Αναδημοσίευση από: onmed.gr
Το σύνδρομο χαρακτηρίζεται από υψηλά επίπεδα τεστοστερόνης, κύστες στις ωοθήκες, ανωμαλίες στον εμμηνορροϊκό κύκλο, καθώς και πρόβλημα στη ρύθμιση του σακχάρου του αίματος, ωστόσο τα αίτιά του παρέμεναν άγνωστα μέχρι σήμερα.
«Πρόκειται για την πιο κοινή ορμονική διαταραχή που επηρεάζει γυναίκες αναπαραγωγικής ηλικίας, ωστόσο δεν έχει λάβει μέχρι σήμερα την προσοχή που της αξίζει» σχολιάζει ο Ρόμπερτ Νόρμαν από το Πανεπιστήμιο της Αδελαΐδας στην Αυστραλία.
Σύμφωνα με νέα επιστημονικά ευρήματα, το σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών πιθανώς πυροδοτείται προτού καν γεννηθεί το παιδί εξαιτίας υπερβολικής έκθεσης στη μήτρα σε μια ορμόνη που ονομάζεται αντιμυλλέριος ορμόνη (Anti-Müllerian Hormone, ΑΜΗ). Η συγκεκριμένη ορμόνη παράγεται από τα ωοθυλάκια των ωοθηκών και χρησιμοποιείται ως δείκτης του αποθέματος των ωοθυλακίων αλλά και της ποιότητάς τους.
Οι ερευνητές είδαν ότι έγκυοι με σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών είχαν 30% υψηλότερα επίπεδα της ορμόνης ΑΜΗ σε σύγκριση με τα φυσιολογικά. Με δεδομένο ότι είναι γνωστό πως το σύνδρομο εμφανίζεται σε γυναίκες της ίδιας οικογένειας, οι επιστήμονες αναρωτήθηκαν αν αυτή η ορμονική ανισορροπία μπορεί να «περάσει» και στις κόρες που αυτές οι γυναίκες θα έφερναν στον κόσμο.
Προκειμένου να εξετάσουν αυτή τη θεωρία οι ερευνητές από το Εθνικό Ινστιτούτο Υγείας και Ιατρικής Έρευνας της Γαλλίας με επικεφαλής τον Πάολο Τζακομπίνι, ενέχυσαν υψηλές ποσότητες ΑΜΗ σε έγκυα ποντίκια. Όπως φάνηκε, καθώς τα θηλυκά μικρά μεγάλωναν, άρχισαν να εμφανίζουν πολλά από τα συμπτώματα του συνδρόμου, συμπεριλαμβανομένων της καθυστέρησης έναρξης της εμμήνου ρύσεως, της αραιής ωορρηξίας, της καθυστέρησης στην επίτευξη εγκυμοσύνης καθώς και τη γέννηση λιγότερων απογόνων. Τα υψηλά επίπεδα της ΑΜΗ φάνηκε ότι οδηγούσαν σε υπερδιέγερση μιας ομάδας κυττάρων του εγκεφάλου τα οποία αυξάνουν τα επίπεδα τεστοστερόνης.
Η ερευνητική ομάδα κατάφερε να αναστρέψει πάντως αυτή την επίδραση στα πειραματόζωα με τη χρήση του φαρμάκου cetrorelix, το οποίο χρησιμοποιείται στην εξωσωματική γονιμοποίηση για τον έλεγχο των γυναικείων ορμονών. Μετά τη θεραπεία με το συγκεκριμένο φάρμακο τα ποντίκια σταμάτησαν να εμφανίζουν συμπτώματα του συνδρόμου πολυκυστικών ωοθηκών.
Τα αποτελέσματα της έρευνας δημοσιεύθηκαν στην επιθεώρηση «Nature Medicine».