Ο Δήμαρχος της Θεσσαλονίκης Γιάννης Μπουτάρης δέχθηκε επίθεση ενώ βρισκόταν σε εκδήλωση για τη Γενοκτονία των Ποντίων. Οι φωτογραφίες και τα βίντεο έκαναν το γύρο του διαδικτύου.
Του Στρατή Μαζίδη
Αμέσως έσπευσαν όλοι να καταδικάσουν την επίθεση αποδίδοντάς τη σε ακροδεξιά στοιχεία. Όπως έχουμε το vertigo όταν συντρίβονται ελληνικά μαχητικά, ομοίως έχουμε το βολικό "ακροδεξιά στοιχεία" για να καθαρίσουμε με τη γενεσιουργό αιτία μιας επίθεσης σε πολιτικά πρόσωπα.
Ο Γιάννης Μπουτάρης, είχε πέσει πολύ πριν τον ρίξουν κάτω με τις κατά καιρούς δηλώσεις του.
Όταν δήλωσε πως χέστηκε για το αν ο Κεμάλ σκότωσε Ελληνες, δεν τον καταδίκασε κανείς. Ούτε όταν ασκούσε εξωτερική πολιτική επισκεπτόμενος τα Σκόπια ή με τις κατά καιρούς δηλώσεις του για τις οποίες οι Σκοπιανοί θα πρέπει να του στήσουν ένα άγαλμα.
Ο Γιάννης Μπουτάρης όρισε τα γεγονότα ή τουλάχιστον τα προκάλεσε. Αυτή είναι η σκληρή ψυχρή πραγματικότητα.
Μαζί με όμως με αυτήν, υπάρχει και μια άλλη πραγματικότητα για την οποία είχαμε γράψει πριν λίγους μήνες. Ποια είναι αυτή; Ότι ο Δήμαρχος Θεσσαλονίκης ψηφίστηκε, δε διορίστηκε. Και όταν ήρθε η ώρα επανεξελέγη πανηγυρικά.
Το ξύλο που προκαλεί κακώσεις και μελανιές, δεν οδηγεί πουθενά. Το "ξύλο" που μπορεί να πέσει στην κάλπη όμως είναι καταλυτικό. Δυστυχώς όμως είμαστε σε τέτοιο δραματικό σημείο ως κοινωνία από όλες τις απόψεις και σε όλα τα επίπεδα, ώστε να προβληματιζόμαστε για ό,τι έρχεται στη συνέχεια. Είμαστε καλοί στις μπουνιές, τις κλωτσιές και τις βρισιές. Υστερούμε όμως ακόμη όταν πρέπει να σκεφτούμε σωστά για τις επιλογές μας.