήνης και Ασφάλειας» μεταξύ τους…
Που τη βρήκαν προσωρινά ως το 1928, ύστερα αποσταθεροποιήθηκαν όλοι από τη Μεγάλη Κρίση (1929), ύστερα ήλθε Χίτλερ στην εξουσία (1933) κι ύστερα κατέρρευσαν τα πάντα στην Ευρώπη!
Και λίγο αργότερα ξέσπασε ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος…
Όλη εκείνη τη μεσοπολεμική 20ετια, κανείς από τους «μεγάλους γεωπολιτικούς παίχτες» δεν ασχολούνταν σοβαρά με την περιοχή μας: τα Βαλκάνια, ή την Ανατολική Μεσόγειο…
* Όμως, μετά τον Πόλεμο, έχουμε νέες κοσμοϊστορικές αλλαγές: Το καινούργιο εδώ είναι ότι οι Αμερικανοί - ως ηγέτες της Δύσης πλέον - βλέπουν την Ελλάδα και την Τουρκία ως «αξεχώριστο γεωπολιτικό δίδυμο».
Μιλάμε για τη «γεωπολιτική σύζευξη» (coupling), Ελλάδας-Τουρκίας!
Έχουν νόημα οι δύο χώρες στα πλαίσια του ΝΑΤΟ (μετά το 1952) εφ’ όσον παραμένουν «συνυφασμένες» πολιτικά και αμυντικά. Η Τουρκία μπορούσε να στηριχθεί από το ΝΑΤΟ έναντι της ΕΣΣΔ, μόνο στο βαθμό που είχε πίσω της τη (ΝΑΤΟική) «στήριξη» από την Ελλάδα…
Χωρίς την Ελλάδα, η Τουρκία ήταν «αποκομμένη» από το ΝΑΤΟ και «ανυπεράσπιστη» έναντι της ΕΣΣΔ τότε…
Αν τα σοβιετικά στρατεύματα προήλαυναν 200 χιλιόμετρα από τον Καύκασο μέσα στο Τουρκικό έδαφος, τα στρατηγική κέρδη τους θα ήταν περιορισμένα…
Αν, αντίθετα, τα σοβιετικά στρατεύματα προήλαυναν μόλις 100 χιλιόμετρα από την πλευρά της Βουλγαρίας στην Ελλάδα, το ΝΑΤΟ έχανε την Ελλάδα, αλλά «αποκόπτονταν» πλήρως και η ίδια η Τουρκία!
Έτσι η «αμυντική-σύζευξη» Ελλάδας Τουρκίας, ήταν πολύ ισχυρό δόγμα για το ΝΑΤΟ σε ολόκληρη της Ψυχροπολεμική περίοδο.
Δύο γενιές μάθαμε να ζούμε με αυτό. Και νομίζαμε ότι υπήρχε «από πάντα». Δεν υπήρχε! Κι ότι θα υπάρχει για πάντα. Δεν θα υπάρχει…
Όπως θα δούμε, ήδη ανατρέπεται…
* Το Κυπριακό στην αρχή και οι Τουρκικές προκλήσεις στο Αιγαίο, στη συνέχεια, υπονόμευαν αυτή τη «σύζευξη». Και λίγο έλειψε να τη διαλύσουν το 1974!
Συνολικά η ανατολική πτέρυγα του ΝΑΤΟ υπολειτουργούσε στο δεύτερο μισό του Ψυχρού Πολέμου. Αλλά στα μάτια και στα μυαλά όλων των ΝΑΤΟικών (και στη λογική των σχεδιασμών τους) η γεωπολιτική «σύζευξη» Ελλάδας-Τουρκίας εξακολουθούσε να «λειτουργεί»…
Ακόμα και μετά την κατάρρευση της ΕΣΣΔ, η «σύζευξη Ελλάδας-Τουρκίας» εξακολουθούσε να βρίσκεται στο επίκεντρο της δυτικής στρατηγικής για τη μείζονα περιοχή μας…
Στις αρχές της δεκαετίας του 2000 μάλιστα, την υιοθετούν πλήρως και οι Ευρωπαίοι από τη σκοπιά της ΕΕ πλέον: Το 2004 αποφασίζουν να ενσωματώσουν την Τουρκία ως πλήρες μέλος και της ΕΕ μέσα στην επόμενη 10ετία…
Η λογική τους απλή: Η Κεμαλική Τουρκία είναι μια «κοσμική» μουσουλμανική χώρα. Και η Ευρώπη χρειάζεται μια τέτοια δυτικόστροφη εκπρόσωπο, για να αποκτήσει «διείσδυση» στον μουσουλμανικό κόσμο…
Η Ενωμένη Ευρώπη αναδείχθηκε τότε (στα μάτια όλων των δυτικών - και κυρίως των αγωνιούντων Ελλήνων) ο «θηριοδαμαστής» που θα «δάμαζε» την Τουρκία. Και θα την μετέτρεπε σε μια «κανονική» δυτική χώρα (με απλώς διαφορετικό θρήσκευμα).
Όπως αποδείχθηκε, επρόκειτο περί φενάκης!
Ο Ερντογάν υπονόμευσε το «κοσμικό» Κεμαλικό καθεστώς, για να επιβάλει τη δική του (Σουνιτική) Ισλαμική Δημοκρατία. Διακριτικά για κάμποσα χρόνια και τελικώς απροσχημάτιστα μετά το αποτυχημένο πραξικόκημα σε βάρος του τον Ιούλιο του 2016…
Έκτοτε έχουν ανατραπεί τα πάντα!
Ο Ερντογάν βοήθησε κατά καιρούς το ΙΣΙΣ, ύστερα στράφηκε εναντίον του, ύστερα συμμαχεί με κάποια υπολείμματά του στη Συρία…
Τα «έσπασε» πλήρως με το Ισραήλ (με το οποίο Τουρκία καλλιεργούσε στενές σχέσεις τις προηγούμενες δεκαετίες), συμμάχησε με τους Ρώσους και τους Ιρανούς, άνοιξε μέτωπο κατά των Κούρδων της Συρίας
και απειλεί ευθέως πλέον την Ελλάδα, με πρωτόγνωρη ένταση.
Πολλοί εικάζουν πολλά για το τι μπορεί να συμβεί στο μέλλον…
Το μόνο βέβαιο, ωστόσο, είναι αυτό για το οποίο δεν μιλάει ακόμα κανείς (μόνο στις ΗΠΑ αρχίζουν και το ψιθυρίζουν…)
Το de-coupling είναι ήδη γεγονός!
Η «γεωπολιτική σύζευξη» Ελλάδας-Τουρκίας είναι πλέον παρελθόν!
Δεν θα επιστρέψουν οι δυτικοί ποτέ σε αυτό το «παρωχημένο» σχήμα...
--Πρώτον, διότι δεν θεωρούν πλέον της Τουρκία «κοσμική» χώρα, ή δυτικόστροφη μουσουλμανική κοινωνία. Αυτό έχει ανατραπεί και το γνωρίζουν…
--Δεύτερον, γιατί δεν την εμπιστεύονται όπως εμπιστεύονταν την Κεμαλική Τουρκία…
--Τρίτον, διότι η ίδια η σημερινή Τουρκία του Ερντογάν δεν εμπιστεύεται τη Δύση…
--Τέταρτον, διότι ο εσωτερικός διχασμός της Τουρκίας είναι πια τόσο μεγάλος που μπορεί να προκύψει κάλλιστα εμφύλια σύγκρουση και η κοινωνία να χωριστεί στα δύο (πέρα κι ανεξάρτητα από το Κουρδικό που απλώς μπορεί να επιφέρει ένα επί πλέον «ρήγμα»):
Για τους δυτικόστροφους Τούρκους στα παράλια είναι όλο και πιο ανυπόφορο να συνυπάρχουν με τους ισλαμιστές της Ανατολίας.
Κι αυτό στους σχεδιασμούς της Δύσης ανοίγει άλλες προοπτικές. Εφιαλτικές για τον Ερντογάν που ήδη καταγγέλλει της Δύση συνολικά ότι «απεργάζεται το διαμελισμό» της χώρας του. Και δεν εννοεί μόνο το Κουρδικό…
Από την ώρα που σπάει η γεωπολιτική «σύζευξη» της Ελλάδας με την Τουρκία (de-coupling), ανοίγουν νέες δυνατότητες:
Για γεωπολιτική σύζευξη Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ και Αιγύπτου!
(Κι εδώ φαίνεται εκ των υστέρων, η διορατικότητα του Σαμαρά που αυτό το προετοίμασε σιωπηλά αλλά ουσιαστικά και συστηματικά, ήδη από την περίοδο 2013-14, χωρίς να πάρει τότε χαμπάρι κανείς…)
Κι αυτό μπορεί να σημαίνει πλέον, αναθεώρηση του γενικότερου προσανατολισμού και της φυσιογνωμίας του ΝΑΤΟ συνολικά (κάτι που ήδη προωθεί ο Τράμπ, έτσι κι αλλιώς)
και με κάποιες κατευναστικές παραχωρήσεις προς τη Ρωσία - στην Ουκρανία και στη Συρία, για παράδειγμα, όπου η Ρωσία έχει ήδη επιβάλει τα δικά της «τετελεσμένα»…
Η Αίγυπτος είναι μεγαλύτερη από την Τουρκία, έχει πλέον φυσικούς πόρους (ενώ η Τουρκία δεν έχει), είναι επίσης μουσουλμανική όπως η Τουρκία - αλλά η Αίγυπτος του Σίσι είναι ακραιφνώς «κοσμική», ενώ η Τουρκία του Ερντογάν ΔΕΝ είναι!
Ενώ το νέο καθεστώς της Σαουδικής Αραβίας φαίνεται να στηρίζει μια τέτοια εξέλιξη (μετά την αλλαγή που έγινε πέρσι επί Τράμπ…)
Το Ιράν θα συνθηκολογήσει ή θα συντριβεί.
Και έτσι θα δημιουργηθούν συνθήκες για να λυθούν και το Κουρδικό και το Παλαιστινιακό…
Προσοχή, όμως: Μια τέτοια εξέλιξη στηρίζεται στη νέα γεωπολιτική σημασία της Ελλάδας. Γιατί η Ελλάδα μαζί με την Κύπρο θα αποτελούν τον «ομφάλιο λώρο» που συνδέουν Ισραήλ και Αίγυπτο, με το υπόλοιπο ΝΑΤΟ και την Ευρώπη.
Ενώ δίνει άλλη γεωπολιτική σημασία στους φυσικούς πόρους (αέριο κυρίως) που υπάρχουν στην τεράστια Ελληνική ΑΟΖ. Που αποκτά εντελώς διαφορετική σημασία πλέον για τον στρατηγικό ανεφοδιασμό της ίδιας της Ευρώπης με φτηνή και φιλική προς το περιβάλλον ενέργεια…
Χωρίς μια σταθερή, σοβαρή και – κυρίως – αξιόπιστη Ελλάδα, όλα αυτά είναι στον αέρα!
Γι’ αυτό και μια τέτοια μετακίνηση των γεωπολιτικών συσχετισμών στην περιοχή μας είναι αδιανόητη με… αριστερόστροφα καθεστώτα τύπου ΣΥΡΙΖΑ στην Ελλάδα.
--Ελληνικά καθεστώτα που ανοίγουν τα σύνορά της Ευρώπης σε κύματα παρανόμων μεταναστών από τη μουσουλμανική Ασία και Αφρική, είναι ασύμβατα με τέτοιους γεωπολιτικούς σχεδιασμούς.
--Ελληνικές κυβερνήσεις που υπονομεύουν την ίδια την εσωτερική τους συνοχή δίνοντας τον έλεγχο σε ΜΚΟ διακινητών είναι ανίκανες να διαχειριστούν τέτοιες προοπτικές.
--Ελληνικές κυβερνήσεις που κατά το παρελθόν εξέφρασαν την «αλληλεγγύη» τους (μαζί με τους Ισλαμιστές της Ερντογάν) προς τους «αδελφούς Μουσουλμάνους» και τους «ακτιβιστές» της Χαμάς στη Γάζα, είναι αναξιόπιστοι ως εταίροι σε τέτοιους σχεδιασμούς.
--Κόμματα και κυβερνήσεις στην Ελλάδα που επιτρέπουν στο… «Ρουβίκωνα», να κτυπάει ξένες πρεσβείες ή και να τρομοκρατεί Έλληνες πολίτες και ξένους διπλωμάτες, δεν μπορούν να διαχειριστούν τέτοιες γεωπολιτικές προοπτικές.
Κι αν κάποιοι απ’ έξω τους στήριξαν ως τώρα, όσο τους στήριξαν – ή τους ανέχθηκαν για εσωτερικούς μικροπολιτικούς λόγους - το παγκόσμιο «εκκρεμές» έχει αρχίσει να κινείται αντίστροφα…
Μεγάλες γεωπολιτικές ανατροπές στον κόσμο έχουν πάντα σεισμικές συνέπειες και μέσα στην Ελλάδα.
Μόνο που η «μεταπολίτευση» που κυοφορείται εδώ, δεν απειλεί να ανατρέψει μόνο το ΣΥΡΙΖΑ.
Αλλά και να σαρώσει όλη την αριστρόστροφη «κορεκτίλα» του λαϊκισμού και του κρατισμού.
Περιέργως η νέα αρχιτεκτονική των διεθνώς συσχετισμών θα είναι πολύ «εθνοκεντρική» στην περιοχή μας!
Αλλά δεν θα έχει σχέσεις ούτε με ΜΚΟ τύπου Σόρος, ούτε με νεοναζιστικά μορφώματα.