Μάτι. Τι όμορφο μέρος. Από τον Αγιο Ανδρέα μέχρι το λιμανάκι του ξέρω το βυθό του πολύ καλά. Είναι ωραίο να συνδυάζεται το γαλάζιο της θάλασσας με το πράσινο των δένδρων. Συνθέτουν ένα όμορφο σκηνικό.
Του Στρατή Μαζίδη
Το πρόβλημα όμως είναι όταν ανάμεσα στο πράσινο ή μεταξύ του εδάφους και της παραλίας ξεφυτρώνουν σπίτια. Η κ. Καραβασίλη στο προφίλ της αποκαλύπτει:
Κάποτε κατά την δεκαετία του '90 είχα στην ευθύνη μου την εκπόνηση του Γενικού Πολεοδομικού Σχεδίου του Δήμου Νέας Μάκρης, στον οποίο ανήκει διοικητικά και η πληγείσα περιοχή στο Μάτι. Το μεγαλύτερο ποσοστό του Δήμου δεν μπορούσε να ενταχθεί στο σχέδιο πόλης λόγω του δασικού της χαρακτήρα και μη οριοθετημένη ρεμάτων. Ειχα τότε δεχτεί τεράστιες πιέσεις και απειλές για να συμπεριλάβω στο σχέδιο και τους δασικούς θύλακες, μεταξύ των οποίων και της περιοχής στο Μάτι κάτι που προφανώς δεν έκανα. Θυμάμαι ότι το ΓΠΣ Ν. Μάκρης εγκρίθηκε από το ΣτΕ μετά επαίνων...
Τη συνέχεια μπορείτε να τη διαβάσετε εδώ. Η γυναίκα δεν τα έπιασε, δεν πιέστηκε, δεν κιότεψε στις απειλές αλλά αυτό το σάπιο κράτος βρήκε τον τρόπο να την παρακάμψει. Έτσι λοιπόν μπήκαν στην κολυμβήθρα του Σηλωάμ τα σπίτια. Η πρόσβαση στην ακτή είναι αδύνατη και μόνο αν γνωρίζεις την περιοχή βρίσκεις μονοπάτια. Η ενοχλητική Καραβασίλη υπερκεράστηκε. Κάποιοι νίκησαν και σήμερα κάηκαν.
Γενικά κάθε φορά σε μεγάλες πυρκαγιές δεν καταλάβαινα πολλούς (όχι όλους) από όσους φώναζαν πως καίγονται ενώ τα σπίτια τους ήταν μέσα στο δάσος. Πώς γίνεται αυτό; Πώς έκτισαν εκεί;
Το Μάτι σβήστηκε από το χάρτη. Φταίει η κυβέρνηση. Φταίει ο αέρας. Φταίει το ανύπαρκτο οδικό δίκτυο κάτω από τη Μαραθώνος. Αλλά φταίνει και αρκετοί που βρέθηκαν να έχουν κτίσει πως έκτισαν. Σίγουρα τώρα έγινε κατανοητό ότι το πρόβλημα δεν ήταν η Καραβασίλη αλλά αυτό που συνέβη.
Μέχρι στιγμής αυτή η πολύ σοβαρή πτυχή και αιτία της τραγωδίας δεν προβάλλεται από τα ΜΜΕ. Κάποιοι ίσως πουν ότι δεν είναι τώρα η ώρα. Διαφωνώ.
Εν πάσει περιπτώσει αυτό το Μάτι σβήστηκε από το χάρτη, τουλάχιστον ας φτιαχτεί σωστά. Δίχως σπίτια στο δάσος ή αν θέλουμε δασικούς οικισμούς, με σωστούς δρόμους, κατάλληλες υποδομές, τις απαραίτητες απαλλοτριώσεις, με πρόσβαση στη θάλασσα και ξεκάθαρες υποχρεώσεις των ιδιοκτητών για την προστασία της περιοχής. Θα γίνει φυσικά κάτι; Όχι αν και από σήμερα θα πρέπει να φυσάμε και το γιαούρτι.