Στην πολιτική ορολογία, χρήσιμος ηλίθιος είναι η ονομασία για ένα πρόσωπο που λειτουργεί ως προπαγανδιστής σε ένα ζήτημα του οποιου οι στόχοι δεν είναι πλήρως ξεκάθαροι και που χρησιμοποιείται κυνικά από τους ηγέτες που προωθούν αυτό το ζήτημα.
του Μιχάλη Χαιρετάκη
Πάντα ο χρήσιμος ηλίθιος, οταν επιτευχθεί ο στόχος είναι εντελώς άχρηστος και συχνά έχει την τύχη των προδοτών αφού άναυδος απο την ξαφνική αποχώρηση των υποστηρικτών του έχει να αντιμετωπίσει μια οδυνηρή πραγματικότητα την οποία δεν είχε φανταστεί αλλά και την μήνη των υπολοίπων.
Στο Μακεδονικό έχουμε 3 κατηγορίες χρήσιμων ηλίθιων. Τους εθνικιστές του γειτονικού κράτους, τους πολιτικούς των 2 κρατών και τέλος των υποστηρικτών τους.
Για να μπορέσουμε να καταλάβουμε τι ακριβώς συμβαίνει ας κάνουμε πρώτα μια ανάλυση της υφιστάμενης κατάστασης.
Ενα γειτονικό κράτος, περίκλειστο, χωρίς καμμιά δίοδο σε θάλασσα, χωρίς εθνική συνείδηση, με ποσοστο Σλάβων που αυτοπροσδιορίζονται ως "Μακεδόνες" 64.2% σύμφωνα με την απογραφή του 2002 και 25.2% Αλβανών, προσπαθεί να σφετεριστεί την ιστορία μιας άλλης περιοχής πολύ νοτιότερα απο αυτήν με μια άλλη γλώσσα και εναν άλλο πολιτισμό με τον οποίο δεν έχει καμμία σχέση.
Σε λίγα χρόνια απο τώρα ίσως και το 2050 οι Σλάβοι "Μακεδόνες" ίσως αποτελούν την μειοψηφία στον πληθυσμό της γειτονικής χώρας που μοιάζει περισσότερο με τεχνητό μόρφωμα παρά με ενα κράτος που σχηματίστηκε επειδή υπήρχε εθνική συνείδηση.
Είναι προφανές οτι το κράτος αυτό είναι θνησιγενές και δεν έχει ιστορικά μέλλον, εκτός εαν... Αυτό το εκτός εαν είναι αυτό που ζούμε αυτή την εποχή. Για γεωστρατηγικούς λόγους οι ισχυροί (λέγε με Ε.Ε., Γερμανία, ΝΑΤΟ, Η.Π.Α.) θέλουν να σχηματίσουν ενα νέο κρατίδιο που θα πάρει φυσικά τον απαιτούμενο χώρο που χρειάζεται απο τους γείτονες.
¨Ηδη απο τη μια πλευρά έχει ενισχυθεί ο εθνικισμός και ο αλυτρωτισμός, χάρτες αποσχιστικοί ,με άρωμα προβοκάτσιας , έχουν αρχίσει να κυκλοφορούν επίσημα με το άλλοθι της ιστορικής (του 17ου και 18ου αιώνα βέβαια ιστορικής) ευρύτερης περιοχής Μακεδονίας.
Την ίδια στιγμή πολιτικοί μαριονέτες, άριστα χειραγωγήσιμοι υπάρχουν και απο τις 2 πλευρές έτοιμοι να παιξουν όποιο παιγνίδι τους ζητηθεί.
Επιπρόσθετα "αναρχικοί" και "αριστεριστές", αρκετοί εισαγώμενοι, έχουν αναλάβει προπαγανδιστικό ρόλο στη χώρα μας, οι περισσότεροι επι πληρωμή. Εντύπωση προκαλεί η ανάρτηση απο τους antifa macedonia της γειτονικής χώρας φωτογραφία απο την Καμάρα με το πανό που γράφει "Αλληλεγγύη στη μακεδονική μειονότητα", "φωτιά στην Ελλάδα"
Είναι πολύ περίεργη συμμαχία των ελλήνων αντιφα με τους Σκοπιανούς ομολόγους τους και που ουσιαστικά συντάσσονται με τους Σκοπιανούς εθνικιστές.
Ας μη γελιόμαστε, η ονομασία, η γλώσσα και η εθνικότητα που παραχωρήσαμε είναι μόνο η αρχή. Πολύ νωρίτερα απο όσο νομίζουμε, μετά την ένταξη της γειτονικής χώρας στην Ε.Ε. και με την ουσιαστική κατάργηση των συνόρων θα δημιουργηθεί ελεύθερη οικονομική ζώνη που θα περιλαμβάνει Σκοπιανό και Ελληνικό έδαφος. Διοικητικά μπορεί να ανήκει στην Ελλάδα, οικονομικά όμως θα είναι μια διαφορετική οντότητα. Ελληνες , Σκοπιανοί και μετανάστες θα αποτελέσουν το πολυφυλετικό μωσαϊκό της περιοχής.
Ίσως ένα μέρος του χρέους περάσει με ταχυδακτυλουργικούς σχεδιασμούς της Γερμανίας και της Ε.Ε. στο νέο μόρφωμα που θα δημιουργηθεί και η Θράκη θα αποτελέσει στη συνέχεια πιθανότατα ένα νέο project.
Μην περιμένετε την Ε.Ε. ως Ευρώπη των Λαών, ούτε φυσικά με την αντίληψη του συνθήματος "ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο"
Η Ευρώπη ήδη μετασχηματίζεται κάτω απο τη Γερμανική ηγεμονία, σε μια αντίστοιχη Κίνα με τεράστιες οικονομικές ανισότητες και να θυμόμαστε ότι για την επίτευξη των σκοπών τους δεν έχουν κανένα πρόβλημα να διαλύσουν ακόμα και κράτη. Πρόσφατο σχετικά είναι το παράδειγμα της Γιουγκοσλαβίας.
Το ερώτημα όμως είναι για το τέλος. Όλοι αυτοί που σήμερα πασχίζουν να καταφέρουν να φέρουν σε πέρας τους σκοπούς των δανειστών, της Γερμανίας, της Ε.Ε, του ΝΑΤΟ, των ΗΠΑ και του άσπονδου φίλου μας που ασχολείται ενεργά με το μεταναστευτικό (ας μην τον ξεχνάμε και αυτόν), είτε έναντι ενός ευτελούς τιμήματος ακόμα και 0.60 λεπτά το tweet, ή μιας πονηρά καλλιεργημένης αντίληψης και ιδεολογίας, τι θα απογίνουν την επόμενη μέρα;