Για πολλά χρόνια τώρα η ελληνική κοινωνία ζει σ' ένα ηλεκτρικό πλέγμα όπου αρκεί μια αδέξια επαφή νια να αναδώσει τον σπινθήρα της ανάφλεξης. Ο Ελληνας θέλει να βγει από το αδιέξοδο και φοβάται ταυτόχρονα. Φοβάται και θέλει μιαν αλλαγή, αν και δεν είναι σίγουρος αν η αλλαγή θα γεννοβολήσει την ηρεμία ή την αναστάτωση.
Του Στέλιου Συρμόγλου
Ζει τη σημερινή ζωή με το αίσθημα της προσωρινότητας, ιδίως οι νέοι άνθρωποι. Κι όσο η προσωρινότητα του εξασφαλίζει την αναμονή, ζει την αναμονή του εγκαταλείποντας στην ασύδοτη πορεία των γεγονότων τον έλεγχο της προσωπικής του μοίρας.
Ο σκεπτόμενος Ελληνας νιώθει πως ο έλεγχος της ιστορίας του έχει ξεφύγει. Γιατί έχασε μαζί την εμπιστοσύνη στην αποτελεσματικότητα του ελέγχου του. Ολα είναι ασταθή, αβέβαια και απειλητικά μαζί γιατί κρύβουν το απρόοπτο. Το απρόοπτο που αποκτά διαστάσεις δράματος από το ρευστό σχήμα ενός πολιτικού συστήματος, που το "ρυτιδώνει" η παραμικρότερη αναποδιά.
Η τραγωδία του σύγχρονου Ελληνα είναι ότι θέλει να αποκτήσει την εθνική του αξιοπρέπεια δια της ελευθερίας του, ενώ είναι υποχρεωμένος να εμφανίζει τη δουλεία του ως ιδανικό ελευθερίας! Κατάβαθά του πάσχει από τον ζυγό που ο φόβος της πολύπλευρης κρίσης του επιβάλλει, και εξωτερικά προσποιείται την εκφραστή ιδανικών που ούτε πιστεύει ούτε υπολήπτεται.
Τελικά οι φόβοι μας είναι πολύ περισσότερο σαφείς απ' όσο είναι οι ελπίδες μας. Η αμηχανία και η αμφιβολία είναι μέσα μας και μαζί μας...Ελπίζουμε αόριστα και φοβόμαστε συγκεκριμένα.
Και βέβαια η κατάλυση της εθνικής μας αξιοπρέπειας, ας το μονολογήσουμε με χρήσιμη ειλικρίνεια, δεν μας ήρθε σαν απροσδόκητος κεραυνός. Υπήρχαν πολλοί που "περίμεναν τους βαρβάρους". Κάποιοι απέδειξαν τούτα τα χρόνια της κρίσης ότι θα λυπούνταν αν δεν έρχονταν. Ζούσαμε μέσα σε μια παραίσθηση κρίσης προτού καν μας επισκεφτεί με τα βαριά της πέλματα η κρίση.
Το χειρότερο είναι ωστόσο ότι η κρίση δεν ήταν μια αφύπνιση. Το εθνικό σώμα παραμένει ναρκωμένο και ίσως χρειάζεται το βάρος του λακτίσματος για να ξυπνήσει! Ας ελπίζουμε ότι το λάκτισμα τούτο δεν θα είναι ακόμη μια εθνική περιπέτεια...