Οι υπογραφές πέφτουν. Ποιος θα περίμενε ποτέ πως μια ελληνική κυβέρνηση θα αναγνώριζε μακεδονικό έθνος, μακεδονική γλώσσα και μια Βόρεια Μακεδονία πάνω από το κεφάλι της; Θα μου πείτε ότι υπάρχουν αστερίσκοι. Δε θα τους προσέξει κανείς.
Του Στρατή Μαζίδη
Όταν δηλώνετε στο εξωτερικό ότι είστε Μακεδόνες, ο νους της πλειοψηφίας θα παραπέμπει στα Σκόπια, όχι στην Ελλάδα. Λυπάμαι που το λέω. Λυπάμαι που το γράφω αισθανόμενος ένα πλάκωμα στο στέρνο αλλά τώρα είναι αργά για δάκρυα.
Επί 27-28 χρόνια δεν κάνατε τίποτε ουσιαστικό. Είστε περισσότεροι από 2.200.000 εγγεγραμμένοι αλλά δε δημιουργήσατε ένα πολιτικό φορέα που θα εγγυάτο ότι η Ελλάδα δε θα γυρίσει ποτέ να κάνει μια τέτοια κίνηση παράδοσης του ονόματός σας. Το "σε 10 χρόνια θα το έχουμε ξεχάσει" δε σας ανησύχησε. Ούτε κάποιες διαπραγματεύσεις επί Κώστα Καραμανλή σας προβλημάτισαν.
Ακόμη και στις τελευταίες εκλογές, οι περισσότεροι από τους μισούς δεν καταδεχθήκατε να πάτε δύο λεπτά να ψηφίσετε ενώ γνωρίζατε πολύ καλά τι πρεσβεύει ο ΣΥΡΙΖΑ για το Σκοπιανό.
Οι Αμερικανοί λένε κάτι σωστό για όσους απέχουν. Ότι δεν υπάρχουν. Σκληρό αλλά αλήθεια. Διότι οι μισοί των υπόλοιπων μισών αποφάσισαν για εσάς χωρίς εσάς αλλά με τη σιωπηλή ανοχή σας.
Τώρα σαν το προφήτη Ιερεμία ας καθίσουμε στα ερείπια της δικής μας Ιερουσαλήμ. Εκτός αν ο διασυρμός μας γίνει ακόμη πιο τέλειος και μας σώσει ένα ΟΧΙ των Σκοπιανών στο δημοψήφισμά τους. Στα χέρια τελικά της δικής μας γενιάς ήταν γραμμένο να συμβούν όλα αυτά.