© EPA/STEFAN SAUER |
Η υλοποίηση του έργου του αγωγού μεταφοράς φυσικού αερίου Nord Stream 2, που αποσκοπεί στην αύξηση του εφοδιασμού της Δυτικής Ευρώπης από τη Ρωσία, θα μετατρέψει τη Γερμανία σε έναν ευρωπαϊκό ενεργειακό hub, δήλωσε η Υφυπουργός Εξωτερικών της Ουκρανίας, Γέλενα Ζέρκαλ.
Απόδοση Freepen.gr
"Δυστυχώς, μετά τη δημιουργία του συνασπισμού, μπορούμε μόνο να πούμε ότι η θέση της κας Μέρκελ στο σχέδιο Nord Stream 2 δεν είναι τόσο κατηγορηματική", δήλωσε στο κανάλι 5 της Ουκρανίας. "Μπορεί να δει τις θετικές πτυχές του αγωγού φυσικού αερίου Nord Stream αφού ως Γερμανία θα έχει τη μεγαλύτερη αγορά αερίου και τον πλήρη έλεγχο της Ευρώπης,
συμπεριλαμβανομένης της Ουγγαρίας και άλλων μικρών χωρών", πρόσθεσε η Ζέρκαλ.
Σύμφωνα με την υφυπουργό Εξωτερικών της Ουκρανίας, το σχέδιο Nord Stream 2 θα επιτρέψει στη Γερμανία "να απολαύσει προνόμια" στον ενεργειακό τομέα της Ευρώπης.
Το έργο Nord Stream 2
Ο αγωγός φυσικού αερίου Nord Stream 2 έχει προγραμματιστεί να τεθεί σε λειτουργία στα τέλη του 2019. Καθένα από τα δύο τμήματα του αγωγού θα έχει χωρητικότητα 27,5 δις κυβικά μέτρα. Ο αγωγός, ο οποίος πρόκειται να εκτείνεται από τη ρωσική ακτή κατά μήκος του βυθού της Βαλτικής Θάλασσας στη γερμανική ακτή, αναμένεται να συνδέσει τη ρωσική πηγή ανεφοδιασμού βάση με ευρωπαίους πελάτες. Το συνολικό κόστος του έργου του Nord Stream 2 εκτιμάται σε 9,9 δισεκατομμύρια.
Ο αγωγός φυσικού αερίου δε θα διασχίσει χώρες διέλευσης όπως η Ουκρανία, η Λευκορωσία και η Πολωνία, αλλά θα διέλθει μέσα από τις αποκλειστικές οικονομικές ζώνες [ΑΟΖ] και τα χωρικά ύδατα της Ρωσίας, της Φινλανδίας, της Σουηδίας, της Δανίας και της Γερμανίας.
Το Κίεβο επιδιώκει να χρησιμοποιήσει διάφορα διαπραγματευτικά εργαλεία για να διατηρήσει τη διαμετακόμιση φυσικού αερίου σε αποδεκτό επίπεδο. Ο Διευθύνων Σύμβουλος της Gazprom, Αλεξέι Μίλερ, δήλωσε νωρίτερα ότι η ρωσική εταιρεία ήταν έτοιμη να πραγματοποιήσει συνομιλίες με τη Naftogaz της Ουκρανίας για τη διαμετακόμιση φυσικού αερίου μετά τη λήξη της ισχύουσας σύμβασης. Ο Μίλλερ δήλωσε ότι η Gazprom θα μπορούσε να διατηρήσει τη διαμετακόμιση φυσικού αερίου μέσω της επικράτειας της Ουκρανίας στα 10-15 δισ. κυβικά μέτρα το χρόνο με την προϋπόθεση ότι το Κίεβο μπορεί να αποδείξει τη βιωσιμότητα μιας τέτοιας συμφωνίας.