 |
| VABo2040 - pixabay |
Μετά από μία ακόμη παλινδρόμηση της Τουρκικής εξωτερικής πολιτικής ως προς τις σχέσεις της με Ρωσία και ΗΠΑ, όπου προσπάθησε να αξιοποιήσει προσχηματικά ως διακυβεύματα τους S-400 και τα SHUKOI έναντι των F-35, ο Ερντογάν πειθαναγκάσθηκε να παγώσει τις συνομιλίες του με την Ρωσία και να προχωρήσει στην αποκατάσταση των σχέσεων του με τους Αμερικανούς, με πιθανή πλέον συμβολική ανταπόδοση τα F-35 (εξοπλισμένα ή όχι).
υποναύαρχος ε.α.
πρόεδρος της Κοινωνίας Αξιών
Ο πειθαναγκασμός βασίσθηκε στην γνωστή, παλιά καλή συνταγή:
Από την στιγμή που άρχισε να εκβιάζει και να αλληθωρίζει προς το “Ξανθό Γένος” (όπως πολλοί συμπατριώτες μας εξακολουθούν να κάνουν), άρχισαν τα παραδοσιακά αντίμετρα, που είχαν ως αποτέλεσμα, η τουρκική λίρα να έχει απώλειες έναντι του αμερικανικού δολαρίου κατά 20% και έναντι του ευρώ κατά 15%.
Η Κεντρική Τουρκική Τράπεζα αναγκάσθηκε να αυξήσει τα επιτόκια στο επίπεδο του 17,75%, προκειμένου να στηριχθεί η τουρκική λίρα που έφθασε στο χαμηλό των 4,9221 λιρών ανά δολάριο.
Σήμερα στην Τουρκία τα βραχυπρόθεσμα επιτόκια βρίσκονται στο 17,75% ενώ τα μακροπρόθεσμα (όπως καταγράφονται στις αποδόσεις των 10ετων ομολόγων), βρίσκονται στο 14,52%.
Η πλέον αξιόπιστη λύση που απέμενε στον Ερντογάν ήταν να σταματήσει τους παλληκαρισμούς και να εγκαταλείψει (τουλάχιστον τώρα), την χωρίς προσδοκίες αγκάλη της Ρωσίας, για τις πολλά υποσχόμενες αγκάλες ΗΠΑ και ΕΕ.
Θα μπορούσε φυσικά να συνεχίσει τις ερωτοτροπίες με την αδύναμη να τον βοηθήσει οικονομικά Ρωσία, αλλά θα ήταν αναγκασμένος να προσφύγει σε υποτίμηση της λίρας.
Όμως η Τουρκία στηρίζει μεγάλο μέρος της οικονομίας της στις εξαγωγές και ενώ μία υποτίμηση θα είχε θετικά αποτελέσματα, αυτό θα είχε πολύ δυσμενείς επιπτώσεις στον δανεισμό των φυσικών και νομικών προσώπων, των οποίων το μεγαλύτερο μέρος του δανεισμού τους είναι σε δολάρια και ευρώ.
Συνεπώς προτιμήθηκε ο δανεισμός σε ξένο νόμισμα, μέσω της αύξησης των επιτοκίων, έναντι της υποτίμησης.
Παρά την αύξηση των επιτοκίων όμως, οι πιέσεις κατά της λίρας θα συνεχίζονται και η στροφή Ερντογάν προς τις ΗΠΑ καθίσταται αναγκαία, αφού μία λύση θα μπορούσε να είναι το άνοιγμα πιστωτικής γραμμής με την Κεντρική Τράπεζα των ΗΠΑ, για στήριξη της λίρας.
Το “Ξανθό Γένος” δεν κατάφερε να βοηθήσει την Τουρκία στην οικονομία, όπως δεν κατάφερε να βοηθήσει και την Ελλάδα, όταν προστρέχαμε να δανεισθούμε μερικά δις κατά την Βαρουφάκεια εποχή των μεγάλων λόγων και των ελάχιστων έργων, των μεγάλων προσδοκιών και συγκρούσεων και των καταστροφικών ηττών.
Αναγκαστικά λοιπόν Ελλάδα και Τουρκία, κατέληξαν να κάνουν στροφή (360 μοιρών κατά τον κ. Τσίπρα), προς τις παραδοσιακές και πιο αξιόπιστες συμμαχίες, πάντα όμως με τα ανάλογα ανταλλάγματα...!