Οι κάτοικοι της Νότιας Αφρικής λέγονται Νοτιοφρικανοί, της Βόρειας Μακεδονίας Μακεδόνες. O προσδιορισμός ακυρώνεται στην ουσία στην πράξη. Ο Dοuglas Dakin αναφέρει ότι χωρίς τις προσπάθειες του ντόπιου πληθυσμού τα αντάρτικα σώματα που οργανώθηκαν στην ελεύθερη Ελλάδα δε θα είχαν καμία πιθανότητα όχι μόνο επιτυχίας ούτε αν επιβίωσης.
Μελίνα Κονταξή
Ιστορικός - Δρ Βαλκανικού Πολιτισμού
Το 1908 σε άρθρο του ο ομότιμος καθηγτής του ΑΠΘ Δημήτριος Καραμήτσος γράφει ότι στις πόλεις της σημερινής ελληνικής Μακεδονίας με εξαίρεση το Κιλκίς, αυτό που κατάφερε η βουλγαρική προπαγάνδα είναι να έχει η Εξαρχεία 6 από τις 32 επισκοπές της Μακεδονίας. Ο ίδιος χρησιμοποιεί ως πηγή τον Dakin που αναφέρει ότι η υπεροχή του ελληνικού στοιχείου στη σημερινή ελληνική Μακεδονία ήταν σχεδόν καθολική το 1908 πολύ πριν την εγκατασταση Ποντίων και Μικρασιατών προσφύγων στη Μακεδονία που έγινε το 1923.
Να ξεκαθαρίσουμε λοιπόν πως οι Έλληνες της Μακεδονίας μπορεί να έχασαν σε ένα βαθμό τη γλώσσα τους, λογικό μετά τις κατοχές αιώνων και τη βουλγαρική τρομοκρατία αρκετών ετών χωρίς την αντιδράση του ελληνικού κράτους που ήρθε με μεγάλη καθυστέρηση, αλλά δεν έχασαν ποτέ την ταυτότητα τους.
Οι Πόντιοι και οι Μικρασιάτες πρόσφυγες που εγκαταστάθηκαν στη Μακεδόνια με την ανταλλαγή των πληθυσμών όπως και στα άλλα μέρη της Ελλάδας θωράκισαν τον ντόπιο ελληνισμό, δεν άλλαξαν κάτι.