Του Θανάση Κ. (fb)
* Πρώτο ψέμα: ότι βρισκόμαστε κοντά σε οριστική λύση – και μάλιστα erga omnes - για το όνομα των Σκοπίων.
Ψέμα! Αυτό που διαπραγματεύονται είναι μια διαδικασία επίλυσης του ονοματολογικού μεσοπρόθεσμα, με αντάλλαγμα μιαν άμεση έναρξη ένταξης των Σκοπίων στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ.
Τα Σκόπια θα πάρουν τώρα αμέσως «πρόσκληση» για ένταξη στους Ατλαντικούς οργανισμούς (ΕΕ και ΝΑΤΟ), ένταξη όμως που θα ολοκληρωθεί σε βάθος χρόνου, με «αντάλλαγμα» την υπόσχεση ότι θα δεχθούν ένα σύνθετο όνομα με τη λέξη «Μακεδονία» (Άνω, Βόρεια κλπ.) και συνταγματικές αλλαγές που θα ολοκληρωθούν με δημοψήφισμα αργότερα.
Υποτίθεται ότι, αν τα Σκόπια δεν κάνουν στο μεταξύ όσα έχουν υποσχεθεί (αλλαγή συντάγματος κλπ.), τότε θα μπορεί η Ελλάδα να βάλει βέτο στην Ευρωπαϊκή τους ένταξη (στο ΝΑΤΟ θα είναι σχεδόν αδύνατο).
Η πραγματικότητα είναι, βέβαια πολύ πιο δύσκολη: Θα πιέζεται η Ελλάδα να άρει το βέτο της – αν κάποια στιγμή τολμήσει να το θέσει. Ή να «ικανοποιηθεί» για πολύ «διακοσμητικές» αλλαγές στο Σκοπιανό σύνταγμα (όπως αυτές που έχουν ήδη γίνει και που κρίνονται απ’ όλους ως «απολύτως ανεπαρκείς»).
Αυτό που δεν μας λένε: ότι η γλώσσα των Σκοπίων («Μακεδονική») και η εθνότητα («Μακεδονική») δεν πρόκειται να αλλάξουν! Αντίθετα, με την εκκολαπτόμενη συμφωνία της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, η Ελλάδα επισήμως θα αναγνωρίσει «Μακεδονική» γλώσσα και – το σπουδαιότερο – «Μακεδονική εθνότητα».
Οπότε, άντε στο μέλλον να εξηγήσει κανείς, ποιοι είναι «Μακεδόνες» και ποιοι όχι…
Κι άντε να πείσεις ότι Μακεδόνες είναι οι Έλληνες κι όχι οι κάτοικοι της Βόρειας (ή Άνω ή Νέας) «Μακεδονίας»…
Κι άντε να δούμε, πως θα αντιμετωπίσει κανείς το «λογικό» επιχείρημα αύριο, ότι οι Βόρειο-Μακεδόνες έχουν κάθε λόγο να θέλουν να ενωθούν κάποτε με τους «Νότιο- Μακεδόνες».
Αυτό που εμφανίζεται ως «λύση» σήμερα, θα είναι τεράστια εθνική απειλή αύριο. Πολύ περισσότερο που θα έχει την πλήρη αναγνώριση από την επίσημη Ελλάδα.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ μπαίνει στην Ιστορία ως η πρώτη κυβέρνηση εθνικού κράτους που αναγνώρισε επίσημα αλυτρωτισμό που στρέφεται εναντίον της!
Και… «πανηγυρίζει» γι’ αυτό.
Λύνει μιαν «εκκρεμότητα». Και δημιουργεί ένα τεράστιο πρόβλημα…
* Δεύτερο ψέμα: ότι δήθεν δεν «δίνουμε» κάτι (το όνομα). Αντίθετα, με την λύση που ετοιμάζουν «παίρνουμε» κάτι (επιθετικό προσδιορισμό στη λέξη «Μακεδονία» - που έχει ήδη καταχωρηθεί διεθνώς).
Αυτό κι αν είναι ψέμα: Εκείνο που δεν μας λένε, είναι ότι με την ένταξη των Σκοπίων στον ΟΗΕ, με προσωρινό όνομα FYROM, το 1993, αναγνωρίστηκε στην Ελλάδα το δικαίωμα να εγκρίνει εκείνη το τελικό όνομα της γειτονικής της χώρας! Ενώ επιβλήθηκε τότε στα Σκόπια η υποχρέωση, να διαπραγματευθούν το οριστικό τους όνομα με την Ελλάδα.
Ποτέ στο παρελθόν δεν μπήκε χώρα με… προσωρινό όνομα στα Ηνωμένα Έθνη.
Κι ακόμα πιο σπουδαίο: ποτέ στο παρελθόν δεν αναγνωρίστηκε η υποχρέωση της νέας χώρας να διαπραγματευθεί το οριστικό της όνομα με γείτονά της.
Αυτό σημαίνει ότι η διεθνής κοινότητα τότε αναγνώρισε ότι ήταν δικαιολογημένη η αντίδραση της Ελλάδας με το όνομα των Σκοπίων.
Αλλιώς δεν θα επέβαλε τέτοια πρωτοφανή ρύθμιση…
Εκείνο που κάνουμε τώρα, είναι να παραιτούμαστε από το δικαίωμά μας!
Δεχόμαστε οριστικό όνομα για τα Σκόπια που ΔΕΝ ακυρώνει τον αλυτρωτισμό τους. Αντίθετα μακροχρόνια τον εμπεδώνει.
Μπορεί να μην αποκτούν μονοπώλιο στην ιστορική παράδοση του Μεγάλου Αλεξάνδρου, αλλά προσέξτε:
Επισήμως, διεθνώς αναγνωρισμένη «Μακεδονία» (έστω και Βόρεια) θα είναι η δική τους. Η δική μας θα είναι εσωτερική υποδιαίρεση άλλης χώρας (της Ελλάδας)…
Επισήμως, διεθνώς αναγνωρισμένοι ως «Μακεδόνες» θα είναι εκείνοι! Εμείς θα είμαστε τοπική πληθυσμιακή υποδιαίρεση των Ελλήνων…
Επισήμως, αναγνωρισμένη διεθνώς εθνότητα και γλώσσα «μακεδονική» θα είναι η δική τους. Κι άντε μετά να ξεχωρίσεις τους αρχαίους Μακεδόνες από τους σύγχρονους…
Καταστροφή!
* Ψέμα τρίτο: μας λέει ο Τσίπρας ότι τάχα, η «Μακεδονία» - το όνομα η ταυτότητα και η παράδοσή της – «χαρίστηκε» από όλες τις προηγούμενες ελληνικές κυβερνήσεις τα τελευταία 70 χρόνια!
Άρα έχει «χαθεί» η υπόθεση. Δεν την «έδωσε» ο ίδιος. Απλώς αυτός «κέρδισε» ένα επιθετικό προσδιορισμό για τους γείτονες (άνευ πρακτικής αξίας, όπως είδαμε).
Αυτό κι αν είναι, όχι απλώς ψέμα, αλλά προπαγανδιστική στρέβλωση – αληθινή απάτη!
Πρώτα-πρώτα ξεχνάει να μας πει ότι η Αριστερά γενικώς και το κόμμα το δικό του πιο συγκεκριμένα ήταν ΠΑΝΤΑ υπέρ του πάρουν τα Σκόπια το σύνολο των Μακεδονικής ταυτότητας!
Η Ελληνική Αριστερά γενικώς στήριζε τον Γιουγκοσλάβο ηγέτη Τίτο, η πολιτική του οποίου δημιούργησε εκ του μηδενός τη «Μακεδονία των Σκοπίων».
Όπως η Ελληνική Αριστερά του ΚΚΕ, είχε στηρίξει – κι είχε πολεμήσει – για «ανεξάρτητη Μακεδονία» το 1947-49! (δηλαδή για εδαφικό ακρωτηριασμό της Ελλάδας)
Όπως ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ υποστήριζε μέχρι πολύ πρόσφατα να ονομάζονται τα Σκόπια με το συνταγματικό τους όνομα (Δημοκρατία της Μακεδονίας).
Τι μας λέει τώρα ο Τσίπρας;
Ότι δυστυχώς οι «προηγούμενες κυβερνήσεις» άφησαν να γίνει κάτι που ο ίδιος και το κόμμα του και η παράταξή του πάντα ήθελαν;
Μπορεί οι «προηγούμενοι» να μην αντιστάθηκαν όσο έπρεπε, αλλά εκείνοι, τουλάχιστον, αντιστάθηκαν.
Ο ίδιος (ο Τσίπρας) και το Κόμμα του (ο ΣΥΡΙΖΑ) και η παράταξή του (η Αριστερά) ήθελαν πάντα να δώσουν πλήρως τη «Μακεδονία» στους γείτονες!
Και πάντως η Νεολαία του ΣΥΡΙΖΑ (της οποίας αρχηγός ήταν κάποτε ο ίδιος ο Τσίπρας) πήγαινε στα Σκόπια και οργάνωνε εκδηλώσεις μαζί με τους ακραίους «μακεδόνες» του εθνικιστή Γκρουέφσκι διαδηλώνοντας υπέρ της πλήρους αναγνώρισης των Σκοπίων ως «Μακεδονίας» από την Ελλάδα…
Και υπουργοί της σημερινής κυβέρνησης του Τσίπρα (όπως ο Τσακαλώτος) για παράδειγμα, υπέγραφαν δημόσιες εκκλήσεις μόλις το 2008, να αναγνωρίσει η Ελλάδα τα Σκόπια ως «Μακεδονία».
Μπορεί οι «προηγούμενες κυβερνήσεις» να μην κατάφεραν να αποτρέψουν την «προδοσία», αλλά ο Τσίπρας και το κόμματα του συμμετείχαν πλήρως στην προδοσία!
* Ψέμα τέταρτο: η διεθνής αναγνώριση των Σκοπίων ως «Μακεδονία» έχει ήδη «συντελεστεί». Οπότε τι θέλετε και διαμαρτύρεστε; Απλώς αναγνωρίζεται σήμερα μια «πραγματικότητα» που υπάρχει εδώ και δεκαετίες. Και της βάζουμε κι ένα επιθετικό προσδιορισμό για να σας… «απαλύνουμε το πόνο».
Αυτό κι αν είναι απάτη:
Αν ήταν έτσι τα πράγματα, τότε γιατί τα Σκόπια επείγονταν να λυθεί το πρόβλημα;
Γιατί το προσωρινό τους όνομα ήταν αυτό ακριβώς που λέει η λέξη: προσωρινό!
Και γιατί είχε δύο «πρώην μέσα»:
«Πρώην Μακεδονική», που σημαίνει κάτι που δεν υπάρχει πια…
Και πρώην «Γιουγκοσλαβική», δηλαδή μέρος μιας Ομοσπονδίας που επίσης δεν υπάρχει πια.
Ήταν μια «πρώην» χώρα. Και ως «πρώην» δεν είχε ταυτότητα. Και δεν θα αποκτούσε ποτέ ταυτότητα, μέχρι να την αναγνωρίσει επισήμως με οριστικό όνομα η μόνη χώρα που τα ίδια τα Ηνωμένα Έθνη είχαν αναγνωρίσει πως έχει δικαίωμα να έχει τελικό λόγο: η Ελλάδα!
Αυτό το διεθνώς αναγνωρισμένο και μοναδικό στα παγκόσμια χρονικά δικαίωμα της Ελλάδας – να εγκρίνει το οριστικό όνομα των Σκοπών – τώρα το απεμπολεί η κυβέρνηση Τσίπρα!
Προφανώς γιατί ποτέ δεν το ήθελε, ποτέ δεν το πίστεψε, πάντα το υπονόμευε…
Υπάρχουν πάμπολλες χώρες που αναγνωρίστηκαν διεθνώς, κι ύστερα ξε-αναγνωρίστηκαν ή άλλαξαν ονόματα. Επειδή το επέλεξαν οι ίδιες ή επειδή τους το επέβαλαν οι διεθνείς συσχετισμοί.
Τι θα πει 140 χώρες τους έχουν αναγνωρίζει διεθνώς τα Σκόπια με το «συνταγματικό τους όνομα». Ναι, όμως άλλες 50 χώρες ΔΕΝ τους είχαν αναγνωρίσει με το όνομα αυτό. Και όλες οι χώρες είχαν αναλάβει τη δέσμευση να τους αναγνωρίσουν τελικά με το οριστικό όνομα που θα ενέκρινε και η Ελλάδα.
Και στο μεταξύ κάποιες από εκείνες που τους είχαν αναγνωρίσει με το «συνταγματικό όνομα» το έχουν μετανιώσει και το λένε δημόσια…
Στη διεθνή πρακτική κάτι που έγινε στο παρελθόν μπορεί να ανατραπεί. Ιδιαίτερα όταν στηρίζεται στο ψέμα. Ή σε παραλογισμό. Ή σε ξεπερασμένους συσχετισμούς δυνάμεων…
(Η Εθνικιστική Δημοκρατία της Κίνας (Ταϊβάν, ή Φορμόζα) ήταν η μοναδική Κίνα που ήταν διεθνώς αναγνωρισμένη από δύο δεκαετίες περίπου. Κι ύστερα έπαψε να είναι διεθνώς αναγνωρισμένη ως χώρα…)
Όταν σηκώνει κεφάλι ο αλυτρωτισμός γύρω σου, δεν τον νομιμοποιείς ποτέ. Δεν μετράς ποιοι και πόσοι τον έχουν αναγνωρίσει διπλωματικά.
Εσύ πάντως δεν τον νομιμοποιείς. Γιατί αν σήμερα τον νομιμοποιήσεις, τότε αύριο υπό τον πίεση διάφορων «συνδυασμών δυνάμεων» μπορεί να χρειαστεί να συνθηκολογήσεις μαζί του...
* Είναι ψέμα επίσης, πως τάχα, με το που κλείνουμε την «εκκρεμότητα» με το όνομα, θα μπορέσουμε να συνεργαστούμε οικονομικά με τα Σκόπια. Τι ανοησίες είναι αυτές;
Επί δύο δεκαετίες η Ελλάδα είχε τεράστια οικονομική διείσδυση στα Σκόπια. Χωρίς να έχει λύση το πρόβλημα του ονόματος…
* Είναι ψέμα, ότι θα μπορέσουμε τάχα να αποκλείσουμε την οικονομική διείσδυση της Τουρκίας στα Σκόπια, μόλις λύσουμε το όνομα. Η Τουρκία όσο διαθέτει η ίδια οικονομική ισχύ θα διεισδύει οικονομικά (και στα Σκόπια και στην Αλβανία). Όταν πάψει να έχει οικονομική ευρωστία, θα πάψει να διεισδύει οικονομικά. Το ποιος και πόσο θα «μπει» στα Σκόπια εξαρτάται από την οικονομική κατάσταση τη δική μας και της Τουρκίας αντίστοιχα…
Όχι από το αν έχουμε… αναγνωρίσει το όνομα των Σκοπίων. Και χωρίς καμία αναγνώριση εκ μέρους μας επί δέκα χρόνια και πλέον ήμασταν η δεύτερη χώρα σε επιχειρηματική διείσδυση…
* Είναι ψέμα τέλος, ότι με το που κλείνουμε το «μέτωπο» με τα Σκόπια, θα μπορέσουμε επιτέλους, «να επικεντρωθούμε στο μεγάλο μας κίνδυνο: την Τουρκία»!
Αυτό κι αν είναι απάτη: η εκκρεμότητα με το όνομα των Σκοπίων, σε τίποτε δεν εμπόδισε την Ελλάδα να φτιάξει δική της πολεμική βιομηχανία (όπως έκανε η Τουρκία όλα αυτά τα χρόνια), να ενισχύσει την αποτρεπτική δυνατότητα των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων (όπως η Τουρκία ενίσχυσε τους εξοπλισμούς και την επιχειρησιακή ετοιμότητα των δικών της ενόπλων δυνάμεων). Σε τίποτε απολύτως δεν μας εμπόδισε η «εκκρεμότητα» με το όνομα.
Όπου μείναμε πίσω, είναι γιατί φταίει το κεφάλι μας, όχι… τα Σκόπια!
Ό,τι πετύχαμε όλα αυτά χρόνια (ένταξη της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ανακήρυξη ΑΟΖ της Κύπρου, «τριγωνικές συμμαχίες» Ελλάδας-Κύπρου με Ισραήλ κα Αίγυπτο) το πετύχαμε ΠΑΡΑ την διατήρηση της «εκκρεμότητας» με τα Σκόπια.
Κι ό,τι δεν πετύχαμε όλα αυτά τα χρόνια, (το ότι μας πήραν οι Τούρκοι φαλάγγι στους εξοπλισμούς) δεν το πετύχαμε ανεξάρτητα από την «εκκρεμότητα» με τα Σκόπια.
Αντίθετα, αν στείλουμε το «μήνυμα» ότι η Ελλάδα υποχρεώνεται να συμβιβαστεί με τον διακηρυγμένο και απροκάλυπτο αλυτρωτισμό των Σκοπίων, τότε όλοι θα περιμένουν – και με το δίκιο τους – ότι θα συμβιβαστούμε τελικά και με την επιθετικότητα της Τουρκίας.
Όταν συμβιβάζεσαι με αδύναμο γείτονα, κατά μείζονα λόγο περιμένουν να συμβιβαστείς μετά και με πανίσχυρο γείτονα.
Τα Σκόπια, όπως και να τα ονομάσουν, θα τα διαλύσει διεθνώς η εσωτερική του διάβρωση από την υποβόσκουσα σύγκρουση αλβανοφώνων-σλαβοφώνων. Και οι ίντριγκες Βουλγάρων και Αλβανών από δίπλα…
Είναι ένα μικρό κράτος, εντελώς ασταθές, που εμφανίζεται ως «ενιαίο εθνικό κράτος μακεδόνων», την ώρα που δέχεται πως έχει… δύο «συστατικές εθνότητες»! Που η μία εκ των οποίων δεν είναι, ούτε δηλώνει, ούτε νιώθει, «μακεδονική»…
Και πρόσφατα συγκρούστηκε με την άλλη, με τους «μακεδόνες» - που κι αυτοί σήμερα είναι διαιρεμένοι μεταξύ τους (σε «βουλγαρίζοντες» και μη).
Τα Σκόπια, όπως και να ονομαστούν, είναι δύο ή τρεις «εθνικές συνιστώσες» σε…συσκευασία μιας- ψευδεπίγραφης! Είναι ένα θνησιγενές ψέμα…
Κι αυτό το ψέμα σπεύδουμε να νομιμοποιήσουμε δίπλα μας, εν ονόματι της …σταθερότητας!
Τόσο ανόητοι! Τόσο πολιτικά «μυωπικοί». Τόσο εθνικά «ασπόνδυλοι»…
Ο Τσίπρας θα φύγει. Αλλά η ζημιά που έκανε στη χώρα θα μείνει.
Τουλάχιστον να ξέρει, ότι αυτή ειδικά τη ζημιά που πάει να κάνει τώρα, θα την πληρώσει ο ίδιος πιο ακριβά απ’ όλες τις άλλες…